Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Wonkaa

Życzę Wam żeby ten 2014 rok był pełen zdrowia, miłości, słońca i radości. 

Pasek mi się wyczyścił i waga obecna jest początkową, ale pamiętacie, że zaczynałam 26 września z wagą 97 kg?  więc nie jestem już taka zielona. A że najlepiej mi szło, jak korzystałam z diety z V więc dokonałam drobnych malwersacji w portfelu i wykupiłam sobie miesiąc. Jak będzie efekt to i żalu nie będzie. Myślicie, że pójdzie dobrze jak z a pierwszym razem? Motywacja pod tytułem: wesele Chrześniaczki 7 czerwca - aktualna. Muszę się zaprezentować,nie?

Boszsze.... jak za wami tęsknię. Może trochę w święta nadrobię zaległości?  taaaaa - jak se naprosiłam gości na I dzień świąt . U mnie to zwykle bywa tak: najpierw naplanuję cuda wianki do zrobienia, zaproszę tłumy - zadowolona, jak to będzie miło i fajnie. Drug etap: dzień przed i dzień imprezy - z niczym nie mogę się obrobić, czas mi się kurczy, chodzę wściekła, wydzieram się na wszystkich - ogólnie sajgon - i na cholerę mi to było? Trzeci etap: impreza i po - padam zmęczona ale szczęśliwa - i naprawdę jest miło i fajnie. I co ja zrobię, że jestem szczęśliwa, jak się narobię? Niestety - patrząc na moją mamę - będzie się to pogłębiać. Moja mamcia...... to jest temat na osobny post, ale powiem Wam: cudo nie kobita

Miało być krótko, a wyszło jak zwykle  Pa

Czasu przed świętami coraz mniej. Jeszcze się bronię ryncamy i nogamy przed ty szaleństwem świątecznym. Tak sobie myślę, że im później mnie ogarnie, tym lepiej dla mnie i mojego portfela. A tu we firmie rok trza zakończyć, podatki jakieś horrendalne zaczynają krążyć  jak sępy nad naszą wymęczoną kryzysem firemką. Jak żyć, ja się pytam, jak żyć? 

I jeszcze odzywa się moja fobia do jazdy zimą. Mówię Wam, jak panicznie boję się jeździć śliskimi ulicami. A jeszcze się wyprowadziłam pod miasto. Dobrze, że do tej mojej podmiejskiej chałupki jeździ autobus czerwony, co prawda tyle co kot napłakał, ale zawsze jakoś można się przemieścić. Tyle, że starszy syn wypędzony przez szurniętą matkę na przystanek o 7.10 jest przekonany o patologi swojej rodziny i znęcaniu się ze szczególnym okrucieństwem nad dzieckiem  jeszcze kiedyś zadzwoni na błękitną linię......

Nie uważacie, że ulice to powinny być podgrzewane? 

Ps. Dla ścisłości - przystanek jest prawie pod domem......

Zaobserwowałam, że humor mi wzrasta odwrotnie proporcjonalnie do wagi  więc dzisiaj lekki u mnie humorek. Miłego dnia, podobno ostatni słoneczny....

Jestem bardzo ciekawa tego tygodnia.

Buziaczki 

Na moje usprawiedliwienie - tydzień upływa pod znakiem @@ i wczoraj zrobiłam wieczorem takiego "lajfa", że najstarsi górale nie pamiętają. Nie będę pisać co jadłam, żeby nie robić Wam apetytu... ale jak już zaczęłam, to pomyślałam sobie, że jak już robić wagary to raz a porządnie, a nie bujać się z grzeszkami małymi a codziennie. Dobre mam założenia? Więc w ramach tej mojej nowej zasady pozwoliłam sobie na małe co nieco.. no dobra nie było małe...hehehe.

Ale tak na poważnie to ostatnie dni chyba za bardzo przycisnęłam z dietą. Dwa niewielkie posiłki dziennie to stanowczo za mało. Rozum w okolicach niedzieli i poniedziałku próbował coś tam mruczeć, że tak nie można, że to się skończy jakimś kompulsem albo co, że organizm mi tego nie daruje i chce go, znaczy się rozum, wyłączyć na chwilę, żeby się nażreć, ale ja kazałam mu się zamknąć i popatrzeć na wagę. Spadało, ale na zasadzie gąbki wyciśniętej - puścisz i wraca do poprzedniej formy.

Mądrzejsza o jedno więcej doświadczenie chcę wygłosić oświadczenie. 

Niniejszym, ja niżej podpisana, udzielam sobie oficjalnego zezwolenia, w okolicach @, na jeden dzień w miesiącu zjedzenia na co tylko mam ochotę w ilościach obojętnych. Zobowiązuję się przy tym nie czynić żadnych manipulacji w okolicach sumienia. W pozostałe dni założenia zdrowego i racjonalnego odżywiania (ok 1300kcal) - zostają utrzymane bez zmian.

No, to teraz, jak będę miała ochotę na coś niezdrowego, nie będę sobie mówić - nie wolno, tylko: "nie dzisiaj"

Ale za to radość i duma w sobotę rano - bezcenne  Spadeczek jak ta lala. Wczoraj zaś tatar kusił, kusił, ale o 22-iej to już tylko jeden "byczek"  może mnie skusić i to na pewno nie w jadalni........... 

Trzymajcie się cieplutko!

Po sobotnim ważeniu i odnotowaniu spadku radość zamieniła się w niepokój - jak żyć przez te trzy dni, jak żyć ??! Ale dieta przebiegła po japońsku, czyli "jako tako" wspomagana porządkami remontowymi, ganianiem po kuchni, bo to 7 gąb w niedzielę było do wyżywienia, więc dzisiejsza kontrola nie wyszła źle. Aaa.... trochę uporałam się z zaparciami. Dzięki za wszystkie dobre rady. Myślę, ze jedną z przyczyn były tabletki na usuniecie nadmiaru wody, ostatnio popularne na H. A ja biorę i tak na opuchnięte nogi i krążenie w nogach - zapisany pzrez lekarza Diophespam, więc może za dużo wody było usuwane i stąd te kamienie. Poza tym, aż się boję napisać, żeby nie uznać mnie za heretyczkę, ale wyeliminowanie tłuszczu z jadłospisu to chyba nie jest najlepszy pomysł. Już pomijam, że tylko w tłuszczach rozpuszczają się pewne witaminy (wiec picie np. mleka 0% to bezsens), ale wydaje mi się, że trochę mają wpływ na sprawność wydalania. Takie są moje, pożal się Boże, obserwacje, ale może nasza mądra ostoja DietetyczkaNaDiecie coś doradzi, pliiis?

No nic, muszę trochę popracować, a później Was poczytam, bo cały weekend do Was nie zajrzałam. Zobaczę jak poradziłyście sobie z świętowaniem. Pa