Ależ jestem już tym wszystkim zmęczona! 
Myśleniem co mogę zjeść, co nie, kiedy... Codziennie ćwiczę, borykam się z różnymi "chętkami" na smakowite rzeczy. I co? Na wadze tylko 0,2 kg mniej /teraz 76,2 - nawet mi się nie chce zmieniać paska/. Taki mały spadek mam chyba dlatego, że w weekend oczywiście zgrzeszyłam /najadłam się do bólu 
/ i dostałam @. Widzę poprawę w swoim wyglądzie - brzuch zmniejszył mi sie o połowę, ale i tak jeszcze jest co "spalać". Inni też zaczynają zauważać zmiany w mojej sylwetce /dziś koleżanka w pracy sama mi powiedziała, że zeszczuplałam i właśnie pochwaliła mi brzuch, że jest dużo mniejszy - to w końcu już prawie 8 kg zrzuconego sadła/. Ale ja do końca nie jestem zadowolona, bo już nie wiem jak przyspieszyć to chudnięcie. A czasu mam coraz mniej 
do ślubu w rodzinie. Do 20 czerwca chyba nie uda mi się już za wiele zmienić w mojej sylwetce. 
Mimo wszystko miłego weekendu!
że nie mam znów motywacji, że żrę jak świnia i kilogramy znów rosną. Jeszcze 2 dni temu waga 
wskazała mi 82,9 kg - czyli prawie wróciłam do punktu wyjścia. Ale zaczęłam znowu swe zmagania z sylwetką i dziś waga 
pokazała już 80,5 kg. Jak to zwykle na początku szybki spadek, a poza tym stosuję dietę Dukana i to chyba tez przez to. Nie wiem ile wytrzymam na I fazie /tylko białko/. Fajne jest to , że autor nie zmusza do ilości dni pozostawania w danej fazie. Jak mi się znudzi, to wprowadzę warzywa. 
Trzymam za siebie kciuki, a i Wam życzę powodzenia!
znów wracam. I który to już raz? 
Czy w ogóle warto? 
Pokazała znów prawie 80,00 kg... A było już tak pięknie.
Bo u mnie straszna kicha!!! Brak diety, brak ćwiczeń, waga 78,5 kg. Brak motywacji by nawyki żywieniowe zmienić na dłużej. Totalna beznadzieja!!! Chce mi sie wyć!!!
Smutno mi, bo wesele już minęło, a u mnie powrócił syndrom "od jutra". I to "od jutra" trwa już tydzień. Rezultat? Już nie 74,6 kg a 77 kg.
Uff..... 
Wchodzę dziś na wagę, a tu - 74,6 kg! 
Bardzo się cieszę, choć jeszcze trochę zostaje mi do zrzucenia kilogramów. Nie jestem nawet w połowie drogi. Ale dziś nie będę się tym przejmować. Tym bardziej, że jutro na chwilę zapominam o diecie. Zamierzam jeść to, na co będę miała ochotę; w końcu na ślubach jest z reguły super jedzonko /dużo tego na pewno nie zjem, bo żołądek mi się skurczył/. A spalę to tańcując z mężem! 
Pa!!! 
waga obecnie 75,00 kg - mały spadek, ale to i tak ogromny sukces dla mnie. Bo w tym tygodniu niestety trzymałam dietę tylko do wieczora. Potem pozwalałam sobie na to i owo. Pewnie w nie przytyciu, a nawet w małym spadku wagi uratowały mnie środki przeczyszczające /które oczywiście od razu poszły "w ruch" - czego nie pochwalam, ale wyrzuty sumienia były silniejsze/ oraz ćwiczenia 
ze zdwojoną intensywnością. 
maseczki, peelingi, manicure, pedicure, itp. A dzis idę do fryzjera na balejage. Takie zabiegi upiększające też motywują do dietkowania! 
pokazała dziś rano 75,3 kg! Cieszę się, bo jem naprawdę dietkowo /tak jak już pisałam głównie białka, warzywa; z węglowodanów to tylko truskawy/. A codzienne ćwiczenia weszły mi już w krew. 
Więc codziennie przynajmniej przez pół godziny "walczę" z tłuszczykiem.
I oby tak dalej!!! Bo oprócz rodzinnej imprezki, motywują mnie ZBLIŻAJĄCE SIĘ WAKACJE!!!
pokazała mi 76,4 kg! Juhu!!! Bardzo się cieszę. Choć oczywiście cały czas dobre jedzonko mnie kusi, oj kusi. Ale im więcej kilogramów zrzuciłam, tym mam większą silną wolę. Oby tak dalej!
bo malunia większość czasu chciała być na rączkach.
