Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Piczku

Waga nic się nie rusza, nawet z okazji @(końcówki, chociaż to wszystko mega rozregulowane teraz mam:/) jeszcze wskoczyła sobie w górę, jak zobaczyłam dziś prawie 71kg no to szloch i cały dzień w pizdu... Okey. Przyznaje dietowanie nie idzie mi dobrze, ale nie idzie mi też aż tak źle, żeby waga wciąż stała! 9 kwietnia mam wizytę u kolejnego endokrynologa - tym razem Kobitki i liczę, czytając opinie, że się mną zaopiekuję i nie będzie patrzeć tylko na same wyniki TSH, ale też i na objawy. Nie wiem czy to jakieś jednodniowe efekty jo-jo, 3 dni jem ładnie, potem mi nie wyjdzie i znów na wadze 70kg trochę mam przez to doła, a jeszcze nie mam czasu nawet na orbitreka, mam 3 tydzień już egzaminy, dziecko, gotowanie obiadków, zakupy itd.... Czuję się zaniedbana i nie atrakcyjna, chociaż mam świadomość tego, ze nie jest ze mną AŻ tak źle, żeby w ogóle się w ten sposób żalić, ale wpienia mnie, ze zwisa mi brzuszek tłuszczowo-ciążowy, wkurzają mnie moje uda gdy siadam i robią się z nich placki, a jeszcze mam takiego pecha, że większość dziewczyn z którymi mam zajęcia są jak patyczki, wiec łypie na nie okiem trochę z zazdrością, trochę ze smutkiem, ale nie motywuje mnie to na tyle, żeby po nocy siedzieć i ćwiczyć, mam jakiegoś doła do ćwiczeń i diety, nie potrawie znaleźć w sobie motywacji z przed roku... ALE! jest światełko w tunelu, chyba naprawdę pójde do tej dietetyczki z mojej miejscowości, jak usłyszałam, ze lekarze z Piły, których znam od małego nawet do niej wysyłają pacjentki/pacjentów no to musi być kobita dobra, gotować lubie wiec to najmniejszy problem, a ruch... znajdę w sobie siły, czas i motywację! Musze... 

Masakra idzie mi jak umarłemu krew z nosa i to nie pisanie! Tylko zabranie się za nią. Co za cholerstwo wrr ;/ Nawet specjalnie K. z Małą są u teściów, żebym mogła ten badziew pisać, a ja się drugi dzień zabieram za to jak pies do jeża. Ale jutro musze już coś napisać, muszę! 

Co do ćwiczeń, nie udało się wykonywać codziennie, jednak jak Mała widziała mnie na orbi to próbowała wejść na jedną z szyn, więc raczej przeszkadzała niż pomagała jako małe obciążenie. Ale ogólnie dziś zrobiłam 30minut, potem kąpiel i od razu człowiek po ćwiczeniach lepiej się czuje. Niby jakieś 240-310kcal spalone, ale bardzo dużo rozbieżność jest w kalkulatorach internetowych, a niestety mój komputerek nie współpracuje z orbi i nic się nie pisze.

Co do dietowania/odchudzania na wadze jeszcze przed weekendem było 69.0kg, a w weekend oczywiscie zgrzeszyłam i znów walcze z 69,8kg oficjalnie ważenie ogolnie w piątek. Jak myślicie - 1kg na 10 dni to dużo/mało? 

Ogólnie jestem zmęczona psychicznie pfff....

Fotomenu z kilku dni: 

cramble jabłkowy, pierwszy raz robiony, troszeczkę przypalony przez brak nie uwagi :P kruszonka otrębowa :)

Pasta z gotowanego kurczaczka <3

kus-kus z warzywami i kawałek mięsa (ja tam bez mięsa nie wytrzymuje długo :P) 

wygląda źle, ale... pychota! - jogurt naturalny, banan, otręby, cynamon i chili ! :) 

Pytacie co tam u mnie, no to odpowiadam ;) Ładnie, jasno i przejrzyście:

Studia - nadal nie mam nic z pracy licencjackiej (rozumiecie to nic, nawet strony tytułowej) i cholerka rura mi mięknie, zaczynam się denerwować, chociaż wiem, że jak już siądę i zacznę pisać to to napisze. Moje postanowienie: Napisać prace do końca kwietnia!

Życie osobiste - nie układa nam się z K. Dojrzałam chyba do decyzji o rozstaniu. Nie chce spędzić swoich najlepszych lat (hello nawet jeszcze nie skończyłam 23 lat!) z osobą która mnie nie rozumie, nie mamy wspólnych zainteresowań, nie mamy wspólnych tematów to rozmów, przeważnie milczymy, a K. siedzi w telefonie. To że mamy razem dziecko, nie oznacza, że jestem skazana na udrękę przez całe życie. Czuję się wypalona, znużona, zmęczona... Psychicznie. A co za tym idzie ma to wpływ na moje ciało, bo zajadam smutki... Postanowienie 2: Zebrać w sobie siły i skończyć ten związek, który już mnie nawet nie cieszy.

Maleństwo - nie takie już Maleństwo :) Pannica się zrobiła, ogólnie czasem mało się widzimy, wciąż moja uczelnia tryska absurdem i jesteśmy od rana do wieczora na uczelni, więc czuję się tak, jakbym zaniedbywała Małą. Zastanawiam się czy w przyszłym roku nie poprosić o pomoc przy niej Moich rodziców, w mniejszej miejscowości łatwiej o żłobek/przedszkole, a też moja Mama nie pracuję, jestem przeważnie sama w domu więc pewnie nie miałaby nic przeciwko, a ja bym dojeżdżała w każdym wolnym momencie. 

Zdrowie - niestety ale jak były problemy z tarczycą tak nadal są. Chodziłam do lekarza na NFZ, nie dość że zmarnowałam skierowanie, trwało to wszystko ponad 4 miesiące, to jeszcze na koniec zostawiłam odprawiona z kwitkiem i przykazaniem, aby raz na pól roku badać TSH. Śmiech na sali, a objawy jak był tak są, waga stoi prawie w miejscu, są problemy z miesiączkami, teraz idę prywatnie jak uda mi się gdzieś znaleźć jakiś bliski termin i kogoś dobrego. 

Dieta - wracam na dobre tory, małymi krokami ale wracam, trochę pomagam sobie podkręcając organizm przyprawami, ale staram się znów trzymać godzin, nie jem kolacji, dam radę! 

Ćwiczenia - niestety ale wciąż mam na nie za mało czasu, albo nawet jak mam czas, nie ma kto zająć się Małą, Póki co przeprosiłam się z orbitrekiem, ale przy Małej ciężko ćwiczyć, bo próbuje cały czas na niego wejść, więc i tak muszę czekać do 21, żeby zasnęła, a wiadomo jak to jest z zapałem bliżej wieczoru, ale obiecuję szczerą poprawę, może uda mi się znów wcisnąć Małą w wózek i wytrzyma w nim ok. 40minut szybkiego marszu (po cichu na to liczę), a jak nie będę musiała korzystać z każdej wolnej minuty bez niej, nie ważne jaka to będzie pora dnia. 

Że koniec unikania Vitalii, bo to, bo tamto, bo nie mam czasu, bo dziecko! Waga cały czas sie waha miedzy 69 a 70 więc od WCZORAJ, bo nie dość, że poniedziałek to jeszcze taka ładna okrągła data (10.03) zaczęłam znów ładnie się odżywiać, bardziej głównie ponownie na diecie 3d Chilli, ale bardzo urozmaiconej, zmienionej, chyba jeszcze smaczniejszej. Póki co jem strasznie dużo, a jak przeliczam to na kalorie to za dużo ich nei wychodzi i o to w tym chodzi! ;) 

Moje postanowienie: codziennie, gdy Mała będzie oglądać bajkę na dobranoc ja w tym czasie hop! na orbitreka - bajka trwa z 30minut, dwie ok. 50min więc nie ma żadnej wymówki tylko spokojnym tempem robie swoje, w weekendy dorzucam lekkie bieganie, a raczej truchtanie, bo słońce aż woła, żeby wybiec na dwór :) 

No i mam cel! We wrześniu znajoma ma wesele i chce sie czuć na nim dobrze w swojej skórze, więc ogólnie czasu dużo, roboty dużo, do zrzucenia średnio dużo (cieszyłabym sie nawet z 5kg), nastawienie jest więc do dzieła!! 

A w weekend nadrobię kochane Wasze pamiętniki, bo jutro mam egzamin i dopiero od piątku robi się luzik, nie myślcie sobie, ze ja o Was zapomniałam jestem, czytam, wspieram duchem, ale nie komentowałam niestety! 

WRACAM na dobre!