Witam .. Dziś trudny temat niepełnosprawnośc kazdy się z nią styka ale co o niej wiemy ?? Ja widzę ją często w domach klientów , zatrudniam osoby niepełnosprawne rozmawiam z nimi znam język migowy wspomagam DPS-y Jeżdżąc tam .. widzę to całe ludzkie nieszczęście kim są ci ludzie jak żyją ? jakie mają oczekiwania .. jak myślą o czym marzą .. mam tu coś do przeczytania .. napisanego przez osobę na wózku ..to będzie w 3ech aktach więc może 1wszy :
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ
Nie istnieje jedna, powszechnie uznana definicja niepełnosprawności. Światowy Program Działań na rzecz Osób Niepełnosprawnych (The World Programme of Action for Disabled Persons) oraz Standardowe Zasady Wyrównywania Szans Osób Niepełnosprawnych (The Standard Rules on the Equalization of Opportunities for Persons with Disabilities) podkreślają, iż niepełnosprawność jest problemem społecznym i nie ogranicza się do konkretnej osoby. Mówiąc o niepełnosprawności mamy na względzie relację między zdrowiem człowieka (uwzględniając jego wiek, płeć i wykształcenie), a społeczeństwem i środowiskiem, które go otacza.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wprowadza następujące pojęcia niepełnosprawności, uwzględniając stan zdrowia człowieka:
- Niesprawność (impariment) - każda utrata sprawności lub nieprawidłowość w budowie czy funkcjonowaniu organizmu pod względem psychologicznym, psychofizycznym lub anatomicznym;
- Niepełnosprawność (disability) - każde ograniczenie bądź niemożność (wynikające z niesprawności) prowadzenia aktywnego życia w sposób lub zakresie uznawanym za typowe dla człowieka;
- Ograniczenia w pełnieniu ról społecznych (handicap) - ułomność określonej osoby wynikająca z niesprawności lub niepełnosprawności, ograniczająca lub uniemożliwiająca pełną realizację roli społecznej odpowiadającej wiekowi, płci oraz zgodnej ze społecznymi i kulturowymi uwarunkowaniami.
Niepełnosprawność z punktu widzenia samego zainteresowanego czyli osoby niepełnosprawnej jest różnie odbierana przez nią samą w zależności od stopnia zaawansowania choroby oraz reakcji otoczenia ponieważ możliwości osób niepełnosprawnych w zakresie ruchowym i intelektualnym jest zróżnicowana.
Na początek weźmy osobę która z przyczyn losowych takich jak na przykład wypadek samochodowy, praca w biurze od poniedziałku do piątku. Czy też na budowie, i nagle wypadek zupełnie dezorganizuje życie, zamiast codziennych wyjść do pracy dzień wypełnia żmudna i nie rzadko bolesna rehabilitacja która nie przyniesie wymiernego efektu po tygodniu lub dwóch, często bywa tak, iż rehabilitacja trwa miesiące, a nawet lata.
Żyjąc w świecie osób pełnosprawnych nie zdajemy sobie sprawy z tego jak wiele mamy i tego nie doceniamy dlatego w momencie utraty sprawności bardzo ważna jest specjalistyczna pomoc psychologiczna, ponieważ osoba aktywna zawodowo, aktywna towarzysko Staje nagle przed âczterema kółkamiâ i nie jest to wcale sportowy model porsche tylko wózek inwalidzki często zadaje sobie pytanie âI jak ja teraz będę żył zależny od osób trzecich i w dużej mierze zdany na ich pomoc w codziennym życiu.
Kolejny Przykład to niepełnosprawność od urodzenia najczęściej jest to Dziecięce porażenie mózgowe lub Zespół Dawna.
Osoba zmagająca się z niepełnosprawnością od początku swojego życia patrz na to życie z kompletnie innego punktu widzenia od początku ma ograniczony świat ograniczone możliwości i wtedy wszystko zależy od jej otoczenia od tego jak osoby trzecie zorganizują jej to życie. Rzecz jasna jest rehabilitacja i każdego dnia Rodzice walczą o zdrowie i w miarę normalne życie swojego dziecka.
Po 6 latach życia i rehabilitacji dziecko Idzie do szkoły zazwyczaj jest objęte indywidualnym tokiem nauki dostosowanym do jego możliwości fizycznych i intelektualnych, widzi swoich zdrowych rówieśników i wtedy taka osoba dorasta i zaczyna marzyć kim była by i czym zajmowałaby się gdyby nie choroba i ograniczenia z nią związane.
Czy jest się osobą pełnosprawną czy też osobą niepełnosprawną ma się takie same marzenia i potrzeby zarówno psychiczne jak i fizyczne jak osoba zdrowa ma się takie samo prawo do miłości, przyjaźni znajomości czy też innego rodzaju funkcjonowania w społeczeństwie,
W dużych miastach życie osób niepełnosprawnych jest jednak odrobinę łatwiejsze niż na wsiach, w mieście mamy większy dostęp do uspołeczniania, jest więcej możliwości wyjścia, a co za tym idzie wyrwania się z czterech ścian i zmiany szarości dnia codziennego.
Osoba niepełnosprawna ma bogatsze życie wewnętrzne, zazwyczaj jest dobrym obserwatorem i często dojrzalej postrzega otaczający ją świat, tak więc bycie osobą niepełnosprawną ma też swoje plusy, ponieważ żyje mimo wszystko wolniej i ma cenny i potrzebny czas na zastanowienie się nad sobą.
Ważne jest także, wsparcie ze strony najbliższych, ponieważ osoba niepełnosprawna bardzo chce czuć się potrzebna i akceptowana.
Według najnowszych badań przeprowadzonych przez tns OBOP Trzy czwarte Polaków opowiada się za podejmowaniem pracy przez osoby niepełnosprawne, jednak aż 88% uważa, że niepełnosprawni nie mają równych szans zatrudnienia.
Osoby z wyższych warstw społecznych, lepiej uposażone i wykształcone, oraz mieszkańcy większych miast częściej opowiadają się za aktywizacją zawodową niepełnosprawnych...