Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Monika123kg

Już 2 miesiące za mną. Wolę się nawet nie zastanawiać ile jeszcze mam misji do pokonania 😁 dziś waga stoi ku mojemu zaskoczeniu. Byłam przekonana że zobaczę lekki wzrost wagi, brzuch mam jak balon,nabrałam wody i jestem przed okresem. W sobotę robiliśmy grilla i trzymałam się super. Wczoraj również była mała ogrodowa impreza, zjadłam w limicie... Ale pozwoliłam sobie na bagietke, takiego smaka na pieczywo miałam jak nigdy! I UWAGA ja wczoraj byłam niezłym prowodyrem, namówiłam męża i syna na lody 😁😁😁 i dobrze mi z tym! Od 2 miesięcy zero słodyczy, cukru itd... tak więc lody? Czemu nie?! Już dawno chodziły za mną PISTACJOWE, wczoraj cieszyłam się jak dziecko. Ale koniec tej rozpusty 😁😁😁 

Ostatnio zaczęłam robić mega porządki. Oddaje wszystko czego już nie potrzebujemy. Wiele z nich mieliśmy tylko raz na sobie, są też rzeczy z metkami. Mają już nowych właścicieli. Gdyby nie te porządki to nie znalazłabym prezentu. A historia taka... Kiedyś jedna vitalijka pożyczyła ode mnie książki, po jakimś czasie mi je odesłała. I wiecie co? Nie miałam już miejsca na książki więc ten karton w którym mi je wysłała położyłam na szafę, zamknięte książki przeleżały w nim parę lat. Ale teraz robię sobie na dniach biblioteczke i postanowiłam rozpakować je książki a tam PREZENT. Szok. Nie spodziewałam się że będzie tam dla mnie skarb. Przepiękny, ręcznie robiony szal.

Zobaczcie zresztą sami. 

Moje nowe odrykcie. Mam swoich ukochanych pisarzy, ale co jakiś czas odkrywam coś nowego. Lubię to! Na pewno kupie też inne pozycje. 

Parę fotek z okolic 

Będę eksperymentować 

A dziś 

Sałatka 

"Paella" z kalafiora, groszek, papryka i kurak. Oczywiście ta porcja do podzielenia się. 

Dodstkowo była jeszcze marchewka i arbuz. A na kolację planuje Hummus z warzywami. 

Wszyyskiego dobrego! 

W poniedziałek znów odnotowałam spadek wagi. Mega mnie to cieszy. Dziś 57 dzień diety i jest mnie mniej 9.5 kg HURRAAAA! Widzę już 110 kg... 105 kg... 100 kg... Etc. Moja wyobraźnia działa.

Dziś było tak 

Sałatka z tofu 

Fasolka ma keto panierkę czyli mąka migdałowa 

Ryba i warzywa, wszystko pieczone 

W międzyczasie jogurt i trochę borówek. Kawa bez cukru jest dla mnie już boska. Kto by się spodziewał. 

Żeby myśleć pozytywne, nie przejmować się głupotami, nie robić durnych analiz itd muszę mieć zajęty i zaplanowany dzień. Owszem teraz po prawie 2 miesiącach diety jest mi już lepiej, lżej, nauczyłam się nowego, uciekłam od starego. Ale i tak muszę walczyć i to nie jest tak że dla mnie to bułka z masełkiem i przychodzi wszystko mi tak łatwo. Nie. Jak u każdego mam czasami  w mózgu tornado i czasami jest... Pot... Łzy... I ból to w życiu nie mogę się poddać. Wierzę w to że mi się uda. 

Dlatego moje umilacze na lipiec 

Ale żeby nie było samych przyjemności stwierdziłam że robię generalne porządki zwane przez moją rodzinę wyrzucneiu gruzu. Przeznaczam na to cały lipiec. To nie tak że mam syf. O nie. Pedantyzm mam po mamci.  MUSZĘ codziennie wytrzeć kurze w sypialni i salonie, mam też "zboczenie" bo dzień bez odkurzania i mycia podłóg to dzień stracony. Żartuję z tym straconym, ale muszę to zrobić. Może dlatego że mam psiaka którego kocham, ale drażni mnie ślina i sierść?, raz w tygodniu robię większe porządki... Ale tym razem chce się pozbyć rzeczy niepotrzebnych, nie używanych. Po co ma mi zajmować miejsce. Dziś zrobiłam przedpokój czyli duża szafa plus komoda w sypialni. Kochani 2 worki 120 litrów idzie dla potrzebujących. Oddaje 3 zimowe kurtki i 4 bluzy to wszystko męża, moje nowe sandałki bo obcas dla mnie jest teraz wykluczony, 3 trampki w jednych to byłam tylko raz i adidasy syna... Kupiliśmy, mieliśmy oddać do sklepu i przepadło.. Oddaje też książeczki dla dzieci plus lektury. Jutro zabieram się za resztę. Chodź tak mi się nie chceeee. 

To już mój 50 dzień diety. Schudłam już przeszło 8 kg. MEGA fajnie! Dużo już osiągnęłam, wiele pracy na to poszło, nie spoczywam na laurach i idę dalej do przodu, po swoje. 

Widzę u siebie małe zmiany jakie zachodzą w moim ciele. Brzuch staje się coraz mniejszy, ale najbardziej cieszy mnie fakt że nie mam już takiej pyzatej twarzy, podoba mi się moja szyja. W ciuchach też widzę zmiany, w moich ulubionych spodniach musiał pojawić się pasek, w drugich też widać luz, koszula która długo wisiała w szafie teraz cieszy moje oko kiedy ją ubieram. I uwaga bo to będzie zabawne. Majtki! Takie jakieś luźne 😂😂😂

Gimnastyka i inne takie po ostatniej kontuzji zostały zawieszone. Musi wystarczyć tylko rehabilitacja, nawet muszę się pilnować ze spacerami. Zaczęłam bardziej dbać o swoje ciało, tu w tym temacie zawsze byłam leniwa, nigdy mi się nie chciało robić maseczek i innych mazideł. Robiłam od wielkiego dzwonu i nie dbałam o wszystko. Zaczęłam teraz regularnie się balsamować i oby mi to nie przeszło, zaczęłam przyjmować znów biotyne od stresu i różnych zmian włosy zaczęły mi wypadać garściami, regularnie dbam o pięty tu zawsze dbałam i nie wiem dlaczego ale latem muszę im więcej poświęcić czasu a zimą są takie piękne, dłonie zawsze kremowałam, ale teraz zaczęłam używać odżywek do paznokci. Będzie za jakiś czas ulalalla. 

W weekend miałam w rodzinie imprezę - grill urodzinowy. Grzeczna byłam . Teraz nie ruszają mnie tego typu rzeczy. Zjadłam normalnie w domu śniadanie a tam mięso z sałatką. Zero podjadania, słodyczy itd. 

A dziś 

1 - twarożek ze szczypiorem, marchewka i jogurt naturalny 

2- szklanka truskawek 

3 - krem z pomidorów plus gotowane udko 

I coś jeszcze będzie. 

Dziś zanotowałam spadek (ku zaskoczeniu, grzeczna jestem, ale przed okresem i brzuch dosłownie jak balon) . Mam już na liczniku 114.6 kg. Bardzo cieszy. Walczę o więcej. Kolejny taki magiczny dla etap to jak zobaczę 110... Pozniej 100 kg i tak dalej. Ale skupiam się na tym co tu i teraz. 

W końcu jestem na dobrej drodze do wyleczenia mojej kontuzji. Od wczoraj już nic nie boli, bujałam się z bólem kręgosłupa tydzień czasu. Teraz grzecznie tylko rehabilitacja i koniec. 

Weekend mieliśmy gości. Byłam grzeczna. Puchnę z dumy! Jadłam tyle co każdego dnia, z tą różnicą że skusiłam się na jeden kawałek ciasta. Bez cukru, mąki... Zero wyrzutów! Było mega wytrawne. W każdym razie jarałam się że mogłam mieć taką małą odskocznie,że mam nowy smak, namiastkę łakoci. Po raz pierwszy jestem zadowolona na diecie. Jem smacznie, nie głodzę się a i chudnę. Szkoda że wcześniej tak nie miałam. Ale to dlatego że nie byłam silna, wbiłam sobie do głowy że muszę się głodzić by schudnąć i nie ukrywam chciałam dużo i szybko. I dlatego przegrywałam. Teraz jest inaczej i dobrze mi z tym i muszę powiedzieć że kocham siebie w tym stanie . Wymyślamy coraz to nowsze przepisy, szukamy oschudzonych wersji dawnego jedzenia. 

Dziś bez fotek. Nie miałam czasu, dzień pełen spraw. Ale było ok

1. Omlet z tuńczykiem i papryka

2. Marchewka i ogórek 

3. Krem z pomidora 

4. Owoce - arbuz, maliny, borówki 

5. Bób 

Dziś już 39 dzień diety. Teraz to już mogę powiedzieć że leci dzień za dniem. Ładnie waga spada, jestem zadowolona. Nie mam określonego celu jaki chciałabym osiągnąć, na to pewnie przyjdzie jeszcze czas. Ale nie ukrywam nie mogę się doczekać kiedy waga zejdzie poniżej 110 kg. To jeszcze parę tygodni walki. Zawalczę o to i o kolejne dalsze kilogramy. 

Czekam właśnie na męża, jedzie do Polski, jedzie do domu iii planuje weekend. Teraz mają odwiedzić nas nasi znajomi. Mega się cieszę, zwłaszcza że jestem ostatnio uziemiona (nadal kontuzja trwaaaa i mam tego dosyć, myślałam że po tygodniu będzie lepiej.... Czekam dalej). Kiedyś będąc na diecie strasznie uciekałam od imprez, przyjmowania gości i wszystkiego co kusi. To była głupota. Przecież właśnie łatwiej jest na diecie jak nie rezygnujemy ze swojego życia, tylko robimy zdrowsze wersję świętowania. I tak właśnie będzie tego, znajomi poznają mój świat. Będzie zdrowo, zaplanowałam podać keto bułeczki wytrwane  - w testowaniu nowych przepisów jestem coraz lepsza!, zrobię humus plus warzywa, będzie sałatka cezar, rybka i ba! Deser również będzie - czekoladowe Brownie, dietetycznie, kalorie będą to wiaodmo, ale nie będzie cukru, maki. Zjem 1 kawałek i koniec. 

Jak już kiedyś wspominałam muszę mieć dzień w miarę zaplanowany, to mój plan na sukces. Inaczej się sypie. Żeby nie mieć kosmatych myśli odlatuje w filmach i książkach. Uwielbiam książki, nigdy nie wypożyczam, muszę mieć swoją - lubię ten zapach i mimo że nie mam już gdzie je trzymać... I tak kupię kolejne. Moja kolekcja na czerwiec 

Do tego jeszcze domowej roboty smoothie z truskawki, marchew, pomarańcza 

Polędwiczka z warzywami 

Sałatka kurczak, jajko, brokuł i sos czosnkowy 

Wpadł jeszcze jogurt 200 ml naturalny z łyżeczką miodu, 5 orzechów laskowych i trochę truskawek. 

Życzę udanego weekendu. 

Ps. Oglądacie euro? U nas chłopaki prawie każdy mecz, ja oglądam zawsze jak Polska gra. 

Na jakiś czas muszę zawiesić ćwiczenia. Nabawiłam się kontuzji po ostatnim treningu, dostałam w pakiecie dodatkową porcję bólu oraz dostałam opieprz od lekarza. No i tyle. Koniec z treningami i prawdopodobnie na dłużej. Muszę teraz dojść do siebie. Nie powiem żeby te ćwiczenia kochała, bo nie ukrywam przy takiej aktywności fizycznej jestem po prostu leniem, wolę zdecydowanie kijki, rower czy pływanie. W każdym razie nie zawsze się robi to co się lubi, ja widziałam to tak - dam siebie wszystko i dostanę nagrodę - zgubione kilogramy, ładniejsze ciało, skóra. W każdym razie jest siła wyższa. 

20 kwietnia 2023, godzina 7 rano... To zapamiętam na zawsze. Wszystko uległo zmianie. Po prostu leżałam sobie na podłodze i myślałam, chciałam wstać. Nie mogłam. Udało się za 3 razem. Poczułam ból kolana, stwierdziłam że rozchodzę się i pójdę z psem na długi spacer. Poszłam ogarnąć się do łazienki i już nie wyszłam o własnych siłach. Poczułam ogromny ból w całej prawej części ciała a w szczególności nodze, w kolanie. Dobrze że był w domu syn, dzień wcześniej gorączkował i nie poszedł do szkoły. Chciałam by tylko zaciągnął mnie do pierwszego lepszego pokoju.  Dzwonimy po karetkę, odmowa przyjęcia, mówią że pewnie to rwa kulszowa i żebym wzięła tabletkę przeciwbólową. Dzwonię zszokowana do męża. Ja w Polsce, on w Niemczech, rzuca wszystko i po 4 godzinach lub i dłużej jest w domu. Ze mną źle. Mąż znów dzwoni po karetkę i tak trzy razy. Odmowa przyjęcia, ja nie mogę się ruszyć, leżę na tej podłodze. Mąż jedzie do lekarki rodzinnej.... Każe mi przyjąć do gabinetu uwaga za 5 dni! Chcemy wizyty domowej na cito. Odmawia. Wypisuje mi silny lek przeciwbólowy mimo że mnie nie widziała. Wzięłam wszystko z tej bezradności. Nie działa. Mąż cały dzień jeździ od lekarza do lekarza by ktoś mnie zobaczył. Odmowa. Na drugi dzień w końcu pod wieczór przyjedzie do mnie neurolog. Wyobrażacie sobie? Zdycham z boku, nic nie pomaga, leżę na tej pieprzonej podłodze. Przyjeżdża na drugi dzień ten neurolog, jest w szoku. Mój stan wg niego nie kwalifikuje się do transportu. Stwierdzenie ABC czyli potocznie  wypadnięcie dysku plus może coś jeszcze. Dostaje morfinę w sumie brałam ja 21 dni, plastry przeciwbólowe dla osób chorych na raka - zapas na miesiąc i porcja tabletek. Na 4 dobę zasnęłam na godzinę lub dwie , ból jest mimo tych wszystkich leków. Na 7 dobę zostałam przeniesiona na łóżko i te łóżko jest moim koszmarem przez kolejne tygodnie, miesiące. Przez cały czas moja prawa noga jest w górze. Jestem uzależniona od innych, wspiera mnie przyjaciółka, zajmuje się mną mąż i syn. Głowa mi siada, czuję się jak moja mama, boli Ciebie całe ciało, czujesz się totalnie pokonana i upodlona, leżysz w pieluchach, jestem karmiona bo nie masz w rękach czucia, wiecznie naćpana bo dziennie łykasz po 13 tabletek, nie możesz spać, towarzyszy ciągły ból, do tego na dupsku pojawia się odleżyna - dziś już tak pięknie wygląda 😁, czujesz że śmierdzisz bo mycie odbywa się na łóżku, ale jakie to mycie skoro drzesz się bo każdy dotyk powoduje ból. W takich momentach przychodzą najgorsze rzeczy do głowy, wspominam jeszcze bardziej mamę, nie widzę efektów i myślę że tak już będzie zawsze. Nie chcesz żyć. Po kilkunastu tygodniach idziesz do łazienki trzymana przez męża, syna... Ale idę i taka jestem dumna. Jestem dumna kiedy mogę umyć naczynia i pal licho że umycie 3 kubków zajęło mi całe 50 minut! Robiłam to na raty bo tak strasznie bolało... Umycie się to dopiero był wyczyn. Zajmowało i 4 godziny bo nie potrafiłam tyle ustać. Ale tak bardzo się cieszyłam. Na tomografii wyszło że mam zwyrodnienie kręgosłupa/ przepuklinę na kręgosłupie, wszystko uciska na nerwy  i dlatego tak boli. Kiedyś będę musiała poddać się operacji, dziś to ryzyko. W każdym razie żyje normalnie, chodź wiele rzeczy nie mogę - schylanie, dźwiganie, noszenie etc. Siedzenie, spanie, leżenie etc też muszę W określonych pozycjach. Staram się  żyć normalnie, dbam o dom, psiaka chodź już z nim nie wychodzę - ciągnie czasami i dla mnie jest to niebezpiecznie, chodzę do kina czy na koncerty - chodź czasami muszę w ostatniej chwili zrezygnować bo boli, zwiedzam świat itd. Staram się nie myśleć o tym, ale czasami się nie da - ale to dlatego że mam ciągle bóle, rehabilitację, tabletki. Najgorsze jest to że wg mojego lekarza to znów może powrócić. I to mnie paraliżuje. 

A z innych wieści. Waga ładnie stoi w miejscu. Ale to dobrze, jestem przed okresem to cud że nie poszła w górę. Wczoraj miałam lekki kryzys, powiedzmy natury psychicznej. Ale walczyłam i dałam radę. Dziś zdecydowanie lepiej. Od jakiegoś czas poniedziałki i wtorki są dla mnie trudne pod względem diety. W tym czasie bym się mogła rzucić nawet na konia. Kopyt bym nawet nie zostawiła. Ale puchnę z dumy że tak się trzymam. 

Do usłyszenia. 

Dziś mój 33 dzień diety. A w życiu! tyle nie byłam jednym ciągiem na diecie. Zdrowej diecie, bo przecież zawsze byłam na pseudo dietach, często na głodówkach. W ciągu tego miesiąca schudłam 6.2 kg. Mało? Dużo? Nie analizuje tego nawet. Nie skupiam się aż tak bardzo na tych liczbach. Mój cel to idź dalej do przodu, trzymać się swoich zasad i być im wierna. Chcę po prostu schudnąć,szkoda że tej mądrości nie miałam 10,20 lat temu. Ale lepiej później niż wcale. 

Wszystko z teorii jest takie znane, ale z praktyki takie nowe. Zdrowo się odżywiam, regularnie, chudnę, jestem silna, zaczęłam ćwiczyć chodź tu topornie mi idzie bo nie mam systematyczności. Rehabilitacja i ból mnie wykańcza. Ale się staram. Gdyby mi ktoś kiedyś powiedział że będę tak mocno się starać, walczyć... Pewnie bym padła ze śmiechu. Totalnie zmieniło mi się teraz w głowie. Kiedyś mega ważne były dla mnie cyfry, koniecznie musiałam schudnąć 10 kg w miesiąc, zakładałam sobie nie realne cele, głodziłam się etc... Odchudzałam się terminowo czyli do jakiego wydarzenia - do wesele, do wakacji itd.. Po co? Jak coś tam schudłam a potem luzowanie gacie i tycie. Teraz mam zupełnie inne myślenie. Nie odchudzam się do czegoś tam. Odchudzam się po prostu dla siebie. 

Najważniejsze w tym wszystkim jest wsparcie osób nam bliskich, rodziny, przyjaciół czy nawet dziewczyn z różnych grup. Mnie bardzo moi chłopacy wspierają, przyjaciółka również. Syn mnie najbardziej motywuje bo mieszkamy razem, więc razem ćwiczymy, przygotowujemy posiłki, przytuli jak trzeba, pochwali, jak trzeba to mam ochrzan. 

U mnie sprawdza się również dóbr w planowanie dnia. Tu już jestem mistrzem. Planuje co zjem w ciągu dnia, kiedy będą ćwiczenia, kiedy nawet poczytam książkę czy obejrzę film. Taaaskkk zabawnie to czasem jest, taki ze mnie czasami robot. Ale mi to pomaga. Muszę być zajęta od rana do wieczora, wtedy dzień leci za dniem, niczym z górki. 

Motywacja również jest ważna. Moja najważniejsza to zdrowie. Nie chciałabym być znów przykuta do łóżka a  Wiem że minusowe kilogramy poprawią moja kondycję, może nie całkowicie, ale zawsze jednak. Do tego oczywiście ładnie wyglądać. Kocham siebie, akceptuje siebie, ale chciałabym ładniej wyglądać. Mieć boskie ciuchy w mniejszych rozmiarach. 

Czas na chwalenie się. Chcę pochwalić się moimi chłopakami. Wszyscy zaczęliśmy w tym samym czasie. Syn schudł 9 kg a mąż prawie 5 kg. 

Zaczęłam 6 maja, za chwilę równy miesiąc. Dziś 29 dzień diety. JESZCZE NIGDY TAK DŁUGO I WZORWO NIE BYŁO! Brawo ja! Dla mnie to ogromny sukces - regularnie, bez podjadania, bez wpadek, łakocie etc. I to są właśnie moje wzloty. Lecę bo chce i tyle. 

27. 5 - - - 116.3 kg

31.5 - - - 115.7 kg

dziś - - - 116.7 kg

W piątek wskoczyłam na wagę, tak po namowach. Ucieszyłam się że był spadek. Ale dzisiejsza waga mnie lekko załamała, zdołował mnie ten wzrost, byłam bardzo grzeczna przez weekend. Zaczęłam sobie tłumaczyć że tak bywa, że hormony, cykle, pogoda, jelita , metabolizm nie ten, wiek nie ten itd he he... Wiecie szukałam takiego pocieszenia, grunt by zadziało. Mój syn zawsze jest w trakcie ważenia - ustaliliśmy że oboje dokonujemy pomiarów w tym czasie. Dobrze że był, przytulił i wystarczyło że powiedział nie martw się, jesteś bardzo silna, kochamy Ciebie. Pomogło. Poprawiłam koronę i szlam dalej do przodu. Po godzinie, no może trzech było już bardzo dobrze. Ale poryczeć sobie musiałam. Powiedziałam głośno że nie muszę być ciągle wesoła i silna. Że chce być teraz słaba i chce ryczeć, kto mi  zabroni? Przecież mogę wszystko! Czasami takie będą momenty, nie jesteśmy ze stali. A teraz jedno wiem na pewno WYTRWAM. Nie poddałam się i resztę dnia dieta wzorowo. A przecież kiedyś to na pewno bym się poddała, jednym słowem żarłabym. Dziś walczę dalej.

Możliwe że muszę bardziej pomyśleć, zrobić sobie analizę, poczytać itd . Wydaje mi się że dobrze działam. 

*** 3 główne posiłki (czasami 2 bo naprawdę nie jestem głodna) plus 1/2 przekąski, wszystkie posiłki są o tej samej porze, ostatni posiłek o 19

*** pije dużo wody, raz lub dwa razy kawa z mlekiem, raz herbata, zero soków czy gazowanych 

*** jem dużo warzyw, owoce 2 razy w tygodniu i teraz to tylko arbuz i truskawki 

*** wprowadziłam niedawno pieczywo, ale tylko razowe i tylko weekend 

*** nie jem ziemniaków, makaronów, ryż zjadłam tylko raz. Ale za to kasza jest 2,3 razy w tygodniu. 

*** dużo nabiału typu twaróg i jogurt naturalny, kefir, maślanka 

*** dużo ryb, sporo nawet jajek, mięso tylko grillowane, pieczone lub gotowane 

*** zero cukru - pije wszystko gorzkie i zero słodyczy 

Nie wiem co w zasadzie mogłabym jeszcze ulepszyć. 

Wiem że dobrze by było gdybym ćwiczyła. Chodź mój lekarz uważa że na to mam jeszcze czas, że muszę pozbyć się bólu i dojść do lepszej sprawności. Ostatnie dni były dla mnie ciężkie, pełne bólu i faszerowane się większą dawka leków. Dziś po jakimś 1,5 tygodnia miałam trening. Miał być 30 minutowy. Nie dałam rady, chodź byłam blisko. 15 minut super, do 20 minut ok, ale już później zaciskałam żeby. Wytrwałam 26 minut. Jak na mnie to sporo. Jutro też będzie, w każdym razie taka mam nadzieję. 

Bakłażan i kolejny mój eksperyment. Tym razem nadziewany pomidorami, czosnkiem mozzarella, mnóstwo ziół 

Zaprzyjazniam się z tofu. I wyszła pyszna sałatka 

Do posiłków był warzywny domowy koktajl, w międzyczasie kefir z truskawkami, parę orzechów. I chyba wsio. 

Za chwilę będę świętować miesięcznice, żem na diecie ... Żarcik. To już 22 dzień mojej nowej ja i jestem dumna siebie, z syna, Was również jeśli walczycie. Dziś bez zdjęcia, ale na słowo honoru moja dzisiejsza waga to 116.3 kg czyli już jestem chudsza i 5.1 kg. Jeszcze tyle mam do zrobienia, tylko do stracenia kilogramów. Ale po raz pierwszy jakoś nie patrze na czas, ile mi to zajmie etc.. 

Miałam 3 dni przerwy od ćwiczeń którymi ostatnio się pod jarałam. Dziś miałam poćwiczyć 20 minut, ale pogoda i rehabilitacja mnie umęczyła. Odpuściłam. Mój rehabilitant mówi że mam się uspokoić, tylko jak to zrobić jak wszędzie mnie pełno. 

Wczoraj byliśmy na komunii. Nie chciałam, a jakiś tak wyszło że wspomniałam o moim odchudzaniu. Akurat to są życzliwe duszę to mogłam wspomnieć. Dostałam milion rad. Nie mam nic przeciwko, tylko nie lubię jak ktoś chce za bardzo ingerować w moje życie czy mnie zmieniać. Ja chciałbym uczyć się na własnych błędach, nawet jeśli będą bardzo boleć. Wiele rad wykorzystam, są cenne, zgodne ze mną.. Cała uroczystość była przepiękna, przyjęcie bardzo udane... I te smakołyki! Ale nie złamałam się, Ba! Nawet mnie nie ruszało to że przy mnie leżały takie pyszności, że ludzie jedli, że to widzę, że to czuje  he he... Puchnę z dumy. A a serio nie chce niszczyć tego co udało mi się zgubić, nie chce niszczyć mojej siły, będę nie raz i nie dwa miała pokusy i trzeba wytrzymać. Dlatego też na obiad zjadłam mięso bez sosu, trochę mizerii i sałatka ala grecka... Później był podany tort, lody, desery - zero iiii nawet mnie nie kusiło, chodź były to moje smaki. Takie ulubione. Po 16 podali zimna płytę więc pozwoliłam sobie na tatar, melona z szynką, mus z łososiem a babeczkę oddałam mężowi i powiem Wam że byłam naprawdę najedzona jak Bąk, dlatego też w domu już o 19 kolacji nie jadłam. Trzymało mnie nieźle. Opiłam się wody jak nigdy w życiu. Cieszę się że szwagierka wie jaka sytuacja i nie namawiała do jedzenia, chodź na drogę chciała zapakować łakocie. Odmowę zrozumiała. 

A dziś wróciłam do regularnych posiłków. 

W sobotę byliśmy na kaberecie skeczów męczących. Było mega! Widziałam ich tylko w TV. Jestem wielka fanką nie tylko książek i kina, koncertów, ale również kabaretów. Tylko tego brakowało w mojej kolekcji. Spotkałam znajomą, w zasadzie mąż wspomniał że ja widział, nie poznałam ją. Bardzo przytyła. Swojego czasu mega dużo schudła, chodź odżywiania nie popieram bo pachniało głodówka, ale codziennie ćwiczyła na siłowni. I tak jakoś smutno mi się zrobiło że jest w punkcie wyjścia , kocham ją jako człowieka, to dobra dusza. I też pomyślałam o sobie, mam nadzieję że nie dopadnie mnie po raz kolejny jojo. Bardzo będę się starać żeby było inaczej. Teraz jestem silniejsza i to mnie właśnie napędza. 

Kabarecik 

Mozzarella, pomidor, ogórek i kefir 

Moj dziejeszy eksperyment. Bakłażan zapiekany z pomidorami, mozzarella, czosnek, zioła, oliwa 

Wiem lepszy byłby jogurt naturalny i owoc 

Sałatka śmietnik czyli co miałam dałam by się nie zmarnowało. Trochę ryżu, łosoś, awokado, ogórek, rzodkiewka 

Dziś zaczynam 20 dzień. Niesamowite. Zero wpadek. Nigdy jeszcze tak nie miałam. Głód psychiczny prawie zniknął, fizycznie też coraz lepiej. Mam nad sobą kontrolę. Cieszę się bardzo że ogarnęłam swoją głowę, zaczęłam w dobrym momencie. Nie ukrywam że zasługa to jest moich motywacji, najważniejsza żeby wyzdrowieć, być sprawna, w sierpniu wylatujemy na wakacje marzeń i chciałabym wyglądać przyzwoicie.... Kolejna sprawa mam duze wsparcie męża, syna i przyjaciółki - z taką ekipą mogę wszystko. Chcę udowodnić sobie i innym że potrafię. Jestem silna i koniec... Uciekam też od noża, powiedziałam sobie że jak nie uda mi się to może zmniejszę żołądka. Dawno bym to zrobiła. Ale strach silniejszy, zresztą znam parę osób z  bliskiego otoczenia które to miały i różnie tak z nimi. Ja wolę jednak wybrać dłuższą i trudniejszą drogę. 

Ten tydzień jest pełno pokus. Ale dla mnie póki co one nie istnieją.. Zero alkoholu, zero łakocie etc Obchodziłam z mężem 20 rocznicę ślubu z tej okazji w ostatni weekend zrobiliśmy sobie piknik, wszystko było fit. Z okazji rocznicy wykupiliśmy wycieczkę do Hiszpanii. Nie mogę się doczekać... Miałam też urodziny, stuknięcie 41 lat, ale czuję się na młodszą. I o to chodzi. Dziś to świętujemy i idziemy na kabaret skeczów męczących. Jutro znów mamy u szwagierki komunię, będę grzeczna... 

Dzień mamy zbliża się szybciutko. Nachodzą mnie już wspominki. Pamiętajcie o nich, dajcie buziaka. Ja pojadę na cmentarz, będą kwiaty i znicze, posiedzimy, pogadamy.... Chodź już nic mama mi nie odpowie, może kiedyś... 

W środę miałam pierwszy swój trening, w czwartek drugi 25 minutowy. Rewelacja, to dzięki wam się super bawiłam. Wybrałam ćwiczenia dla kobiet początkujących i otyłych. W piąteczek odpuściłam ćwiczenia, przeciążyłam się dnia wcześniejszego, ale miałam generalkę czyli sprzątanie to ruch był plus rehabilitacja. Poćwiczę jutro. 

Takie tam od moich bliskich 

Od męża.. Ten ze słoneczniki dał mi przed wyjazdem, drugi wczoraj przyniósł kurier, totalne zaskoczenie bo się nie spodziewałam. 

Mam nadzieję że nie zabije go.. Nie mam ręki do kwiatów. Muszę go przesadzić bo mam wrażenie że się korzenie nie mieszczą... I jako dodatek dostałam kosz truskawek, to taty tradycja że co roku daje mi też truskawki.