Pamiętnik odchudzania użytkownika:
tombom

Niestety dopiero dzisiaj zrozumiałem, że nie można się odchudzać bez stosowania diety. Sam wysiłek nie wystarczy. Trzeba niestety liczyć kalorie - bez tego nie będzie żadnego efektu. Wyciągam kalkulator i biorę się do roboty, bo strasznie się zapuściłem.

W ten weekend nie pochodziłem niestety, pomimo wcześniejszych planów. Od 3 dni codziennie padał deszcz. Dzisiaj też zanosiło się na burzę, ale na szczęście nic z tego nie wyszło. Wiosna pełną parą. Wczoraj dzień dla dzieci a później wizyta u znajomych - powrót do domu po 23.00. Dziś nie poszedłem nigdzie ze względu na pogodę. Poszedłem z psem - ucieszył się. Doszedł już do siebie po zabiegu. Poszliśmy na wspólny spacer razem z żoną. Zabraliśmy piłkę i rower i trochę go wymęczyliśmy. Spał później całe popołudnie. Ja dzięki temu poćwiczyłem z Józkiem. Dziś nacisk na trening cardio - 12km, małe obciążenia do ćwiczeń siłowych. Kazał mi dzisiaj robić pompki z nogami opartymi na stołku. Nie dałem rady na pełne pompki, ale liczbę powtórzeń utrzymałem. Czuję jak rozrasta mi się klatka piersiowa. Dziś powitaliśmy też teściową - przyjechała do nas na kilka miesięcy. Cieszymy się bardzo

Wyjątkowo udał mi się weekend, a jeszcze się nie skończył. Planowaliśmy z dziećmi rozpoczęcie sezonu w górach. Na początek zaplanowałem dla nich trasę ok. 15km, zakładając, że to najmłodsze będę musiał nieść pewną część trasy. W poprzednim tygodniu, kiedy sam byłem w górach i miałem czas na to, aby sobie wiele rzeczy przemyśleć, wymyśliłem, że muszę uaktywnić swoje dzieci bo spędzą całe życie przed multimediami. Kto, jeśli nie rodzice, powinni wszczepić dzieciom radość z chodzenia po górach. Wymyśliłem, na przykładzie tresury zwierząt, że żeby zaszczepić dobre skojarzenia z chodzenia po górach, będę każdemu z nich płacił ekstra kieszonkowe za to, że pójdą ze mną w góry. Stawkę też dla każdego z nich ustaliłem kuszącą. Napaliły się. Niestety żona wymyśliła w sobotę mały zabieg u psa i nie wyszło nam wspólne chodzenie. Psa trzeba było pilnować po zabiegu, więc nie mogliśmy wszyscy pójść w góry. Za to ja nie odpuściłem, zwłaszcza, że to mi najbardziej na tym zależy. W zastępstwie udało mi się poćwiczyć wczoraj przez 1,5 godziny i zrobiłem na orbitreku dystans 12km - pierwszy raz w tym sezonie. Dziś, podobnie jak przed tygodniem, wyruszyłem w góry tą samą trasą co tydzień temu. Omijałem strome zejścia, zwłaszcza dlatego, że przed tygodniem przeciążyłem staw skokowy. Dziś również trafiłem super pogodę. Niestety dziś leżał w górach śnieg, który spadł w tym tygodniu. Śnieg topniejący, mokry. Szlaki też były pływające, a strumienie potworzyły się prawie w każdym możliwym miejscu. Zrobiłem w sumie 23km. Spaliłem 1700kcal (wg wskazań krokomierza, który kupiłem przed tygodniem). Dziś lepiej wykorzystałem kije do Nordic Walking, bo bardziej bolą mnie ramiona niż nogi. Dziś też więcej ludzi było w górach, pomimo tego, że warunki były gorsze niż przed tygodniem. Na przyszły tydzień też planuję góry - mam nadzieję, że pójdziemy całą rodziną. Samemu ciężko się chodzi - nie ma się do kogo odezwać. Poza tym miło popatrzyć na ludzi, którzy biorą ze sobą w góry zwierzęta - wtedy wszyscy na tym korzystają.

Planowałem góry już 2 tygodnie temu - nie wyszło. Moja córka złamała rękę w przeddzień mojego wyjazdu. A miałem wolny weekend z babcią. Teraz było drugie podejście. Kilka dni wcześniej kupiłem sobie kije do Nordic Walking. Przez dwa dni wybierałem i przeglądałem trasy do trekkingu w okolicy. Ustawiłem dystans 20-50km na początek. Trafiłem na serwis, który oferuje trasy do różnych aktywności w Polsce. Wybrałem trasę niedaleko od domu, długości ok. 23km. Trochę ją zmodyfikowałem i wyszło 25km. Zastanawiałem się nad inną trasą, ale wyszło 37km. Stwierdziłem, że na początek może to być trochę za dużo, tym bardziej, że na 17.00 zostałem z rodziną zaproszony na obiad do znajomych. Wyjechałem o 8.00 rano. Trasa cudowna na początek, także pod kątem wykorzystania mojego nowego nabytku. Ledwo doszedłem do końca. Nie byłem w stanie wejść po schodach do domu. Ale z każdą godziną było już coraz lepiej. Wspaniałe rozpoczęcie sezonu - 25km, 6 godzin aktywnego treningu aero. Jutro zapewne się nie ruszę, ale córka ma urodziny, więc nie mam wyjścia. Obiecałem jej wielki plac zabaw a na tym pewnie się nie skończy. Już planuję następny weekend - byle pogoda dopisała. Dzisiaj było ślicznie - 20 stopni, pełne słońce. Spiekłem się na twarzy i wyglądam jak rak.

Denerwuje mnie to, że wszyscy w tym serwisie zwracają się do mnie per Pani, nawet mój dietetyk w korespondencji, którą podpisuję Tomasz. To jest instrumentalne traktowanie użytkowników serwisu.

Dziś na spacer z psem zabrałem nową zabawkę - krokomierz. Okazuje się, że na takim spacerze, który trwa średnio 2 godziny (tylko w weekendy mogę sobie na to pozwolić) robię ok. 14 tys. kroków, czyli dystans ok. 7km (jakieś 300kcal). Do tego jakiś zając, sarna, 10 min. patyka, nauka posłuszeństwa i pies też ledwo żyje. Przyjemne z pożytecznym. Zauważyłem, że głodny jest bardziej posłuszny i chętnie wykonuje wszystkie polecenia - a ja myślałem, że psa nie należy karmić przed spacerem dlatego, żeby nie dostał kolki od biegania z pełnym brzuchem.

Zauważyłem, a za każdym razem dowiaduję się o sobie czegoś nowego, że to właśnie codzienne ważenie mnie stresuje. Wszystkie mądre książki odradzają codziennego ważenia ze względu na to, że jedno niepowodzenie może być powodem zarzucenia wysiłku w kierunku utraty wagi. Ale u mnie to nie wyrzuty sumienia powodują, że przerywam ten wysiłek. To stres i niepokój przed tym, że waga nie spadnie lub będzie spadać zbyt wolno - wolniej niż założyłem. To wpędza mnie w nerwicę, więc zaczynam unikać myśli o odchudzaniu. I koniec mojego wysiłku - do czasu, aż nazbieram siły na nowy wysiłek. Zacznę ważyć się raz w tygodniu. Choć stresu się nie pozbywam, ale doświadczam go rzadziej. I istnieje ryzyko, że nie zauważę, że zaczynam jednak tyć ponownie. Jest to kolejny element, który zmieniam w swoich wysiłkach i nie zakładam niestety, że jest on ostatni.