Dzień rozpoczął się i upłynął świątecznie 
. O godzinie 7.30 zadzwonił synek z życzeniami dla Mamuś /tak do mnie mówi/. Słoneczko już o tej porze świeciło. Na 9..00 byłam umówiona z moją fryzjerką / od 20 lat ta sama/. Może trzeba zmienić czasem fryzjera, ale takie eksperymenty najczęściej kończyły sie dla mnie żle
.Chociaż raz 5 lat temu,w czasie urlopu mojej mistrzyni , poszłam do innego zakładu i trafiłam na młodą kreatywną i bardzo zdolną dziewczynę. Byłam bardzo zadowolona i kiedy po jakimś czasie wróciłam do niej , okazało się że wyszłam zamąż i wyjechała z Kołobrzegu. U mojej fryzjerki nie muszę nic tłumaczyć, czasem tylko eksperymentowałam z kolorem , ale póżniej wracałam do blondu. 
. Pnieważ byłam osotatnio u niej 2 m-ce temu , wzbudziłam zdziwienie i podziw, że schudłam i to bardzo. Ja tego nie widzę, bo co to jest 5 kg mniej przy takiej masie ciała. Ale ta pochwała sprawiła mi dużo radości.
. W domu wylądowałam po 12-tej i zaraz z kwiaciarni dostarczono mi piękny bukiet frezji z życzeniami od mojego Marcinka. Zapach tych pięknych kwiatków rozchodzi się po całym salonie , Po lekkim obiadku / warzywa włoskie na patelnię z kawałkiem piersi z indyka/ mąż wyciągnął mnie i pieski na spacer. Pojechaliśmy do Dżwirzyna tj. ok. 5 km od naszego domu w kierunku na zachód . Dżirzyno to mała mieścinka wczasowa, często reklamowana w telewizji ze względu na piękny hotel SENATOR Spa. W sezonie jeżdzi tam dużo kołobrzeżan, bo jest tam mniej ludzi niż w Kołobrzegu , a plaża 2 razy szersza i piasek bialutki i bardzo drobny. To najładniejsza plaża w zasięgu 30 km. Często tam jeżdzimy poza sezonem z pieskami na spacery , bo jest tam wtedy bardzo spokojnie. 
. Ja dziś "poszalałam" i wzięłam ze sobą kijki do Nordic Walking. Uzgodniliśmy, że mąż będzie szedł z pieskami laskiem w pasie nadmorskim , a ja pójdę brzegiem morza z kijami. Umówiliśmy się za 90 minut przy samochodzie. Nad morzem było dość pusto, bo to nie sezon i i środek tygodnia . Wystartowałam jak" torpeda "i już po 15-20 minutach czułam jak pracują mięśnie barków i pleców. Na kijkach chodzę rzadko, ostatnio w 3 tyg. temu w Karpaczu, ale tam są inne warunki , czasem dość ostro pod górkę i mój mąż nie może się forsować ze względu na bolesne kolana. Ja należę do ludzi dość wytrzymałych , nawet jak mi coś dolega to nie odpuszczam
. Moją wadą jest to, że jestem niesystematyczna i od kilku lat " przylepiona "do kanapy. Spacery po mieście mnie nie męczą, a spacery po lesie mnie nudzą, no chyba że to grzybobranie i to przy wysypie grzybów.. Dzisiejszy spacer z kijami trwał 90 minut i sądzę, że zdołałam pokonać ok 8-10 km. Muszę sobie kupić krokomierz, bo widzę, że wiele Was z tego przyrządu korzysta. Dziś jestem z siebie dumna , czuję się dobrze i narazie nic mnie nie boli. Sądzę, że jutro jak tylko będzie pogoda ten "wyczyn " powtórzę i stanie się to moim zwyczajem. Pozwoli mi to osiągnąć lepsze wyniki w odchudzaniu i będę mogła chwalić się wynikami tak jak Urszulka44 i inne super Vitalijki
Oby mi tego zapału starczyło na dłużej, trzymajcie za mnie kciuki i liczę na Wasze wsparcie. Buziaczki dla WAS wszystkich Krystyna
PS. Nemciu czyje się świetnie . Ząbki miał wyrywane pod znieczuleniem tzw. :głupiego Jasia/
Wczoraj dzień upłynął na wizytach z Nemciem u weterynarza. Piesek ma już 13 lat i musieliśmy poddać go zabiegowi oczyszczenia kamienia na zębach i usunięciu 5 zębów. Zawieżliśmy go do lekarza o 9.00 i odebraliśmy o 11- tej. Zawsze przeżywamy takie zabiegi , bo on się bardzo boi lekarza , a my boimy się o niego. Przeszedł w soim życiu kilka poważnych zabiegów i pani doktor sama się dziwi, że jest jeszcze z nami. 
. Pogoda jest fatalna i siedzę w domu , bo na ogródek nie ma jak wyjść. Dziś wyszło słońce , ale wiatrzysko dawało uczucie zimna. Jutro Dzień Matki , najcudowniejsze Swięto w roku. Ja niestety nie mam już komu składać życzeń , a na cmentarz mam 500 km. Odwiedzę groby moich bliskich chyba w lipcu 
. Traktuję to jako potknięcie , ale napewno się podniosłam i dalej będę walczyć , przy Waszym wielkim wsparciu
. Nie dałam za wygrane i dziś pojechałam po stolik. Złożyliśmy go , już stoi na tarasie i nawet już kawkę przy nim wypiłam.
i nic nie wskazywało , że coś się zmieni. Nie wytrzymałam i po wysłuchaniu prognoz na najbliższe dni , pojechałam do ogrodnictwa po kwiatki. Bratki posadzone przed domem w marcu , troszkę już wybujały i się opatrzyły. Nie mogę znależć kabelka do mojego aparatu i dlatego nie mogę Wam pokazać moje kwiatki 
. Będę jutro jeszcze szukać kabelka i może mi sie uda przegrać zdjęcia do komputera......Przytargałam do domu pelargonie zwykłe i zwisające, bindes oraz duży worek ziemi.Wszystko wsadziłam i już taras wygląda kolorowo. Od 12-tej wyszło słonko i tak świeciło do wieczora. Życie zaraz zrobiło się piękniejsze!!!! Jutro ma być też pięknie i tak do niedzieli
To troszkę nieprawda, bo powinnam zacząć ćwiczyć , ale jak mam wolną chwilę, trudno mi oderwać się od fotela i komputera. Myślę, że i do tego dojdę. 
. Czekam na Wasze komentarze . Serdecznie wszystkie pozdrawiam . Buziaczki Krystyna
. Bo niby już w sobotę rano było 95,1 kg , ale po południu był kieliszek szampana , kawałek super jabłecznika - bo to wigilia imienin mojego męża -Andrzeja. Na świąteczną obiadokolację krewetki i szaszłyk cielęcy i surówka. 
. Zdjęcie swoje , które zamieściłam pochodzi z sierpnia 2008r. zrobione w Szklarskiej Porębie i wtedy ważyłam ok. 104 kg - dziś to już 95 kg. Postaram się zamieścić swoje aktualne zdjęcie , ale to jeszcze za chwilę ..... Moje pupilki - leżący Memciu /13 lat/ i Leo jego syn 6,5 roku. Śmiejemy się z mężem , że to nasze "wnuczki". Jest z nimi dużo obowiązków , ale więcej radości 
. 
. Mieliśmy takie zakwasy , że musieliśmy trochę odpuścić i pojechaliśmy do Jeleniej Góry . To są efekty braku ruchu na codzień, jazda samochodem i wysiadywanie w fotelu. Po zimie jednak mamy zero kondycji
Zawsze wyjeżdżaliśmy prawie pokłóceni i dopiero po wyjeżdzie z domu , atmosfera nerwowości znika.. Jutro wstanę ok.6.00 i po kapieli , wypiciu kawki planujemy wyjechać przed 7- mą. Przepowiadają ogólne zachmurzenie i opady deszczu więc podróż będzie nieciekawa. Mam nadzieję , że szczęśliwie uda nam się dotrzeć do celu