Od razu zaznaczam - nie oglądałam pogody, nic nie wiem na ten temat. Po prostu uważam, że to najwyższa pora aby zrobiło się upalnie. Uprzejmie donoszę, że wakacje zaczęły się miesiąc temu, a ciepłych dni było tyle co na lekarstwo. Nie zgadzam się na to! Protestuję! Kategorycznie żądam upałów! Liczę na to, że od poniedziałku temperatura wzrośnie do 35 stopni.
Moja dieta jest co najmniej dziwna. Jejku! Co zrobić żeby mieć motywację? Nie wiem ... może przytyć? Hmmm .... Czasami przemknie mi przez myśl, że wcale nie jestem taką top modelką jak mi się wydaje, ale wówczas szybko biegnę na wagę, patrzę na wskaz i oddycham z ulgą. Póki nie przekraczam 60 kg - jest ok.
Ewidentnie brakuje mi motywacji. Przyznaję bez bicia - w mojej łepetynie toczy się wojna. Anioł mówi : "weź się w garść, jesteś mądrą kobietą, masz poukładane w głowie, można na tobie polegać - schudnij te marne 2 kg." Diabeł na to : "och maleńka! Jesteś taka mniam, wypij sobie grzańca takiego pysznego, opędzluj michę tłustego popcornu i zagryź tabliczką czekolady. Jesteś słodka, jesteś sexi, każdy facet marzy o tobie" I co ja robię? Wiadomo! Łykam jak młody pelikan diabelskie pokusy i w nosie mam dietę i sport. 
Co robić? Ludzie ratujcie! ... tak rozmyślam, że może to wakacje mają taki destrukcyjny wpływ na mnie? Zacznie się rok szkolny, zepnę pośladki, znów ruszę na aerobik, będę biegała itd. Nie, nie, nie - nie myślcie, że bajam. Od wielu lat regularnie chodzę na aerobik 2 razy w tygodniu od września do czerwca i codziennie uprawiam marszobiegi.
...
Samo myślenie o głodówce wzmaga mi apetyt 
Dietowo trzymam się doskonale. Smaki lata sprzyjają mojej dietce. Dziś na śniadanko jak zawsze była owsianka, na drugie śniadanie jogurt z jagodami, na obiad płatki pszenno - zbożowe z mlekiem, a na kolację wielki kawał arbuza (pewnie z kilogram). Teraz siedzę objedzona jak bąk, ale jednocześnie z poczuciem, że kalorycznie źle nie było. Ilość ruchu wzbudza umiarkowany entuzjazm, ale też mam poczucie, że kręciłam się nieustannie. Rano zaliczyłam ossstre sprzątanie domu, który po naszych wakacyjnych wojażach wyglądał na nieco zapuszczony, a ja NIESTETY lubię niemiecki porządek (ku rozpaczy rodziny), Potem poleciałam na wyprzedażowe zakupy (mmmm... lubię to!) , a po południu pływałam, pływałam, pływałam, aż mąż wygonił mnie z basenu, strasząc, że widzi pojawiające się płetwy pomiędzy moimi palcami u stóp 
Dodam jeszcze, że zaskoczyły mnie tamtejsze ceny. Wyjeżdżamy rokrocznie, ale na ogół na północ. Pierwszy wypad w Tatry był dużą niespodzianką. Ceny za noclegi w 
W sobotę rano bladym świtem całą familią zapakowaliśmy się do auta i pomknęliśmy na Mazury do Krutyni. Słów brak by opisać widoki, które miałam okazję oglądać. Krutyń jest niesamowicie malownicza, urokliwa i zarazem (do pewnego momentu) płytka. Przyznaję, że to był mój debiut kajakowy. Nigdy wcześniej nawet nie trzymałam wioseł od kajaka, nie mówiąc o siedzeniu w nim. Na spływ wybraliśmy się ośmioosobowym zespołem, wynajęliśmy 4 kajaki i popłynęliśmy 13 km trasą. Pierwszy odcinek - cud miód - ja zachwycająca się wszystkim. Po 5 km stan absolutnej euforii, po 8 km naładowane akumulatory na całe wakacje, po 10 km lekkie zmęczenie, ale szczęśliwość trwa, po 11 km zmęczenie umiarkowane i sztuczny uśmiech na twarzy, na 12 km lekka irytacja, na 12,5 km - jedno pragnienie : DO DOMU!!!! Dopłynęłam. Całą trasę płynęliśmy około 4 - 5 godzin. Pogodę mieliśmy zamówioną specjalnie na nasz spływ, gdy tylko w Ukcie zsiedliśmy z łodzi i weszliśmy do firmowych aut odwożących nas do miejsca startu lunął deszcz. Była to tak niewiarygodna scena, że w pierwszej chwili myślałam, że kierowca spryskuje szyby. Potem już lało jak z cebra, a my wróciliśmy opaleni, zmęczeni fizycznie, ale absolutnie zrelaksowani psychicznie. W domu byłam przed dwudziestą, zaliczyłam tylko szybki prysznic i padłam jak mucha. 
Ale się cieszę!!! Lubię urlopowe klimaty, kiedy nic nie trzeba, kiedy można spać dłużej niż zwykle, jeździć na wycieczki lub po prostu leżeć plackiem w ogrodzie. Lubię zapachy i smaki lata. Lubię 40 stopniowe upały, nie przeszkadzają mi komary ani inne niedogodności. W sumie - źle się stało, że nie urodziłam się na Seszelach albo Majorce. Mogłabym tam robić jako tester plaży, albo strażnik łodzi multimilionera ... albo pełnić funkcję żony właściciela w/w łodzi 
Ech! rozmarzyłam się 
I oczywiście jak zawsze - wyobrażam sobie, że tyję w tempie światła. Słyszę trzeszczące krzesło, trzaskające w pasie spodnie i pyknięcia rozstępującej się skóry na biodrach 
Przesadzam? Chyba mam fobię. A może to kryzys wieku średniego?