© Fitatu 2005-25. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
Ostatnio dodane zdjęcia
Ulubione
Sylwetka
O mnie
Informacje o pamiętniku:
| Odwiedzin: | 116003 |
| Komentarzy: | 1533 |
| Założony: | 3 czerwca 2011 |
| Ostatni wpis: | 9 stycznia 2025 |
Postępy w odchudzaniu
Masa ciała
Gdybym miała, dziś byłabym już 50 - cio kilową chudziną. Moje dzisiejsze menu to śniadaniowa owsianka, drugośniadaniowe jabłko i obiadowe grzyby. Kalorycznie więc jest najwspanialej na świecie. Ponadto zaliczyłam poranny szybki marszobieg oraz godzinne pływanie w basenie. Planuję jeszcze wieczorny szybki spacer oraz (ewentualnie) trampolinę.... aaa!!! ... i seks planuję jeszcze 
... będę nieco aktywniejsza od kłody drewna 
Tydzień temu o tej porze nawet przez myśl mi nie przemknęło, że będę jeszcze się wakacjować. Dzieciaki wróciły do domu, zrobił się jazgot, hałas. Dom wypełnił się po brzegi. Ja, oczywiście w trybie urlopowym, przechadzałam się z kąta w kąt i rozmyślałam- czego absolutnie NIE robić w wakacje 
Mąż natomiast zupełnie przeciwnie - zakopany w pracy po uszy, sapał znad projektów, planów i programów ... i wciąż marudził, że brakuje mu kilku dób (nie dup) by obrobić się z wszystkim.Rzecz jasna - harmider nie nastrajał go pozytywnie do pracy więc dyskretnie sugerował bym zabrała ferajnę i wyjechała nad morze. Opierałam się całe 15 minut, potem spakowałam walizkę, zadzwoniłam do zaprzyjaźnionego pensjonatu, zarezerwowałam noclegi i ruszyłam do Cetniewa by lansować się na tamtejszych plażach Tydzień minął jak z bicza trzasnął. Pogoda dopisała w 100%, mąż codziennie dzwonił, opowiadał jak bardzo tęskni, jaki dom pusty bez nas itp , by na koniec rozmowy dodawać -> zarezerwuj sobie jeszcze z 10 dni Oczywiście nie mogłam pozwolić by umarł z tęsknoty i wróciłam wczoraj wieczorkiem. Gdy patrzę na mojego męża, który ma ściśle określony czas urlopu to ze zdwojoną mocą doceniam swój zawód.
). Nie żebym się skarżyła, nie, nie, nie - przeciwnie - możliwe, że wreszcie uda nam się uprawiać sex nie pod kołdrą i nie po ciemku .... chociaż ... czy warto go tak stresować???? Nawiązując do tytułu popełnianego w chwili obecnej posta pochwalę się mega aktywnością fizyczną jaka uskuteczniłam dzisiejszego dnia. Otóż - po pobudce bladym świtem o 10:30 raźnym kroczkiem powędrowałam do kuchni by skonsumować śniadanko, po posiłku wróciłam do łóżka gdzie czekała na mnie super ciekawa książka "Cukiernia pod Amorem" cz.I. Przed 15 uświadomiłam sobie, że warto byłoby zamienić desusy na odzież codzienną. Po szybkim prysznicu (woda była szybka, a nie ja), ubrałam się i ... wróciłam do łóżka czytać książeczkę. O 18:00 zjadłam kolację i szybko wróciłam do czytania książki. Lekturę zakończyłam przed 20. Tyłek mnie bolał od siedzenia, ale warto było. Książka fantastyczna. Z niecierpliwością czekam jutra, pobiegnę do księgarni kupić kolejny tom. Co ciekawe - wskazanie wagi nie zmienia się. Przyznam szczerze, że niezmiernie mnie to cieszy.
Ewidentnie brakuje mi motywacji. Przyznaję bez bicia - w mojej łepetynie toczy się wojna. Anioł mówi : "weź się w garść, jesteś mądrą kobietą, masz poukładane w głowie, można na tobie polegać - schudnij te marne 2 kg." Diabeł na to : "och maleńka! Jesteś taka mniam, wypij sobie grzańca takiego pysznego, opędzluj michę tłustego popcornu i zagryź tabliczką czekolady. Jesteś słodka, jesteś sexi, każdy facet marzy o tobie" I co ja robię? Wiadomo! Łykam jak młody pelikan diabelskie pokusy i w nosie mam dietę i sport. 
Co robić? Ludzie ratujcie! Obudziłam się z myślą o jednodniowej głodówce
... Samo myślenie o głodówce wzmaga mi apetyt 
te moje odchudzanie jest trochę durne
- mam 35 lat, a nie 18. Mam dwoje dzieci, mam też 170 cm wzrostu. Ważę poniżej 59 kg więc ... to waga lepsza niż idealna. Nie chcę się wygłupiać i popadać w jakieś durne paranoje. Nie chcę świrować, ani też lamentować, że olaboga!!! nie ważę 57 kg, bo to świadczyłoby, że mam nierówno pod sufitem. Owszem - zamierzam dążyć do tego celu, ale bez ciśnienia - bo nie ma takiej potrzeby. Lubię siebie taką jaką jestem. Natomiast najbardziej na świecie nie lubię szczupłych kobiet, które skamlą " jestem grrruba" "mam nadwagę" "muszę schudnąć" 
Dietowo trzymam się doskonale. Smaki lata sprzyjają mojej dietce. Dziś na śniadanko jak zawsze była owsianka, na drugie śniadanie jogurt z jagodami, na obiad płatki pszenno - zbożowe z mlekiem, a na kolację wielki kawał arbuza (pewnie z kilogram). Teraz siedzę objedzona jak bąk, ale jednocześnie z poczuciem, że kalorycznie źle nie było. Ilość ruchu wzbudza umiarkowany entuzjazm, ale też mam poczucie, że kręciłam się nieustannie. Rano zaliczyłam ossstre sprzątanie domu, który po naszych wakacyjnych wojażach wyglądał na nieco zapuszczony, a ja NIESTETY lubię niemiecki porządek (ku rozpaczy rodziny), Potem poleciałam na wyprzedażowe zakupy (mmmm... lubię to!) , a po południu pływałam, pływałam, pływałam, aż mąż wygonił mnie z basenu, strasząc, że widzi pojawiające się płetwy pomiędzy moimi palcami u stóp . Cóż było czynić - w trybie pilnym spakowałam 4 walizki (po jednej dla każdego członka rodziny i... adijos amigos!!!! Wyjechaliśmy natychmiast (bez planów, bez pomysłu, po prostu przed siebie). Wylądowaliśmy w Małym Cichym kilka km od Zakopca. Miejsce wypadowe boskie! Pensjonat nie tylko śliczny, komfortowy, wygodny, pięknie położony, to jeszcze z wyjątkowo sympatyczną atmosferą wewnątrz. Gospodarze - przemili, młodzi ludzie, dbali o to byśmy chcieli jeszcze kiedyś do nich wrócić. Wyjeżdżając przyrzekałam sobie solenie, że to będzie moje miejsce na letnio - jesienno - zimowe wypady górskie. Oczywiście czas i portfel pokaże czy uda mi się to zrealizować 
Dodam jeszcze, że zaskoczyły mnie tamtejsze ceny. Wyjeżdżamy rokrocznie, ale na ogół na północ. Pierwszy wypad w Tatry był dużą niespodzianką. Ceny za noclegi w fajnym pensjonacie dużo niższe niż na kwaterach nadmorskich. Poza tym dodam (norrrmalnie jakbym folder reklamowy miejscowości tworzyła) położenie Małego Cichego jest kapitalne -> blisko wszędzie, a zarazem nie ma zgiełku typowego dla Zakopanego. Mieliśmy bardzo aktywny krajoznawczo tydzień. Zaliczyliśmy Kraków, Wieliczkę, Tatralandię na Słowacji, Niedzicę, obowiązkowo Gubałówkę, Kasprowy Wierch, Morskie Oko, Wielką Krokiew itd, itp. Było super. Dietowo też całkiem ok. Gospodyni pensjonatu za psie pieniądze przygotowywała posiłki, realizując konkretne życzenia gości dotyczące sposobu przygotowania, kaloryczności tudzież innych preferencji osobistych. Nie było oczywiście obowiązku wykupywania jedzenia, robili to tylko chętni goście. Rano pijałam sobie kawkę na balkonie patrząc sobie na otaczające góry, a potem już tylko chodziłam, zwiedzałam, oglądałam. Wróciliśmy szczęśliwi, wypoczęci i [UWAGA!!!] opaleni Mieliśmy niesamowite szczęście, ponieważ za każdym razem udało nam się uciec przed deszczem. Padało w Zakopcu - my byliśmy w Niedzicy, Padało w Niedzicy - my byliśmy w Zakopcu itd, itd. Na wadze bez zmian. Szczerze mówiąc trochę mnie to dziwi, liczyłam na spadek. Znów zapomniałam o ważeniu ;) :D
W sobotę rano bladym świtem całą familią zapakowaliśmy się do auta i pomknęliśmy na Mazury do Krutyni. Słów brak by opisać widoki, które miałam okazję oglądać. Krutyń jest niesamowicie malownicza, urokliwa i zarazem (do pewnego momentu) płytka. Przyznaję, że to był mój debiut kajakowy. Nigdy wcześniej nawet nie trzymałam wioseł od kajaka, nie mówiąc o siedzeniu w nim. Na spływ wybraliśmy się ośmioosobowym zespołem, wynajęliśmy 4 kajaki i popłynęliśmy 13 km trasą. Pierwszy odcinek - cud miód - ja zachwycająca się wszystkim. Po 5 km stan absolutnej euforii, po 8 km naładowane akumulatory na całe wakacje, po 10 km lekkie zmęczenie, ale szczęśliwość trwa, po 11 km zmęczenie umiarkowane i sztuczny uśmiech na twarzy, na 12 km lekka irytacja, na 12,5 km - jedno pragnienie : DO DOMU!!!! Dopłynęłam. Całą trasę płynęliśmy około 4 - 5 godzin. Pogodę mieliśmy zamówioną specjalnie na nasz spływ, gdy tylko w Ukcie zsiedliśmy z łodzi i weszliśmy do firmowych aut odwożących nas do miejsca startu lunął deszcz. Była to tak niewiarygodna scena, że w pierwszej chwili myślałam, że kierowca spryskuje szyby. Potem już lało jak z cebra, a my wróciliśmy opaleni, zmęczeni fizycznie, ale absolutnie zrelaksowani psychicznie. W domu byłam przed dwudziestą, zaliczyłam tylko szybki prysznic i padłam jak mucha. 
