Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Babok.Kukurydz!anka

Jakoś wczoraj nie zebrałam się na bieganie. Czułam, że mam zmęczone i spuchnięte nogi po pracy. Zajęłam się przygotowaniem zdjęcia na spotkanie klubu fotograficznego. Zeszło mi na to trochę czasu.

Dziś w planach trening. Nie wiem, czy będę biegać. Nogi dziś również zmęczone. 

5 grudnia. Do dzieci w Holandii przyszedł mikołaj. 

Polecam podcast Niedźwiedzkiej. Odcinek o nawykach. 21 dni to mit. Samokontrola to bzdura. Chcesz więcej to posłuchaj. 

Klik

Ja zaś wczoraj popełniłam znów trening. Mimo boku pleców i planów na wieczór. Zobaczymy jak dziś. W planie bieg. Może na bieżni, bo plecy nadal bolą. 

Spisałam sobie treningi od jednej z Was. Wklepałam w aplikacje również poleconą mi tutaj i do dzieła. Niektóre ćwiczenia pokrywają się z ttm, co już robię. Jednak zakroki (wymieniłam z wykroków) dały moim udom i pośladkom w kość. Plus hip thrust że sztanga, który robię tak z raz w tygodniu. 

 Wyszło bardzo fajnie. Na rozgrzewkę biegałam 10 min na bieżni, a po wszystkim poszłam biegać na zewnątrz. Ale był mrozny wiatr! Zamiast biec kółko to zawróciłam i biegłam między drzewami do domu.

Dziś czuję zakwasy, więc dobrze weszło. 

Wczoraj zebrałam się tylko na jogę. Porozciągałam dolną część kręgosłupa. Nie chciałam nosić hantli i sztangi, kiedy od rana biegam z koszami prania i sprzątałam swoją część domu. Czułam, że plecy nadal mają problem z bólem. Że ja mam problem z bólem pleców. Dziś obudziłam się w lepszym stanie, choć po dziwnych snach. Zastanawiam się czy moja koleżanek z podstawówki żyje. W moim śnie jej ojciec próbował ją zabić. W prawdziwym życiu - jej ojciec próbował ją kiedyś zabić. Ostatni raz, kiedy o niej słyszałam, groziła śmiercią mojej mamie, bo ta wezwała do niej karetkę, gdy ta próbowała popełnić samobójstwo. Mama prosiła mnie bym nie szukała kontaktu z Emi, bo to się może różnie skończyć. Nie wiem czy żyje. Dziś w moim śnie niemal umarła ponownie. Będę potrzebować czasu, aby się po tym śnie pozbierać.

Ale fizycznie jest okej - będzie bieg, trening i joga. Chcę więcej medytować - moje nerwy są na wyczerpaniu. 

Wczoraj motywacja i bieg, a dziś katar i niewysoanie

 Do tego alergia, ból pleców, coś mi w szyi zesztywniało, migrena  dzień. Więc zamiast treningu, łóżko. 

Poprsednie dwa miesiące były słabe biegowo. Najpierw urlop na Azorach i 42 godziny trekkingu po wulkanach a potem niezmotywowany listopad. Ale jest grudzień. Za tydzień dowiem się ile bonusu w tym roku firma daje. A to dodaje skrzydeł. Proszę bozie by starczyło na firmę, która wykona mi pracę ziemne w ogrodzie.... 

Po prawie dwóch tygodniach poszłam biegać. Trochę mi to głowę wywietrzyło. 

Migrena obniża nastrój. Wszystko dziś mi szło jak po grudzie.

Waga wraca. Jakiś re-feed mi się trafił. Wszystko mi smakuje, słodkie wróciło. Był jeden trening. Jogi brak.

Kupiłam sobie rękoma męża ciasto. Dwa dni i nie ma.

Mąż kupił i przyrządził przegrzebki.

Upiekł zapiekankę z Langedijku. Nawet dziś na śniadanie ją jadłam

Wniosłam do domu kolejne rośliny. Mrozów nie ma, ale mi ich szkoda.

Pelasia już drugą zimę z nami. I nadal kwitnie.

W domu nastrój chillu. Myślałam, by dziś iść biegać, ale średnio mi się chce. Złamałam wieczorem boleśnie żel na kciuku, więc póki co myślę, aby go zdjąć i zrobić owe paznokcie. Żele odbarwiły mi się chyba od kremu do twarzy, który testuję od tygodnia. Napisałam pisma do urzędu imigracyjnego i poprawiłam list motywacyjny. To ciążyło mi od dawna. Wczoraj te4stowałam ludowy sposób mycia okien gazetą. Cóż.... Farba drukarska zafarbowała mi na palce i na białe ramy okienne. Nie polecam.

5 dni temu we wsi, w której mieszkam zginęło 2 Polaków. Była mgła I jechali bez świateł. Ktoś ich zatrzymał, zajechał im drogę, aby zwrócić uwagę o światła. Pojechali dalej i na skrzyżowaniu, gdzie ruch jest zwolniony do 30kmph i ustępuje się pierwszeństwa, wjechali w samochód Holendra, posyłając go na barierkę mostu. Sami wpadli do wody, gdzie auto wylądowało kołami do góry. Udało się wyjść kobiecie z samochodu i powiedzieć do świadków, że są jeszcze trzy osoby w samochodzie. Jadący tamtędy dźwig podniosl auto z wody zanim przyjechały służby ratunkowe. Reanimowano ofiary i 3 osoby trafiły do szpitala. Dwie zmarły tego samego dnia. Kobieta została przesłuchana przez policję. Nie wiadomo, kto kierował samochodem wypożyczalni ani żadnych szczegółów o Polakach, którzy tego dnia mieli wypadek. 

 Czy w Polsce coś się o tym mówi? Czy wiecie coś o zrzutce dla rodzin ofiar? Chłopak, który zmarł miał 18 lat. Czasem takie zrzutki są organizowane, jak wtedy, gdy polak utopił się ratując dzieci innego turysty w Den Helder. 

W niedzielę pojechałam biegać do lasu. Tym razem jednak postanowiłam jechać tam rowerem. Tempetratura -2 [odczuwalna -7stC]. 

Zimno - wzięłam średnio ciepłą kurtkę - uznałam, że w zimowej na rowerze się ugotuję - rękawiczki polarowo-wełniane i czapkę sportową. Do tego ocieplane rajtki i buty biegowe. Jak dojechałam do lasu to nie miałam już czucia w stopach. Usta mi zesztywniały a z nosa zdarłam już skórę chusteczkami.

Widoki były super. Przypięłam rower do drzewa, schowałam kurtkę w sakwie na bagażniku i poszłam biegać.

Dopiero po jakiś 3 km zaczęło mi wracać czucie i krążenie w stopach. Później miałam wrażenie, że mam gałązkę w bucie, ale to był zesztywniały i bez czucia środkowy palec. Dopiero pod koniec biegu czułam już dodrze moje całe stopy.

Las był piękny. Jeszcze nie super mokry i błotnisty, ale już nie zielony i żywy. Panował tam spory ruch zwłaszcza wśród osób uprawiających sporty.

Rano jechałam krótko po wschodzie słońca. Wyglądało magicznie. Gdy wracałam nie było już wcale słońca.

Gdy dotarłam do domu, przypomniało mi się, że nie jadłam śniadania. Byłam przemarznięta na kość i nawet kocyk elektryczny nie dawał rady mnie rozgrzać. Mąż też nie był dość ciepły. Zjadła pizzę i wypiłam gorąc czekoladę i zaczęłam zasypiać. Po drzemce4 wreszcie czułam się sobą. Odmarznięcie zajęło mi kilka godzin. To był bardzo głupi pomysł.