Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Kora1986

Niestety piątkowe wyniki nie były takie jakich oczekiwałam. Okazało się, że znowu mam bakterie w moczu, a objawów brak. Na szczęście leukocytoza w normie pokazuje, że jest to początek zakażenia i lekarz rodzinny i ginekolog wierzą, że pokonamy infekcję bez antybiotyku. Te, które regularnie mnie czytają pamiętają moje przejścia na przełomie roku i pewnie rozumieją dlaczego się tym wszystkim martwię. Na razie biorę urosept i urinal. Wizyta u ginekologa we wtorek i zobaczymy jakie będą kolejne kroki. To zapewne była tajemnica mojego nocnego wstawania do WC, ale od soboty już nie wstaję, więc może te leki jednak działają i pokonam bakterię! Oczywiście wróciłam z laboratorium zapłakana, ale może to moje hormony wywołały łzy?

Żeby nie było tylko smutno to dzisiaj w Dzień Matki idę na pierwsze badanie prenatalne i znowu zobaczę moją Dzidzię. Ostatnio widziałam zarodek 29.04 gdy miał niecały 1 cm Pertraktujemy z Mężem, żeby ładnie się dzisiaj pokazał Pani doktor, ale czy będzie miał posłuch w tej kwestii? W ogóle to sobie dzisiaj uświadomiłam, że za rok będę obchodzić dzień mamy pełną gębą  Dla tych, które już świętują - wszystkiego NAJ!!!!!

A na koniec pokażę Wam jak zmienił się mój brzuszek na przełomie ostatnich 6 tygodni.

Długo się nie odzywałam, co ma związek ze zmianami w mojej pracy. Od poniedziałku jestem w nowym dziale i po tygodniu mogę powiedzieć, że jestem zadowolona ze zmiany. Z jednej strony spokojniej psychicznie, a z drugiej robota jest, więc czas mi szybko mija. W tym tygodniu to ani się nie obróciłam, a tu już piątek  Wróciłam też do centrali, więc mam trochę bliżej i szybciej jestem w domu po pracy, co dla mnie też jest bardzo istotne.

Dzisiaj zaczynam 12 tydzień ciąży. Od trzech dni nie miałam mdłości  Za to zaczęły się nocne pielgrzymki do toalety w celu opróżnienia pęcherza. No cóż... coś za coś Nie muszę też już ucinać sobie drzemki po pracy, więc powoli wracam do jakiejś ciążowej aktywności - wczoraj przez 25 min dreptałam na stepperze. Dzisiaj zrobiłam pierwsze badania laboratoryjne przed kolejną wizytą u lekarza. 

Jutrzejszy dzień przeznaczam na zakupy - musimy się trochę przygotować do urlopu, bo to już za 2 tygodnie! Ja przede wszystkim muszę kupić coś do ubrania. Najlepiej coś rozwojowego, bo niestety swoich dotychczasowych dżinsów już nie mogę nosić, bo mnie uwierają. Rośnie ta moja fasolka, rośnie  

POZDRAWIAM i znikam coś zjeść, bo burczy mi w brzuchu !!

Cześć Dziewczyny!

Dzisiaj wezwał mnie do siebie Dyrektor na rozmowę. Myślałam, że chodzi o jakieś sprawy organizacyjne, a tymczasem on zaproponował mi przeniesienie do działu księgowości. Mają tam braki, a w księgowości mnie wskazano jako jedyną, odpowiednią osobę do takiego przejścia. Stwierdził, że w mojej sytuacji będzie spokojniej, bardziej rozwojowo, a poza tym wszyscy wiedzą, że jestem poukładana, skrupulatna i dokładna. O powrót też nie mam się co martwić, bo jestem najbardziej rozchwytywanym pracownikiem. Teraz jestem pracownikiem administracyjnym i ogarniam organizacyjnie dodatkowy budynek, który wynajmuje nasza firma i użeram się z "paniczami" z różnych działów

A co ja na to? Mam mieszane uczucia, dlatego że jestem perfekcjonistką i boję się, że się nie sprawdzę i zawiodę. Kasa ta sama, bo dalej zostaje w pionie administracyjnym. Z moją potencjalną kierowniczką się lubimy. Komu o tym powiedziałam to każdy mówi, że jak ja sobie nie poradzę to chyba nikt. Nie rozmawiałam jeszcze z Mężem bo dzisiaj siedzi u Klienta, ale jego zdanie też chciałabym poznać. Jutro mam dać znać, bo nie chcą mnie naciskać.

A Wy co myślicie? W ogóle to moja firma jest chyba dziwna - proponować cokolwiek nowego ciężarnej?

Wczoraj ze znajomymi z pracy byliśmy w odwiedzinach u koleżanki, która urodziła w grudniu zeszłego roku. Notabene termin mam na jeden dzień przed urodzeniem jej synka, tyle że rok później. Długo zwlekałam z informacją o mojej ciąży, bo chciałam żeby to dziecko było w centrum zainteresowania, a nie ja. 

Pod koniec wizyty - tak skierowałam rozmowę, że nadarzyła się okazja do poinformowania koleżanki. Bardzo się ucieszyła, pogratulowała, powiedziała, że super, że ona też by chciała znowu być w ciąży itp. I powiem Wam, że chyba szybko pożałuję przekazanej informacji. Podsumowaniem mojego "przestrachu" niech będą słowa: "Ale super - teraz będziemy miały hot-line to Ci wszystko powiem, bo jeszcze jestem na świeżo. Mam takie różne sposoby - o wszystkim będę Cię informować we właściwym czasie." Po dwóch godzinach dostałam już sms z ochami i achami jaki to cudowny czas i pytaniem jak długo się staraliśmy... Powiem Wam, że nawet moja mama nie miała odwagi mnie o to zapytać.... Przestraszyłam się - przeszłam dwie ciąże mojej siostry, opiekę nad jej dziećmi i wydaje mi się, że sobie poradzę - zresztą każda kobieta musi sobie z tym poradzić. A poza tym nie można porównywać naszych ciąż, gdzie ona prawie 9 miesięcy leżała, a ja robię wszystko i korzystam z tych ostatnich miesięcy sam na sam. Rarka - pamiętam Twój wpis o niechcianych radach dot. ciąży, porodu i opieki na dzieckiem i teraz go doskonale rozumiem.

W ogóle to ta moja koleżanka jest na maksa oczytana i wszystko przekłada na swoje dziecko. Jak pisze, że dziecko jak ma pół roku to robi to i to, to na pewno tak będzie itp. 

Pewnie teraz pomyślicie sobie, że w ogóle się nie ciesze z ciąży i w ogóle jestem jakaś okropna, ale ja naprawdę bardzo się cieszę, ale nie ogłaszam tego całemu światu dookoła i nie zarażam moim podnieceniem związanym z ciążą. I jak leżę z mdłościami to nie mówię "O jejku jak cudownie mieć mdłości w ciąży", bo w tym momencie nie jest mi cudownie, ale wiem, że tak musi być.

Czy Wy też miałyście takie dylematy? 

A może ja jednak jestem nienormalna i będę złą matką?

Dzisiaj miałam pierwszy sen związany z dzieckiem. Śniło mi się, że dojechałam na porodówkę, a potem obudziłam się i obok mnie w wanience leżała córeczka Żeby to się tak dało, że budzimy się i nagle dziecko już obok  W ogóle ciekawi mnie czy to proroczy sen, że będzie córka?? W ogóle to mój Mąż nadał jej imię Zosia, chociaż nigdy o takim nie rozmawialiśmy  Cały czas mu mówię, że zastanawiam się jaki mi numer wywinie w urzędzie, choć wydaje się, że jesteśmy zgodni w tym temacie - na razie chcielibyśmy Michalinę lub Ksawerego, ale jak to wiadomo baba w ciąży zmienną jest, więc może jeszcze się coś zmieni (chociaż mało imion podoba się nam obojgu, więc będzie ciężko).

Ostatnio zwiększyłam kaloryczność posiłków, bo nie wytrzymywałam 3-godzinnego odstępu i martwię się trochę, bo od zeszłego wtorku schudłam 800g. Mama nadzieję, że dziecko bierze to co potrzebuje nawet jak ja tracę. Zobaczymy co będzie dalej - w piątek kolejne kontrolne ważenie. Grunt, żebym już nie traciła!! A jak było u Was? Miałyście takie spadki - dodam, że mdłości są u mnie raczej małe, a na pewno nie przeszkadzają mi w jedzeniu.

Weekend upłynął nam pod znakiem parapetówki u znajomych. Było bardzo miło - kolejne osoby dowiadują się o naszej powiększającej się rodzince  Z przyczyn oczywistych to ja byłam kierowcą i niestety mój Mąż na fali przyszłego ojcostwa popłynął.... byłam na niego trochę zła, ale wierzę, że powrót bujającym się samochodem był wystarczająca karą Wczoraj powiedział do mnie, że naprawdę ma do mnie wielki szacunek, że wytrzymuję codzienne mdłości, bo on by nie dał rady  Jakiś plus jest - wczoraj był do rany przyłóż - zmywał bez szemrania, przynosił mi wszystko o co go poprosiłam i pozwolił mi przez cały dzień odsypiać. Za tydzień mamy zaproszenie na grilla i już powiedział, ze nie będzie pił  I tak gdyby nie ja to cierpiał by gorzej - do czegoś te żony się przydają. 

Na przyszły wtorek zapisałam się na bezpłatne warsztaty dla kobiet w ciąży, które odbywają się  w moim mieście. Znalazłam informację o tych warsztatach na forum dla ciężarówek, gdzie dziewczyna była na spotkaniu w innym mieście i bardzo jej się podobało. A co mi szkodzi - na pewno nic nie stracę - jedynie mogę się czegoś nauczyć  Nawet mój Mąż chce ze mną iść, bo jednym z tematów będą foteliki, a kwestie bryki dla dziecka i wyposażenia naszej bryki wziął na swoje barki

Nie wiem jak pogoda u Was, ale u mnie średnio. Przed chwilą lunął potężny deszcz. Kolejne kilka dni nie zapowiada się lepiej. Mam taką cichą nadzieję, że teraz się wypada i jak pojadę do Jastarni to będzie tylko słoneczko. Jeszcze jest trochę czasu, bo wyjazd 07.06.

POZDRAWIAM!!

Wczorajsze popołudnie było bardzo miłe.  Moja ulubiona włoska kuchnia, a potem oglądanie filmu z wesela. Uśmialiśmy się co nie miara, powspominaliśmy i dopiero po dzieciach mojej siostry zdaliśmy sobie sprawę ile czasu minęło od naszego ślubu... I stwierdzam zdecydowanie, że kamera pogrubia 

Mój Mąż pochwalił się wczoraj w pracy koledze, że jestem w ciąży i zdecydowaliśmy, że ja też się za to wezmę. W sumie zaczął się 3 miesiąc, wszystko jest ok, a stres związany z faktem, że kiedyś trzeba powiedzieć na pewno nie pomaga. Ustaliliśmy, że jeśli moja kierowniczka będzie rano to poproszę o rozmowę. Byłam już tak nastawiona na rozmowę, że nawet na nią zaczekałam. Jej reakcja miło mnie zaskoczyła - pogratulowała, uśmiechnęła się  Powiedziałam jej, że czuję się dobrze i chcę chodzić do pracy, więc uznała że na pewno zdążymy to jakoś ogarnąć do mojej nieobecności. Mówiła, że najbardziej potrzebuje mnie dyrektor.... Potem jeszcze rozmowa z dyrektorem, ale też super zareagował i podziękował, że mówię na tyle wcześnie, że zdążą to logistycznie rozwiązać, a nawet gdyby teraz coś się działo to zaraz okres wakacyjny, więc sobie w razie czego poradzą. Ja mam nadzieję, że będzie wszystko dobrze i że będę mogła jak najdłużej chodzić do pracy, bo w domu to nawet nie zechce mi się zmienić piżamy na inne ubranie, a o myciu włosów to nawet nie wspomnę  Zresztą jak najdłużej chcę być aktywną ciężarówką i mam nadzieję, że będzie mi to dane - mojej siostrze się udało, więc może geny zadecydują 

Powiem Wam, że bardzo mi ulżyło, że mam już to za sobą. Naprawdę stresu trochę z tym było, a okazało się, że strach ma wielkie oczy  Miło przyjmować gratulacje od koleżanek i kolegów. Teraz już w pełni cieszę się byciem w ciąży 

Dzisiaj mija 4 lata od dnia naszego ślubu. Ile rzeczy się wydarzyło, a ile jeszcze się pewnie wydarzy  Wydaje mi się, że to było tak niedawno - pogoda była bardzo podobna do dzisiejszej. W ramach świętowania wybieramy się na obiad do włoskiej restauracji, a wieczorem może obejrzymy film ze ślubu? Nie widzieliśmy go prawie 4 lata  A tu wspomnienie tamtego czasu:

Podczas ostatniej wizyty pytałam Panią doktor o aktywność fizyczną w moim stanie. Nie zgodziła się na nic ekstremalnego - w tym rower czy biegi, ale wszelkiego rodzaju spokojne sporty, gimnastyka jak najbardziej. W związku z tym wczoraj pierwszy raz ćwiczyłam zestaw dla "ciężarówek" w ramach programu aktywne 9 miesięcy. Za bardzo się nie zmęczyłam, ale mięśnie popracowały trochę po dość długiej przerwie (bałam się na początku). Myślę, że włączę też stepper co by moja kondycja nie spadła za bardzo  Cały czas przeszukuję też internet pod kątem jakichś fajnych programów dla kobiet w ciąży. Powiem Wam, że wczoraj po tej przerwie to byłam tak nakręcona, że nie mogłam się doczekać tych ćwiczeń - cały dzień o nich myślałam  Mój Mąż oczywiście bacznie mnie obserwował czy przypadkiem nie ćwiczę szybciej niż prowadzące - normalnie działał mi na nerwy, ale znalazłam mu zajęcie - oglądał bryki dla Dzidziolka  W końcu też musi mieć jakieś obowiązki do ogarnięcia

Dzisiaj pierwszy raz doznałam jakiegoś wyróżnienia z powodu ciąży. Czasem pojawia się u mnie taka egzema kontaktowa, ale mam zestaw leków, który zawsze działa i go stosuję. Niestety tych leków nie można stosować w ciąży, a ostatnio problem się nasilił. Dzwonię do przychodni, a Pani mówi, że terminy na lipiec, ale czy coś nagłego się dzieje. Powiedziałam jak wygląda sytuacja i Pani powiedziała, że to zmienia postać rzeczy i mam wyznaczoną wizytę w kolejny wtorek!!  SZOK! Nie powiem - różnica 2 miesięcy 

Pozdrawiam!!!!!!