choram :(
Przyplątało się katarzysko :/ Trochę cierpię i muszę się wyżalić bo mój małżonek wspaniały podpadł mi pierwszy raz w życiu. Wykazał się dużą dozą współczucia, ale zerowym wsparciem. Cały ranek się obijał, a mógł w ty czasie pozmywać :/ O zrobieniu zakupów nie wspominając. Nie mam siły na te rzeczy ;( Siedzę pod kocem i staram się jak najmniej ruszać... Wezwali go do pracy, a ja zostałam z tym całym bajzlem i pustą lodówką.
I jeszcze ten sąsiad z wiertarką... Ile można wiercić w jednej ścianie?!
Jestem dzisiaj bardzo nieszczęśliwa :(
Wiosny nie będzie....
Mam takie bardzo silne wrażenie, że jak zniknie śnieg to się momentalnie zrobi plus 20, i albo będzie deszczowo, albo od razu lato.
Czuje się trochę oszukana przez pogodę. Od grudnia czekam na wiosnę, bo wtedy łatwiej ruszyć cztery litery i zadbać o siebie z werwą, motywacją i prawdziwą radością. A tak?
Czekam na tą wiosnę i czekam, żeby się przyzwoicie przygotować do lata, a jej ani widu, ani słychu...
Mówię Wam, ani się obejrzymy i z dnia na dzień zrobią się upały, a jakaś część z nas ciągle nie jest w stanie wyobrazić siebie w krótkich spodenkach i bluzeczce na ramiączkach.
Jest tu jeszcze jakaś "mądra" osóbka, jak ja? Taka co odkładała wszystko na wiosnę, a teraz do niej dociera, że wiosny nie będzie?
Eh......
Święta na lenia z anime w tle ;)
Nie robiłam zupełnie nic. Zostaliśmy z mężem sami bo miał w te święta pracować, ale i tak było go więcej w domu niż w biurze ;)
Czyli relaks i lenistwo na maksa ;)
I maratony z anime ;D
Niestety produkcja naszego ukochanego tasiemca została wstrzymana ;( :/ Trzeba było się rozejrzeć za nowym pożeraczem czasu ;)
A teraz wracamy do rzeczywistości.... Trzeba się ogarnąć i pogodzić z tym, że zima nie odpuszcza...
o tym, jak vitalijki pierwszy raz podniosły mi
ciśnienie :/
Pierwszy raz zrobiło mi się trochę głupio, niezręcznie i odczułam delikatnie mówiąc chamstwo... A wszystko przez temat, który założyłam w dziale kosmetyki, dotyczący wcierek do włosów.
Pierwsze trzy strony odpowiedzi pojawiły się w tonacji kpiącej, a obracały się wokół pytania "co to jest wcierka?". Nie wiesz? To znaczy, że nie możesz mi odpowiedzieć na pytanie, więc po co wchodzisz na taki temat.
Po lekkim wnerwie pomyślałam "dobra, ok" i przeedytowałam temat, który niejako mógł pomóc domyślić się, czymże owa wcierka jest... ale nie! Nie odczepiły się. Okazało się, że zadawanie o to pytania jest całkiem fajną zabawą....
Potem przeczytałam, że to chyba na wszy jest i pewnie takiej porady oczekiwałam.
Pojawiły się też komentarze w stylu "google nie gryzie". A otóż mnie pogryzło! Mam problem z wypadającymi włosami, naczytałam się różnych komentarzy i już sama nie wiedziałam co myśleć o danym kosmetyku... Postanowiłam się poradzić kobietek z Vitalii, bo przecież nie tylko kwestie z odchudzaniem są tutaj poruszane. Ktoś może prosić o opinie na temat butów, sukienek, podkładów to chyba można też pogadać o kosmetykach do pielęgnacji włosów?!
Potem pojawił się głos, że to głupie pytanie. Hmm.... myślałam, że nie ma głupich pytań, są tylko głupie odpowiedzi....
I co? Rozżaliłam się strasznie i właściwie nie wiem dlaczego.
Może po prostu za długo jestem na tym forumi i zapomniałam, że jest to tylko forum, w którym udziela się masa różnych ludzi. Nie są to ani moi bliscy znajomi ani przyjaciele, więc skąd we mnie przekonanie, że należy mi się jakaś życzliwość z ich strony?
Mój błąd.
spora dawka cukru...
Nie wiem co mi odbiło, pewnie jakieś zło podkusiło
![]()
Miałam dzień rozpusty ukierunkowany na słodycze (co dziwne, bo właściwie nie jest ze mnie "słodka babka"). I tak skończyło się na kupnym ciachu, drażach i nektarze porzeczkowym. Niby nie tak wiele, prawda? A jeszcze dzisiaj czuję cukier miedzy zębami.... Już dawno nie miałam ochoty na takie perfidne słodkie bzdetki...
I dzisiaj stwierdzam, że absolutnie nie było warto. Te ciacho jakieś takie niedorobione, nektar posiadał ledwo aromacik porzeczki, no jedynie draże były w smaku takie jak pamiętałam.
Konkluzja?
Jak już grzeszyć to chociaż czymś smacznym i sprawdzonym. Ciacho najlepiej zrobić samemu, a jak ma się ochotę na sok porzeczkowy to go szukać do upadłego, a nie zadowalać się pierwszym lepszym nektarem (bo do innego sklepu daleko...)
O dziwo, wyrzutów sumienia brak
![]()
Jedynie jakieś takie niepocieszenie, że się chciało, produkty zdobyło, ale nie było smacznie... Gdzie tu frajda?
Rozpoczynam przygodę z drożdżami ;)
Naszukałam się, naczytałam i ostatecznie zgłupiałam... Na wypadające włosy farmaceutyków jest masa, opinii na ich temat jeszcze więcej... Jedyną metodą, która zdaje się mieć więcej zwolenników, niż przeciwników jest właśnie picie drożdży. Niestety tutaj trudno o jakiekolwiek konkrety. Większość osób pije drożdże
bo tak, ile chce i jak długo chce. Tylko jedna z kuracji oparta była na podstawie książki, dlatego zamierzam trzymać się wskazówek właśnie tej metody. Mianowicie drożdże można pic dwa razy dziennie (po jednej łyżeczce zalanej wrzątkiem) przez 6 tygodni. Potem powinna nastąpić pół roczna przerwa.
Mój pierwszy kubeczek stoi przede mną i pachnie...hmmm... apetycznie
![]()
Co prawda mój ulubiony napój to to nie jest
![]()
Chociaż charakterystyczny aromacik podpiwka posiada
![]()
Heh, zobaczymy co z tego wyniknie
![]()
Trądziku pozbyłam się sama, dopiero po tym jak podziękowałam za współpracę chyba dwunastemu dermatologowi. No to może włosy też uda mi się uratować samej? Trzymajcie kciuki!
pierwszy raz 'od poniedziałku'
Nigdy nie uważałam się za osobę przesądną, ale zawsze mam w pamięci babcine mądrości
![]()
Stąd wzięło się przekonanie, że w poniedziałek nie można niczego zaczynać, bo już założenia nie ma szans żeby to skończyć (??) Ciekawe, prawda?
Natomiast od rodziny męża podłapałam przekonanie, że to piątek jest takim dniem (bo dzień przed weekendem, nikomu się nic nie chce i nic nie idzie załatwić, więc po co w ogóle się fatygować?). W ten oto sposób straciłam dwa dni w tygodniu na ewentualny przełom. Ignorując własne "chcenia" przeczekiwałam feralne dni, bo jak coś to od wtorku lub soboty, inaczej przecież nie można
![]()
Zbuntowałam się! Dziś jest poniedziałek, i właśnie dziś postanowiłam wprowadzić nieco zmodyfikowaną wersję mojej diety
![]()
Nie będę czekać do jutra!
Mam nadzieję, że co do tego, babcia nie miała racji...
Kupiłam wagę,
a miałam tego nie robić. Cóż... nie potrafiłam się oprzeć różowym motylkom
![]()
Teraz pewnie zacznie się cyrk z codziennym ważeniem
![]()
Małżonek Mój Wspaniały śmieje się tylko i mówi żebym ważyła się codziennie i raz w tygodniu wyciągała średnią
![]()
Coś w tym jest
![]()
I tak właściwie nie jest źle
![]()
Nie przybyło mnie przecież to i jest się z czego cieszyć
![]()
jak do fryzjera, to tylko z mężem ;D
Dlaczego?
Zawsze jestem skrępowana sytuacją, w której fryzjerka próbuje mnie zagadywać. Nie lubię i już.
Po części rozumiem, większość klientek nie trzeba "namawiać" do rozmowy, same takową rozpoczynają. A ja? Mam wrażenie jakby ktoś przeprowadzał ze mną wywiad środowiskowy.
Nie interesuje mnie jej życie, nie widzę powodu żeby zaspokajać jej "ciekawość". No i wychodzę na takiego mruka, który się głupio uśmiecha (mimo wszystko nie potrafię uciąć stanowczo takiej rozmowy o wszystkim i o niczym - ot, takiej dla zabicia czasu) No, ale z drugiej strony, cala moja wizyta trwa nie więcej niż 15 minut. Czy przez kwadrans nie można posłuchać radia? Ta pani na prawdę musi wiedzieć czy mieszkam w sąsiedztwie, co robiłam w zeszły weekend, albo czy daleko dojeżdżam do pracy? Serio, to już wolę monologi o dzieciach siostry, czy dziwnych szwagrach....
Ostatnio się wzięłam na sposób, zabrałam ze sobą męża, którego "wszyscy się krępują". Od taka facjatę ma, że nikt nie pytany do niego nie zagaduje ;) Pomogło? A skąd! Pani fryzjerka zaczęła zasięgać konsultacji motoryzacyjnej ;D
Nie ma mocnych ;) Kobita lubi pogadać i tyle. A ja ją uwielbiam za odwagę: jak mówię, że ma być krótko i mocno wycieniowane - wychodzę zadowolona ;)
Tylko ten wywiad środowiskowy.... ;)
frustrujące zakupy
Co innego jak się chodzi po sklepach z ciuchami przy okazji czegoś, a inaczej jest jak się musi kupić jedną, konkretną rzecz...
Potrzebowałam białej koszuli. I to nie była prosta sprawa... to było polowanie okraszone horrorkiem :/ Tak oto cały wczorajszy dzień spędziłam w marketach różnych maści...
Problem podstawowy - w ramionach rozmiar 36, w biodrach 40. Kupienie porządnej koszuli staje się praktycznie niemożliwe. Znalazłam jedną ładna podfruwajkę, która pasowała mi krojem, ale była tylko biała, klasycznej koszuli nie przypominała w żaden sposób :(
Wzięłam się w końcu na sposób i zaczęłam szukać po sklepach dla kobiet w ciąży. Cóż... najwidoczniej kobieta w ciąży musi mieć bardzo wycięty dekolt... Mając rozmiar A musiałam spasować...
Ostatecznie kupiłam koszulę za dużą. Zaniosłam do przeróbki i mam nadzieję, że krawcowa mi tego nie spier****
I jeszcze jedna kwestia. W średnio co 3 sklepie pojawiały się bluzki ubrudzone podkładem... Rety, jak tak można? Czy tak trudno rozpiać koszulę do końca, trzeba ją wciskać przez głowę? Normalnie żal mi personelu, w takim sklepie... przecież to dla nich może być duży problem....
No, ale bluzka jest. Jest też podwójna motywacja, żeby ten mój brzuch w końcu zrzucić...
Miałam dzień rozpusty ukierunkowany na słodycze (co dziwne, bo właściwie nie jest ze mnie "słodka babka"). I tak skończyło się na kupnym ciachu, drażach i nektarze porzeczkowym. Niby nie tak wiele, prawda? A jeszcze dzisiaj czuję cukier miedzy zębami.... Już dawno nie miałam ochoty na takie perfidne słodkie bzdetki...
Jedynie jakieś takie niepocieszenie, że się chciało, produkty zdobyło, ale nie było smacznie... Gdzie tu frajda?
Chociaż charakterystyczny aromacik podpiwka posiada 
Trądziku pozbyłam się sama, dopiero po tym jak podziękowałam za współpracę chyba dwunastemu dermatologowi. No to może włosy też uda mi się uratować samej? Trzymajcie kciuki!
Małżonek Mój Wspaniały śmieje się tylko i mówi żebym ważyła się codziennie i raz w tygodniu wyciągała średnią 
Nie przybyło mnie przecież to i jest się z czego cieszyć 