Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Campanulla

Widziałam fragment programu z Joanną Koroniewską, która  postanowiła zamiar wybudowania domu zamienić na duże mieszkanie z tarasem i ogromnymi oknami. Argumenty  bardzo, bardzo rozsądne: nie chce babrać się w ogrodzie, który należy utrzymywać , aby wyglądał porządnie, a do tego trzeba sił chłopa, nie chce być z dala od miasta, nie chce mieć domu , do którego trzeba mieć siły i zdrowie, aby był w dobrym stanie . Każdy właściciel nieruchomości samodzielnej stanie prędzej czy później przed takimi dylematami.  Rozsądek podpowiedział mi to jakiś czas temu, dlatego sprzedaliśmy dom nad jeziorem, z którego korzystaliśmy poczatkowo jak nawiedzeni, potem mniej, ostatnio rzadko. A zmieniające się otoczenie z letniskowego, rekreacyjnego na  osiedle domów jednorodzinnych , zniechęciło absolutnie. To jedno z przemyśleń dzisiejszych. Drugie: za czasów PRL i ZSRR człowiek wiedział , jak ma żyć, bo znał wszystkie  negatywne twarze władzy. Dziś dzieją się takie rzeczy z prawem, ze służbą zdrowia, z posłami, itd,. że  najbardziej obeznany w polityce nie ma szans , aby zgadnąć o co w trym chodzi. Źle się czuję w moim kraju, który ma jego mieszkańców wyłącznie za mięso wyborcze, obawiam się, że w imię interesów małej grupy osób Polska wyjdzie z UE i znów staniemy się poddanymi wschodu. Trzecie: oglądając w tv programy  mieszkaniowe ( właściwie do takich się ograniczam), nie mogę uwierzyć, że w XXI wieku są ludzie mieszkający w tak tragicznych warunkach, a pomocy udzielają prywatne telewizje zamiast państwo.  To na rozgrzewkę, a teraz już spokojnie.  Wcale ciepło nie jest, wykonałam dziś ponad 10.000 kroków, zaniosłam i odebrałam komputer od magika naprawiającego,  napawałam się zdolnościami ssacymi nowego odkurzacza, jak to kobieta, kupiłam dwa kryminały w taniej księgarni, ograniczyłam słodycze, zjadłam sporo winogron, co się równoważy, cały czas rozmyślam na temat ubrań, jakie wezmę ze sobą do Ciechocinka, mężowi udało się kupić buty, spodni nie kupił, podobno w całym mieście nie ma takich, jakie chce!!!!  Kilka godzin stracił chłopina na próżno.  O jedzeniu nie myśle, po prostu je spożywam, w formie takiej, jaka wpadnie mi aktualnie do głowy.  Szparagi, szparagi chodzą znów za mną, więc dam im jutro satysfakcje i  zaproszę do mojego domu. 😉.

Zaraziłam męża pomysłem odkurzacza pionowego. Wierciłam dziurę w brzuchu kilka miesięcy , udało się wreszcie. Postawiłam na zdrowie i bezwysiłkowe sprzątanie.  Kupiliśmy dziś, próba byłam mąż zachwycony przypisuje sobie zasługę zakupu. Niech ma, co tam 🤪.  Rezultat się liczy.  Pogoda taka niemajowa, jakiej nie było od lat. Zimno, wietrznie, co chwile pada. W mojej klatce schodowej dziś remonty, wody brak, w kuchni stoi kilka pojemników z zapasami.  Przy takiej okazji widać, jak dużo zużywa się wody, chociaż ja staram się ja oszczędzać.  W galerii spotkałam koleżankę z pracy, tą ,która  pracuje tak długo. Ma 69 lat i nadal dziobie jakiś etacik.  Przez lata pracowała w niepełnym wymiarze, pewnie teraz chce mieć godziwą emeryturę, stąd taka decyzja. Dziś na obiad makaron z sosem pomidorowym na ostro. Trudno, tak wypadło, a poza tym jest dzień rozgrzeszenia.  Musiałam porozciągać ciało, bo zaczęło boleć mnie w prawym boku, z promieniowaniem do nogi. Na szczęście w Ciechocinku zrobią z tym porządek.  Jutro ma być pogoda pod psem. Planów na taki dzień nie mam, ale zawsze coś tam się wymyśli.  Dziś np. mąż wreszcie  zamontował gałki kupione do nowej komody w sypialni.  Każda  jest innego koloru i wygląda to przy białej komodzie fantastycznie!   Storczyki na parapecie  jakoś chorują , liście im więdną, chociaż pojawiają się i nowe.  Nie przepadam za tymi roślinami, wolę całe zielone i liściaste, np. skrzydłokwiat, marantę, fikusa beniaminka.    Nadal przeglądam propozycje urządzenia łazienki.  Inspiracje sa mi potrzebne, chociaż pomysł już mam.

Mam dość czekania na sygnał od majstra, wysłałam mu wiadomość, że  od 16 do 23 maja będziemy nieobecni. Zarezerwowałam pobyt w Pensjonacie Pod Jemiołą w Ciechocinku, taki z rehabilitacją dla obojga. Został nam jeszcze voucher z zeszłego roku, teraz go wykorzystamy w rozszerzonym zakresie. Cieszę się, od razu uśmiech na twarz wpełzł, a po rozmowie z panią właścicielką, to już zupełnie. Oni tam czekają na gości jak sucha ziemia na deszcz, której niebo skąpi ( patrz Tercet Egzotyczny ), więc moją rezerwację przyjęli z ogromnym entuzjazmem.  Dziś pogoda jeszcze mocno taka sobie, co chwile ciemne chmury i deszcz, ale od połowy maja ma być już ok.  Rano tak ładnie słońce świeciło, pomyślałam o Kamiennej Górze ( taki skwerek w Gdyni), aby tam w zaciszu zasiąść z  książką. Poszliśmy, spróbowaliśmy, odeszliśmy od pomysłu. Za zimno, za wietrznie. Przy okazji peregrynacji tamtejszego terenu , zobaczyliśmy  kolejne przepięknie wyremontowane domy , architektura przedwojenna, moja ulubiona, oraz  brak wstrętnego domu należącego kiedyś do Jerzego Gruzy, w którym ów nigdy nie zamieszkał, a dom był od samego początku źle wybudowany. Teraz  buduje się tam kolejna posiadłość, miejsce przepiękne, ze skarpy  widok na morze.  Wizyta w bibliotece, gdzie nareszcie można  wybrać własnoręcznie , apteka, drogeria, warzywniak, ot codzienne sprawy. Na obiad zupa pieczarkowa i ciepła bagietka z serem pleśniowym.  W Lidlu nabyłam kilka sosów włoskich do potraw. Stanowią dobra bazę dla moich  wyczynów kulinarnych.  Poza tym zdrowie jest, samopoczucie dobre, sypiam ok, czym mam sie przejmować?

Otwarte sklepy budowlane, to skorzystaliśmy.  Pogląd mam, wybór jest, teraz tylko czekać na termin remontu. I to jest najgorsze, to czekanie. Ale nic to, obraz mojej nowej łazienki mam przed oczami, dziś utwierdziłam się we właściwym  wyborze.  Schodziliśmy  sporo , zakupy tez obiecujące, bo przy okazji nowa kurtka wpadła, kilka rzeczy w ulubionym , czarnym kolorze, ale to już na lato. Poza tym kilka fajnych przedmiotów takich bardziej prezentowych. Będzie jak znalazł, gdy będzie okazja.  Miało być też coś ba balkon zielonego, ale iglaki nie są w centrach ładne, poza tym wolałabym coś liściastego. Dlatego pojedziemy do ogrodnika, tam dokonamy zakupu. Jest natomiast hotel dla owadów, wisi na balkonie, mam nadzieje, że zamieszkają tam jakieś stwory.  Nieoficjalnie dowiedziałam się, że mój chrześniak będzie się żenił pod koniec lipca. Muszę szykować kasę, nie ma co, bo to ostatni taki przypadek w rodzinie.  Dziś na obiad był kotlet schabowy +  miź sałat, a przed nim botwinka. Na jutro ugotowałam zupę pieczarkowa i to musi wystarczyć . Usiadłam po 17 , zmęczona bieganina dzisiejszą, krzątaniem się po kuchni. Za oknem zrobiło się pozytywnie, bo słońce wyszło.  Chwilo trwaj jak najdłużej!😍

Pogodowo oczywiście, oprócz soboty.  Wczoraj i dziś pochmurno, deszczowo, wiatr chłodny zawiewa ostro. Wyszliśmy z zamiarem rozruszania kości, szybko przygnało nas do domu. Pozytywny widok, to ogromna ilość ludzi stojących do punktu szczepień przy plaży. Jakie to pozytywne odczucia budzi we mnie. Odwrotnie niż obrazki z Zakopanego i i Krupówek, gdzie kłębi się masa ludzi bez maseczek,be z zachowania dystansu, pod wpływem alkoholu. Nie rozumiem tej chęci jechania w góry , aby się napić. I tu przeciwnikom szczepień pragnę przypomnieć, że to mój pamiętnik i wyrażam tu swoje zdanie. Wczoraj wysłałam koleżance pracę do prezentacji, ona zadowolona, ja mam satysfakcję.  Jeszcze sąsiadka z góry chciała o czymś z prawa porozmawiać, ale zahaczyła mnie akurat w ten feralny dzień ze smartfonem i czasu  ani głowy do tego nie miałam. Poza tym rozmowa na klatce schodowej to nie najlepsze miejsce, zaprosiłam do nas, jak będzie miała ochotę, przyjdzie.  Dziś na śniadanie owsianka z borówkami,jabłkiem ,miodem,nasionami chia i siemieniem lnianym + jogurt. Zdrowe i pożywne. Miody od Sadowskich już mi się kończą, zamówię kolejne, albo kupię bezpośrednio, gdy będziemy w okolicy. Na obiad botwinka, ziemniaki okraszone skwarkami+ jajko sadzone + marchewka gotowana z kalarepką + maślanka.  I to ciekawe, bo oboje uwielbiamy takie jedzenie. PO dwóch dniach kaczki smakowało znakomicie. Za oknem szaro, coraz ciemniej i spadek ciśnienia wyraźny.  Jutro planujemy markety budowlane pod kątem remontu, wyboru drzwi , terakoty/ gresu itp. przedmiotów.  Dziś zatęskniłam za Krakowem i prawdopodobnie pojedziemy, może jeszcze w maju.  Mąż odtwarza od wczoraj zapiski z naszych podróży z różnych lat. Ma frajdę i satysfakcję, że tak dużo tego było. Podobno  po połowie maja pogoda ma wystrzelić. Oby!

Do Białogóry zawitaliśmy tuż po 10, na parkingu pusto, jest dobrze. Kijki w dłonie i marsz w stronę plaży.  Nieliczni ludzie w okolicy, co cieszyło. Szliśmy równym tempem, ciesząc się zielenią, bo to lasy w większości sosnowe, pięknym zapachem, świergotem ptactwa , no i bezmaskowaniem.  Radość z wędrówki była ogromna. Wreszcie, wreszcie!!!!  Nie tylko blisko domu, nie tylko to , co zawsze. Zejście na plażę i przed oczami ukazał się widok - bezkres białego piasku, błękit morza, fale, szum , zero człowieka.  Szliśmy obok siebie z uśmiechami na twarzy , powtarzając co chwila, ale super, patrz, nikogo, a tak pięknie. Doszliśmy do Bezimiennej, tak nazywa się rzeczka wpadająca do morza. Dziś meandrowała szeroko, w zupełnie inną stronę niż zawsze. Woda przeźroczysta, płytka, złoty piasek na dnie , tak wygląda przyroda polska. Chwilka odpoczynku na łyka wody, kilka kulek winogron, i dalej w drogę. Tym razem przez las, wdychając zapach żywicy ze ściętych drzew.  Droga powrotna obfitowała w turystów.  Spotkaliśmy najmniej 30 osób, kilkunastu rowerzystów.  Jakie to szczęście, że wstajemy wcześnie, że jedziemy wcześnie, że mamy luksus samotności w przyrodzie. Na parkingu tłok, od razu ktoś zajął zwolnione przez nas miejsce. A tablice rejestracyjne z całej Polski. Po drodze do domu mijał nas sznur samochodów jadących nad morze, i to bez przesady.  Jeszcze  w samochodzie ciepło, nawet za ciepło, ale po przyjeździe do domu już widać chmury na niebie, już nie ma tego pięknego błękitu, a baranki gęstnieją.  Wczorajsza praca w kuchni wynagrodziła świątecznym obiadem. Rosół z różnych mięs drobiowych , z makaronem,  z zieloną pietruszką. Kaczka pieczona, czerwona kapusta ( jeszcze z Wielkanocy, z zamrażalnika), wczesne ziemniaki, na deser Tiramisu.  Teraz mogę spokojnie zająć się czytaniem , rozmową z mężem, planowaniem kolejnych  wypadów. Tym razem niech to będzie na dłużej i dalej.  Dystans pokonany dziś to 10km, mam nadzieję, że wczorajsze obżarstwo poszło sie bujać. 

Oj działo się dziś, działo. Ale najpierw  żarełko, a zacznę od końca. Kawa dopijana stoi obok, piję ją bez mleka , gorzką. Przed chwila zjadłam kawałek Tiramisu, które uczyniłam dziś , takie z ajerkoniakiem, mniam. Chłopina w zachwytach. Na obiad ziemniaki wczesne z czosnkiem niedźwiedzim i koperkiem, grillowane szparagi zielone, maślanka. Na II śniadanie koktajl zielony , z imbirem natka, szpinakiem , jabłkiem . Na śniadanie serowo-  kanapki - serek wiejski, ser żółty, ser pleśniowy + kawa.  Najedzona jestem jak bąk i chyba na dziś wystarczy. Po tych wszystkich "atrakcjach" miałam  ochotę na  wyskoki żywieniowe. Przechodząc do tematu głównego, pomimo pogody do d....  poszliśmy chociaż na krótki spacer, jakby wyprowadzając psa.  Droga wiodła nas różnymi ulicami bocznymi, aby nie w tłumy kupujące przed majówką. Skręciliśmy  na Skwerek Kościuszki, tam już stawiane są lokale sezonowe, potem w stronę plaży, przy klubie Mar. Woj. Riwiera stoi namiot wojskowy jako punkt szczepień . Nawet w radiu mówiono o tym punkcie, określając dokładnie lokalizację. Tam skręciliśmy w stronę  miasta, bo chmura czarna na niebie zapowiadała kataklizm. Jeszcze do jednego sklepu , jeszcze do Biedronki,  jeszcze do innego sklepu, ale i tak nie dostałam czego szukałam. Wysłałam męża, a sama  do domu. I DOPIERO POD DRZWIAMI ZORIENTOWAŁAM SIĘ, ŻE MAM PLECAK OTWARTY, i brak  smartfona!!!!!🥵   Może jednak został w domu?  Szukam, nie ma, no to biegiem do męża, bo wiem , gdzie miał zakupować. Chciałam zadzwonić do siebie, może ktoś znalazł, może czeka na telefon???? Minęliśmy się z mężem, bo nie znalazłam go, ja w pąsach, zdenerwowana, obmyślam plan działania, zastanawiam się , gdzie mogłam go zgubić.  Teren dosyć rozległy, szanse małe. No wreszcie mój chłopak przyszedł, dzwonię do siebie , nic. Cholera mnie weźmie za chwilkę. Dzwonię drugi raz, odzywa się młody męski głos. Telefon został znaleziony przy plaży, przy punkcie szczepień, czyli wypadł  szybko z plecaka. Proszę o spotkanie, określam swój ubiór, umawiamy się na pobliskim przystanku.  Widzę czwórkę młodych , elegancko ubranych ludzi, okazało się, że to tegoroczni maturzyści, którzy mieli zakończenie roku szkolnego.  Telefon odzyskałam, pięknie podziękowałam, także z gratyfikacją, życzyłam spełnienia planów  w dalszym życiu.  Skończyło się dobrze, trafiło na życzliwych i uczciwych ludzi. A ja mam nauczkę, bo to drugi raz takie zdarzenie . Podobno do trzech razy sztuka. Plecak muszę kontrolować , to znaczy muszę kontrolować siebie, aby kolejny raz się nie przydarzył.  Po powrocie do domu opadłam z sił, bo emocje puściły. Mój apetyt na te różności jak wyżej wziął się właśnie z tego zdarzenia. Mam nadzieję, że jutro w Białogórze uda się zrzucić te nabyte kalorie. Oj dziewczyny, ale mam szczęście.!!!!!

Dzień zaczęłam już przed 7 , po śniadaniu poszłam na Halę Targową, dokupić niektóre produkty. Udało się znów dostać czosnek niedźwiedzi, sporo zieleniny kupiłam, poza tym kawę i nabiał. No i bukiet goździków, wybrałam różnokolorowe. Są piękne, pachną i długo postoją. Reszta była wczoraj w Lidlu. Miało padać po 8, ale deszczu nie widać, udaliśmy się więc nad morze. Brak wiatru, ciepło, przyjemnie się szło. Spotkałam koleżanka, która morsuje, szła się wykapać w morzu.  Moje nadciśnienie  niestety ogranicza w wielu wyborach. Pomimo wczesnej pory ludzi było sporo, też pewnie złaknieni spokojnego oddechu, powietrza i pięknej atmosfery.  Po powrocie zajęłam się sprzątaniem łazienki, udało mi się wyprzedzić męża w tej czynności. Kochany chłopak sprząta, ale niestety nie robi tego według mojego  poglądu jak ma być wysprzątana łazienka. Nie mówię nigdy uwag, ale od czasu do czasu wybiegam przed szereg i robię to ze szczoteczką do zębów. Zużyłam 3 torebki kwasku cytrynowego do szyb kabiny, ale cały kamień zszedł.  Na obiad dziś zrobiliśmy sobie wolne, czyli zamówiliśmy pizzę. Jednak wolę zjeść ją w innym miejscu, to nie to, co w pizzerni.  Deszcz pojawił się tuż po 14, spadek ciśnienia odczuło się od razu.  Na jutro mam zamiar podać szparagi zielone, młode ziemniaki z czosnkiem jw. oraz jajko sadzone. Powtarza się to danie u mnie, ale to sezon szparagowy, cóż zrobić, tak lubię.  Pogoda na  pierwszą majówkę  zapowiadana jest tragiczna.  Zaopatrzeni jesteśmy w książki, ja mam jeszcze zobowiązania wobec młodszej koleżanki z pracy, jakoś czas zejdzie.  Może w sobotę uda się wstrzelić w ładne chwile i uda się spacer?  Dziś wykonałam przelewy, aby mieć z głowy na ostatnie dni. Mąz pomalował barierki balkonowe , ciekawe, czy deszcz ich nie zniszczy? 

Mąż sięgnął dziś do swoich zapisków sprzed lat, tych dotyczących naszej aktywności wyjazdowej i kulturalnej.  Piękne wspomnienia  i smutek, bo brak tego ogromnie. Przy każdym zapisie wspominaliśmy wyjazd, pobyt w kinie, wizytę w muzeum czy na koncercie. Ileż tego było, naprawdę. Wyszło średnio, że w samym kinie w 2016r. bywaliśmy 2x w miesiącu, do Gdańska czy Sopotu jeździliśmy  nawet 3 razy w tygodniu, to samo nad pełne morze w okolice Helu, Białogóry. A teraz tak ogromnie oboje tęsknimy za tą aktywnością, intensywnością poznawczą. Dziś ograniczamy się do wędrówek dłuższych lub krótszych , uzależnionych od pogody , temperatury, czasu. Dziś spacer w stronę bulwaru, wędrówka nad morzem w pięknym słońcu. A moim zamiarem dziś było pozostanie w domu, po wczorajszym smutnym dniu, gdy zlana zostałam deszczem i śniegiem w drodze z biblioteki, gdy zmarzłam robiąc zakupy, wracając od fryzjera. No właśnie, jedyne dobro wczorajszego dnia, poza tym, że jesteśmy zdrowi, to moja fryzura, bez zbędnych kogutów na głowie co rano. Rozgrzać się wczoraj nie mogłam, a wiatr przewiał mnie na wskroś.   Skończyłam czytać kolejna książkę, pt: A jeśli jutra nie będzie..." To z kolei pozycja napisana jak  scenariusz do filmu lub do teatru.  Rzecz właściwie dzieje się w jednym miejscu, w czasie I w.ś  w okolicach Łodzi, pokazując  wielonarodowość ziem polskich pod zaborami, dylematy Polaków , której władzy służyć, jak zachować sumienie i postąpić właściwie.  Zaczęłam kolejną książkę, bardziej współczesną.   Jednak znów ugotowałam młodą kapustę na obiad. Jest pora na nią , trzeba korzystać. Jutro mam zamiar nabyć szparagi, bo to także sezonowe warzywo.  Podałam dziś kapustę wyłącznie z ziemniakami, smakowało nam ogromnie. Czekam na otwarcie sklepów budowlanych, chciałabym kupić kilka gałek do komody, zastanowić się nad materiałami do remontu, coś zaplanować.  Majówka zapowiadana jest nad morzem w deszczu i chłodzie.  Zrobię wóczas sobie zaplanowany dzień lenia, będę tylko czytać, drzemać i rozmawiać z mężem. Jedzenie mam już zaplanowane. gotowanie to pestka, wszystko może być zatem wg. planu.

Pojechalismy z rana ( po 9) do Kolibek, aby  powędrować  lasem, bez ludzi i bez masek. Zaczęło się pięknie, dywanem kwitnących zawilców.  Potem złotokap, kwitnące na biało owocowe drzewa, wyglądające jak panna młoda w sukni ślubnej. Od razu przypomniała mi się Ania z Zielonego Wzgórza i jej zachwyty nad przyrodą. Chwilka wędrówki, zejście na plażę i.....  och, ogromne, czarne chmury z obu stron, bo i od Gdańska i od Gdyni. Plażą dalej i dłużej, co robimy? Wracamy!  Szybko schodami do góry, tylko lekkiej zadyszki dostałam, co dobrze wróży, szybko przeszliśmy parkiem do samochodu i zaczęło padać. A zimno, uch!  Przyjechaliśmy pod dom, a tu śnieg!  Dziś 25 kwiecień , drugi kwartał roku, a dłonie marzną bez rękawiczek. Dziwna ta niby wiosna w tym roku. I prognozy na lato nieciekawe.  Cóż, a po wstaniu  z łóżka przyszła mi myśl do głowy, aby zostać tam  i poleniuchować. Jak się okazuje , pomysł nie byłby zły.  Po powrocie ciepła herbata, kawałek ciasta i książka. Skończyłam już 3  pożyczoną. oddam jutro, może coś nowego wezmę? O, za oknem zrobiło się ciemniej, znów nadciąga chmura , i tak co chwila. Ale co tam, najważniejsze, że zdrowie dopisuje, i niech tak zostanie. Co tydzień meldujemy się rodzinnie  w rozmowach ze szwagierką, z synem, z kuzynką. Świadomość, że bliscy też zdrowi powoduje pozytywne myślenie. Kuzyn z Hamburga dał znać, że zdrowi, chociaż szczepieni dopiero teraz będą, a są deczko starsi. Po tym wszystkim rodzinnych imprez i spotkań  będzie w Polsce co nie miara!   Pora wybrać jakąś roślinę na balkon, ale to do ogrodniczego trzeba pojechać. Może po tych chłodnych dniach się uda? Narazie przeglądam w internecie  i tylko planuję.  Dziś przeczytałam dziwną ( dla mnie) informację o budowie w Łomiankach pod Warszawą  osiedla domków jednorodzinnych tylko dla katolików.   Czyżby w Polsce nadszedł czas na zamykanie się w zonach dla wybranych?