Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Campanulla

po galerii, bo tak tylko można  nazwać naszą dzisiejsza wizytę w Rivierze. Wprawdzie dla Panicza nabyłam w Massimo Dutti kartę  podarunkową,  wprawdzie mąż kupił,  patrz zapłacił, ładny zegarek na rękę dla mnie, taki z tych eleganckich, ale znów przechodziłam katorgę  przy wyborze zakupów dla meza. A przecież tak jest za kazdym razem, powinnam więc być przyzwyczajona! Jeżeli kiedyś miałyście okazje do zakupów z dzieckiem, które nie potrafi wybrać, bo jest za dużo możliwości, to ja tak właśnie się czuje. Niestety, jeszcze przede mną takie przygody, bo do Świąt  daleko.Pogoda parszywa, zimno i ciemno coraz wcześniej.  Na obiad kopytka z bigosem i to tyle, ostatecznie piątek. Oglądaliśmy miniserial niemiecki Cryminal, na platformie Netflix. Widzieliśmy już brytyjski, bardzo dobry, ten też nie był zły.Zabieram się za książki wypożyczone.  Dziś miałam sen z rodzaju nieprawdopodobnych. Kucharze świata mieli pokazać graficznie w swoim języku dania , z których byli dumni.  Mistrzami okazali się Japończycy i Arabowie.  Ich dania opisowo brzmiały długo i bardzo poważnie,  graficznie zaś to były jakieś obrazki, zawijasy, robaczki.  Skąd taki sen?🤔

No i stało się. Zima przyszła szybciej, pewnie tylko na chwilę, ale zrobiło się inaczej. Spacer wykonaliśmy w pełnym słońcu, gdy jego blask walił po oczach niesamowicie. Widoczność cudowna, morze srebrzyste. Tak było, a potem o 180 stopni odwróciło się. Wracaliśmy już w zapowiedzi pogorszenia. Naszło mnie, aby zrobić ciasto I w ten sposób wykorzystać Skyr ważny do jutra. Wyszła przepiękna babka cytrynowa,jestem z siebie dumna. Dziś na obiad wczoraj przygotowane roladki. Smakowały doskonale, i tu się sprawdziłam. Wizyta w bibliotece,3 książki lekkiego kalibru, jeden kryminał Przemysława Piotrowskiego. W nocy źle spałam, powod nieznany. Może ciśnienie? Za 2 miesiące mąż znów stawi się w szpitalu, drugi implant kolana. A ja już jestem poddawana testom na obawy, stres i inne uczucia przedoperacyjne. Cóż, widać taka moja rola.

wyjścia na spacer, za każdym razem deszcz zwyciężał. Kapryśna ta pogoda dziś  i na dodatek nie chce się zmienić. Po 3 razach zrezygnowałam na dobre, zdjęłam odzież zewnętrzną, zaszyłam się w kuchni. Zaplanowalam na dziś kotlety z polędwiczki indyczej z grzybami shiitake.  To proste, ale wczoraj w mięsnym dałam się ( łaskawa!) namówić na promocyjny zakup piersi z kurczaka. Po kaszubsku one są nazywane pierśniki . I cóż zrobić z takim mięsem? Ano roladki. Wykorzystałam do nich kiełbaskę chorizo, cebulę i shiitake. Dodałam jeszcze trochę pietruszki zielonej do smaku. Wyszły optycznie ładne,  zapachowo zachęcająco,  smak poznam jutro. Wczoraj było szczepienie p-ko Covid, to już 7 dawka. Potem cmentarz oksywski Marynarki Wojennej, ależ tam wiało!  Uporządkowaliśmy  grób moich rodziców, pojechaliśmy tradycyjnie do galerii Szperk. Tam kawa i ciastko owsiane u Sowy, kupiłam wreszcie prawdziwie ciepłe rękawiczki 5 palczaste, znów jakieś świąteczne drobiazgi, tyle. Dziś chciałam iść do biblioteki, ale postanowiłam najpierw przeczytać to, co mam nowego. Na jakiś czas odkładam kryminały, zaczęły mnie nużyć.  Teraz będzie cieplutka, kobieca literatura, taka słodycz na chłodne dni. Obejrzałam serial Forst i to tylko utwierdziło mnie w niechęci do Remigiusza Mroza i jego twórczości. Ogromnie żałowałam straconego czasu. Borys Szyc  prezentował chyba niezaspokojone  żądze Mroza , i było to nieladne. Przypomniał mi się film Vinci i jego rola wdzięczna i taka świeża.  Ach, co ta popularność robi z ludzi!

W nocy deszcz mocno zlewał wszystko, a moje myśli były przy ludziach z Dolnego Śląska. Rano zmiana pościeli i odwracanie materaca, do czego potrzeba siły. Potem zakupy niezbędne do przygotowania potraw na chłodniejsze dni. Już mój smak zatęsknił za typowo zimowymi potrawami, postanowiłam więc je zrobić. Ugotowałam zupę z czerwonej soczewicy, na boczku parzonym, z czosnkiem I z majerankiem. Smakuje jak grochówka, a jest lżejszą i ma dużo białka. No i typowo zimowe danie, czyli bigos. Narazie to kapusta, bigosem będzie za kilka dni. Wrzuciłam tam grzyby suszone, trochę boczku podsmażonego z cebula, dwie kiełbaski chorizo, śliwki suszone i jalowiec. Zapowiada się smakowicie. Na obiad była rzeczona zupa i tagliatelle w sosie pomidorowym. Do tego mix sałat z winegretem. Deszczowa pogoda nocna powodowała ból biodra, mąż też cierpi z powodu kolana. Nadreptalam się w kuchni, poza domem byłam krótko, bo wiatr już się wzmagał i uniemożliwiał prawidłowe oddychanie. Obejrzałam serial Forst, który tylko ugruntował mój brak sympatii do prozy Remigiusza Mroza. Nie ma to jak mądrze zrobiony film, na podstawie klasyki gatunku. Jutro szczepienie p-ko Covid, kolejne już. CzCzekam na kuriera z zamówionym mopem, ale chyba zaczęła się przedświąteczna tragedia dostaw. Nic to, poczekam.

Czekamy na tę zapowiedziana zmianę pogody. Kości już ją sygnalizują. Spacer sympatyczny, tyle, ile kolano męża pozwoliło. Skromne 5000 kroków i 3,5 km. Rano oglądałam na YT film o parze szczęśliwych staruszków z terenów pogranicza Ukrainy i Rumunii. Ludzie żyją tam jak przed 80 laty. Lodówka stoi, ale nieużywana , kuchenka gazowa to kolejna szafka do przechowywania. Brak bieżącej wody, kanalizacji, żyją w jednym pomieszczeniu. Czas upływa w pracy przy ziemi, przy zwierzętach. Pojawia się telewizor, ale to mebel stojący, jest telefon komórkowy do odbioru wiadomosci. Ludzie oboje po 80- tce, widać, że im już ciężko . Ich szczęście to nieświadomość okrucieństw świata tak niedaleko. A kolejna pozycja, wczorajsza, to polski serial" Matki pingwinow". Polecam. Obiad dziś to pomidorowa z makaronem, kopytka, kapusta czerwona duszona I pieczony kurczak. Rano waga pokazała rewelacyjna liczbę, ale nie chwale się aby nie zapeszyć. Może to jakaś chimera ?. Nadeszła pora niedźwiedziego zapadania w sen. Chciałabym tak.

Gdy wracam z jakiegoś wyjazdu, zawsze biorę się za sprzątanie, gotowanie, wymyślanie pracy, jakbym miała nadrobić czas za dni wolne. Dziś to galaretka z kurczaka z rosołu. Będą też kopytka na jutro. Posprzątałam kuchnię, umyłam podłogi, zamówiłam mopa płaskiego wyciskanego, odebrałam kilka informacji , na które odpisałam. Obiad mam gotowy, to rosół z makaronem, pieczony kurczak I czerwona kapusta duszona. W tym temacie więc luzik. Pogoda nie nastraja do wyjścia, będę grzać się w domu pod pledem, z książka, trochę tv, herbata rozgrzewającą z imbirem, miodem I cytryną. Dziś dzień tolerancji i szacunku do drugiej osoby. Obiecałam sobie , że nie będę zwracać uwagi na pewne zachowania męża, które są zawsze zarzewiem konfliktów. Z pewnością ja także mam liczne wady, które drażnią, będę więc tolerancyjna. Może tak się uda na stałe? Rozgorzała dyskusja na temat dzieci pozostawionych bez uwagi rodziców. Trzymam się stanowiska, że także dzieci powinny pozwolić innym żyć bez stresów,bez histerii, krzyków i ewidentnego wymuszania dla świętego spokoju. Coraz bardziej rozumiem hotele, gdzie przyjmowani są tylko dorośli. Także tolerancja ma granice. Rozumiem Gacaz absolutnie. Pozdrawiam

Już w domu, już codzienność. To przyjemność wrócić do domu nawet po krótkim wyjeździe.  Noc niespokojna, bo w pokoju obok była impreza , bawiły się 40- 50 latki, krzyk, wycie, śpiewy. W recepcji pusto, bo pracują do 22, co dziwne w przypadku jakiegoś groźnego  zdarzenia. Interweniowali rodzice małych dzieci, które płakały z powodu hałasu. Przy śniadaniu znów ta grupa pokazała swoją " siłę ", przekrzykując się, wołając do siebie z odległości. Rozumiem, że w grupie człowiek staje się śmielszy, odważniejszy przy hamowaniu swoich zachowań. Na szczęście  wyjechaliśmy,  zostawiając ten nastrój innym. Po drodze zakupy i od razu plany żywieniowe na weekend.  Dziś na obiad upieklam w całości doradę,  do tego mix sałat z winegretem. Rosół już dochodzi, kurczak upieczony. Pranie x2, rozpakowanie i wreszcie kawa domowa, z kardamonem. Teraz odpoczynek i planowanie weekendu. Pogoda będzie tu odgrywać istotna rolę.
p

Wczoraj, czyli w środę pogoda była znakomita! Poszliśmy na spacer, wspaniałe słońce, zero wiatru. Błękitne niebo, błękitne morze, cichy poszum fal, cudo. Wędrówka z kijkami w zapadającym się po stopami piasku to spory wysiłek, ale dałam radę. Gorzej było przy stromym podejściu, gdzie zrezygnowałam ze schodów i szlam trasą betonową.To 173 metry pod kątem całkiem sporym. Na samej górze moje serce chciało wyskoczyć  i czułam ból w płucach.  Na szczęście to było chwilowe zmęczenie. Tego dnia jeszcze zaliczyliśmy 40 minut tenisa stołowego, a gramy dobrze,  oraz 40 minut basenu  z ćwiczeniami i pływaniem. Wieczorem obiad w najbliższej restauracji,tyle. Dziś pogoda już nie rozpieszcza, ale i tak wyszliśmy chociaż na chwilę. Fale duże, deszcz i mgła,  spacer typowo jesienny. Wczesnym popołudniem znów ping- pong  i basen, teraz lektura i chwilą odpoczynku. W tutejszej restauracji są krewetki, pewnie dziś zamowie na obiad. A jutro po śniadaniu, ok.10, pojedziemy do domu. Po drodze za,upy na weekend, znów bede wyzywać się, kulinarnie. Rosół będzie na 100%.

Piszę z Jastrzębiej Góry, gdzie przyjechaliśmy ok.15. Pogoda oczywiście kiepska, ale to nas nie odstrasza. Obiekt duży, byliśmy już na basenie, popływałam trochę na plecach( inaczej nie moge), poćwiczyłam z makaronem, przy drążkach. Ciało od razu to poczulo.Przyszli jacyś ludzie z dziećmi, poszliśmy do pokoju. Lubię dzieci, ale ich pisk w wodzie, Krzyki, to nie dla mnie. Chcę ciszy i spokoju, dlatego przyjechalismy w tygodniu, poza świętami i weekenem. Pokój miły, zawsze zabieramy ze sobą coś domowego, tym razem to pled, pod którym teraz siedzę. Zjadłam już kolacje przywieziona z domu, wypiłam koper włoski. Teraz Wojciech Chmielarz i jego nowa pozycja pt" Zbedni". Jutro przed śniadaniem basen, w południe spacer z kijkami nad otwartym morzem. Prognoza wskazuje na słońce, oby się spełniło. Pobyt że śniadaniami, obiady będziemy jadać okoliczne lub na miejscu. To tylko 3 doby, niecałe 4 dni,ale taki przerywnik jest sympatyczna odmianą codzienności. Pozdrawiam znad morza.

Pogoda bliższa zimie, bo tylko 3 stopnie. Gdy wyszliśmy przed 10 , nawet jakoś jaśniej się zrobiło. W miescie ruch, poszliśmy zatem na początek na bulwar. Od północy i północnego zachodu nadciągały ciemne chmury, wody zatoki były srebrzyste, różnica kolorów niesamowita. Przeszliśmy bulwarem do Parku Centralnego. Po drodze mnóstwo różnych grup szykujących się do parady. Harcerze, szkoły z balonami , flagami, Kaszubi w strojach ludowych, Marynarka Wojenna reprezentowana przez oficerów i zwykłych marynarzy, cechy rzemiosł, motocykliści, itd. Robił się powoli tłum, my zeszliśmy ul.Swietojanska w stronę domu. Chodniki pelne młodzieży, turystów. Wszystkie lokale serwujące śniadania były pelne w środku , na zewnątrz grupy oczekujących.Kolory dominujace dziś to biel i czerwień.  Rozstawione namioty z glosnikami i wzmacniaczami pozwalaja na mysli o duzym halasie na trasie przemarszu. Skojarzenia z lat minionych z 1 Mają i przymusowym uczestnictwem w pochodzie. Mam nadzieję, że dziś obchody Dnia Niepodległości to spontan, bez szkolnego i organizacyjnego przymusu. Po paradzie niech to się przerodzi w radosny orszak i swieto mieszkańców, sympatyków i turystów.