Praca w biurze = zupełnie inna energia. No i korpo siłka pod ręką, blaszany budynek bez klimy
, z oknami na szczęście. Skarb w tych czasach.
20 km rower codziennie i cztery treningi z wyzwania Julian Mitchell
A w weekend pierwszy raz od czasów zarazy, jazda pociągiem do naszego lasu. Pociąg pusty. Stacje po środku niczego_po środku lasu. W lesie kurki i nawet jakieś ze dwa prawdziwki się trafiły.
Nakręcone 113 km.
A mój wiewiórkowy zaczyna już sweter przypominać, a ja ciekawa jestem bardzo, jaka długość rękawa zrobi mi się jak go upiorę
.
.
, że spakowałam za dużo, że jak zmoknę, to będę miała co na grzbiet wciągnąć (suchego coś). I zamiast mojego pięknego kapelusza (bo po co on, jak burza, za burzą ma przechodzić), zwykłą czapkę z daszkiem zabrałam
. A było gorąco (nie, nie pływałam w jeziorach, pływać nie lubię tak samo jak nie lubię biegania) i cdn przepięknych zachodów.
, na którą prawie nikt nie chodzi, a jak chodzi to w całkiem innych niż ja godzinach. Na publiczną siłkę nie jestem jeszcze gotowa.
. 
, godzinne. Codziennie 20 km rowerowania. Weekend = 101 km. Waga 55 km i opona wiadomo gdzie
. Ale też przestrzeń, kontakt z ludźmi... i tylko jeden trening z Ch
, co teraz szczególnie się przydaje. Ale z włosami chodziłam od ponad 15 lat, do fryzjerki, od co najmniej 6 do tej samej. I nawet nie wiem jaki nr farby używała (próbuje się dowiedzieć), jak na razie salon zaproponował mi wizytę, na którą zupełnie nie jestem gotowa
.
..?
