do skansenu, tak będę trochę przeskakiwała ...z Krakowa do Sierpca, chociaż wczoraj....spryskawszy się preparatem na robale polazłam wieczorem do parku i żal mnie ogarnął.....trawa wykoszona prawie po ziemi, wszystkie piękne cykorie podróżniki, cudne osty i inne chwasty przestały istnieć ...powiem wam ...barbarzyństwo , mimo , zdawałoby się , takiej ilości deszczu, łyse trawniki żółtawe ...a dzisiaj wykosili mój ukochany, fotogeniczny oset...i tym przebrali miarkę i już poszedł wniosek o informację publiczną, niech mi wytłumaczą że prezydent publicznie deklaruje niekoszenie parków i innych trawników ( tylko te, które zagrażają widoczności przy drogach) a robi się co innego, naprawdę mam dosyć rozdwojenia jaźni, przynajmniej u rządzących , to że ktoś jest mało że wariatem to dodatkowo niepoważnym wariatem, nie oznacza że będzie robił wariatów z innych. Żal mi było wczoraj strasznie a może nawet bardziej wściekle niż żal . I wiecie co zauważyłam w swoim pronaturalnym zboczeniu? Ciszę...zwykle o tej porze w parku słychać było ptaki ...wczoraj cisza...mało że nie było ich słychać to i widać nie było. 
. Chyba moje wewnętrzne oko mi podpowiedziało, żeby sfotografować to piękno , prostej przyrody, które człowiek unicestwił. Ale słowo się rzekło ...pójdźmy w skansen ...popodziwiać to co udało się uratować przed nami i naszym, człowieczym, destrukcyjnym " działaniem" ( swoją drogą od dość dawna ciśnie mi się na usta " karma wraca")
No to pomimo dręczących mnie refleksji, życzę miłego czwartku. Bye
. Ale zewnętrza cudne . Piękny wąwóz przegnaliśmy bez mała galopem ( i wyleźliśmy z niego wcześniej) a ja robiłam za Don Kichotowski wiatrak ...tak machałam łapami, żeby mnie komary nie zeżarły. Zatrzęsienie ich w tym wąwozie , a jedna z pań nas ostrzegała " nie wchodźcie, chyba że chcecie być pożarci żywcem" . Oczywiście preparat antykomarowy zabrałam ...i to takiego maxa a jakże , tylko co sierota zrobiałm? Zostawiłam w chałupie u koleżanki. Niemniej z narażeniem życia a przede wszystkim ciela ...obiekty różne różniaste uwieczniłam. Na początek ...trochę istot ożywionych. 
No to jak już odkurzyłam, wykorzystałam też moment że Alkohole udały się do parku , w celu wyprowadzenia pana na siku
i nie szczekały na sprzęt hałasujący, to chwilkę odsapnęłam i umyłam landy. Pani Jola pojawi się pewnie najwcześniej za tydzień, bo chwilowo zarabia kasę w normalnym świecie. Potem zabrałam się za nowość na śniadanie czyli ...szakszukę, masa znajomych się ostatnio nią zajada , zajrzałam do przepisu, okazało się że mam wszystko czego potrzeba i przystąpiłam do duszenia ...pomidorów za szyję. Szczeżuj wpadł do kuchni, zajrzał na patelnię i zapytał " co to" ? odpowiedziałam że szakszuka, chcę spróbować jak smakuje ...na co usłyszałam ... dobrze, próbuj, ktoś musi umrzeć po testowaniu. No i tak można coś " oryginalnego" zrobić na wspólne śniadanie ....będąc zatem racjonalną i ciekawą świata, wszamałam jedzonko sama.
niż głód. No cóż jak mus to mus i niekoniecznie jagodowy. Dziejszy poranek był wręcz zimny a to podobno od świętej Anki zimne wieczory i poranki. Ale jak wiadomo natura od jakiegoś czasu nie stosuje się do dawnych mądrości ludowych, choć jak widać na przykładzie ostat nich wydarzeń to i mądrość " ludu" poszła się ***** . No dobrze w ramach relaksacji ...krakowskie włóczęgowanie czas zacząć. 
