Smutek mnie ogarnął, jak tylko stanęłam dziś na wadze i zrobiłam pomiary 
a płacz swoją drogą echhh....Jak ja mogłam aż tak się zapuścić.W ciągu 2 miesięcy + 23 cm i + 3,5 kg OOOOOOOOOOOOOO Matkoooooo. A teraz trzeba będzie to zgubić i wiem że nie zajmie mi to dwóch lecz więcej miesięcy. Taka prawda, smutne ale prawdziwe.
Sama siebie nie poznaję...ale wiem,że jeśli bardzo się uprę to dam radę i na Święta będzie ok i moje ciało będzie wyglądało lepiej. Grunt to mieć nadzieję i pozytywne myślenie, podobno wtedy jest łatwiej...ale czy to prawda....
Zobaczymy jak to będzie i czy uda mi się naprawić to co zepsułam własną głupotą i obrzarstwem....
Miłego dnia życzę wszystkim
. Jak tu opanować, coś czego nie da się opanować. Już powiedziałam Mojej drugiej połówce że jak tylko zdam to nie będę taka naładowana chodziła, bo wiem że teraz są takie dni że nie można ze mną wytrzymać. Kochany jest i to rozumie i nadal ze mną jest :) i wspiera mnie a ja głupol się wyżywam :(:(:( Chcę zdać i myślę pozytywnie :):):):):)
i zapuściłam to co dobrze mi szło, zajadałam te testy....podjadałam podczas nauki,ale wiem,że jak tylko zdam to wezmę się za siebie,booooooooooo wtedy moje życie się zmieni o 360 stopni. Nastąpi zmiana zamieszkania, otoczenia i wszystkiego. I to mnie tak trzyma póki co...
