Jak to jest z tym zaufaniem?! Zaufanie dotyczy partnera, zaufanie pojawia się w pracy, zaufanie do dzieci,zaufanie do pani w sklepie...zaufanie do lekarza... I jak to bywa z tym zaufaniem?!
Pierwsze pod lupę weźmy zaufanie do partnera...To chyba najdłuższa myśl do rozwinięcia. Co sprawia,że Nasze zaufanie znika? Lub co sprawia,że to zaufanie jest? Ufamy, bo? Ufamy bo partner Nas nie zawiódł, nie oszukał, nie przyłapałyśmy Go na kłamstwie. Ufamy bo nie dał Nam powodu, abyśmy nie ufały, prawda? Prawda...A co sprawia,że nagle tracimy zaufanie? Wystarczy chwila, aby to zaufanie zawieźć.. Czasami gdy partner chowa się z telefonem, prowadzi dziwne rozmowy...Lub gdy nagle wraca o innych porach do domu niż zwykle...To wzbudza u kobiety lęk...i wtedy zaczyna się przeszukiwanie telefonu, połączenia, smsmy...Sprawdzamy fejsa... wszystko co jest możliwe...i właśnie takie przeszukiwanie, kontrolowanie nazywa się brakiem zaufania, utrata zaufania...Coraz częściej słyszę od koleżanek...dziś znowu pisał z jakąś, a to innym razem,że nagle zaczął dłużej pracować. A co ja na ten temat myślę? Ja ufam swojemu partnerowi...jestem zdania,że co ma być to będzie. Kiedyś byłemu mężowi owszem sprawdzałam telefon...ale obecnemu partnerowi nie zamierzam...raz nie dostarcza mi powodów dla których bym to miała zrobić, a dwa...ufam.
A jak bywa z zaufaniem do współpracowników? U mnie w pracy jest tak,że kiedyś było super jeden drugiemu pomagał...a teraz jakby mogli to jeden drugiemu by wbił szpilę w plecy...Zaufanie do dzieci? Ufamy dopóki Nas nie zawiodą, dopóki nie wpadną w tarapaty...Zaufanie do lekarzy...Czy mamy zaufanie do lekarzy? Chyba tak skoro do Nich chodzimy...Ufamy,że przepisując leki, Nam nie zaszkodzi, bo przecież szkoli się w tym zakresie itp.
Taka oto refleksja mnie dopadła o zaufaniu...A jak to jest u Was?
a za tydzień mamy iść na prześwietlenie. Oby nic nie wykazało…Bo ja już opadam z sił… Mało tego teraz i młoda nie ma apetytu…skubnie coś ale to na siłę. Żal mi dziecka bo już nie wiem jak Jej pomóc. Dziś powiedzmy,że jakoś nockę przetrwała i przespała,ale też często się budziła. Chodzi markotna,płacząca… serce mi pęka. Najgorsze dla matki jest to gdy dziecku nie może ulżyć w cierpieniu…Jedyne lub aż co mogę zrobić…to przytulić dziecko… 
