© Fitatu 2005-24. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
Sylwetka
O mnie
Informacje o pamiętniku:
| Odwiedzin: | 1490777 |
| Komentarzy: | 54555 |
| Założony: | 12 kwietnia 2011 |
| Ostatni wpis: | 20 listopada 2024 |
Postępy w odchudzaniu
Masa ciała
No i mam awarię komputera. W nowym pękł ekran i jest w naprawie. Stary laptop działa na aby aby czyli włącza się pod wpływem wstrząsu. Masakra i spore koszty.... Może jutro już będzie po kłopocie...
No i dzisiaj nic nowego się nie wydarzyło poza tym, że wydawnictwo przysłało mi paczkę z antologią haiku, której jestem współautorką. Uwielbiam otwierać paczki z wydawnictwa. Od razu pochwaliłam się mamie i Krzyśkowi.
Dziś spałam prawie do południa. Krzysiek wrócił z pracy i niemal mnie zastał w łóżku. Ledwie chwilę byłam na nogach, gdy zadzwonił do drzwi. Oczywiście się nie przyznałam, bo i po co. Ciepło jest nadal. W piecu rozpalamy w południe. Nawet wiaderko węgla nie schodzi. Od dziś juz dietkuję. Głodu nawet nie czuję choć apetyt na smakołyki mi nie przeszedł. Muszę z sobą walczyć, bo wciąż mmnie coś kusi. Dziś to były ziemniaki z sosem pieczarkowym i ser prezydent. Chodzi też za mną banan i sok pomidorowy taki przyprawiony na słono z pieprzem. No ale nie ulegnę dieta to dieta. Trzeba 2 kg zrzucić. Najlepiej do świąt. Kiepsko mi idzie odchudzanie w ym roku. Powoli jak po grudzie. Planowałam chudnąć choć 2 kg miesięcznie, a tu nic z tego. Organizm się zaparł i zajadle broni... Chyba będę musiała zmienić cel, bo te wymarzone 60 kg nigdy nie nadejdzie...
Jeszcze nie całkiem doszłam do siebie. Z ćwiczeń nic nie wyszło. Może jutro. Dietę rozpoczynam jutro, bo zupki przyszły i mam nadzieję, że i tym razem zadziała. Dziś też cały dzień śledzę losy Sulejmana, a raczej kobiet z jego haremu. Trochę też czytałam i medytowałam. W nocy śniło mi się, że piszę wiersz, ale rano wszystko zapomniałam. Wena na malowanie i pisanie uleciała z wiatrem i czekam aż wróci. Pogoda nadal jest ładna - ciepło i słonecznie. Krzysiek wołał mnie dziś z kawą na dwór, ale nie miałam odwagi. Boję się, że to co mnie dopadło i tak długo trzymało powróci. Uważam teraz na siebie i sie z sobą pieszczę jak nigdy, bo nieźle mi ta choroba dała w kość...
Cały dzień dziś oglądam filmy. Wczoraj znalazłam serial o Sulejmanie na You tube i oglądam. W życiu bym się nie spodziewała, że zainteresuje mne telenowela, a ta mnie nawet wciągnęła jak na razie. Może dlatego, że lubie filmy historyczne. Krzysiek się wścieka, bo jestem ciągle zajęta. Sam cały dzień czyta. Teraz też biorę się za czytanie, bo już mi w głowie huczy. Później może jeszcze obejrzę ze dwa odcinki. Jednak ten internet to świetny wynalazek. Juz bym bez niego żyć nie potrafiła....
Diety jeszcze nie trzymam, bo całkiem do siebie nie doszłam po chorobie. Co prawda juz nie śpię tyle ale się jeszcze pocę. Kurczę coś to długo trwa tym razem. Chorowanie i dieta nie idą w parze...
Wstałam dziś wcześnie. Dzień jest piękny - słoneczny i ciepły. Gdyby nie to, że Krzysiek pracuje po południu pewnie wyszlibyśmy na dwór podziałać trochę. Trzeba by trochę badyli powycinać. Trzeba będzie wycinać piłką albo nożem, bo sekator wczoraj się rozpadł. Muszę kupić nowy. Za kilka dni powinnam już wsadzić ukorzenione sadzonek czerwonych porzeczek. Jest 8 sadzonek. Porzeczek tym samym mam dość. Chcę kupić jeszcze tylko białe. Z agrestami się wstrzymam, bo niby jest sporo, ale nie wiem jakie. Chcę i czerwone i zielone. Brakuje mi malin. Może też kupię jagodę kamczacką jesienią. I będzie dość. Mój ogród nie jest z gumy...
Dziś będę siedzieć w domu. Mam zamiar czytać i oglądać filmy. Dziś będą to Wikingowie, bo nowy sezon się zaczął. Mam do obejrzena już 5 odcinek. Ciekawe kiedy się zacznie Gra o tron.
Jutro niedziela i dalsze próżnowanie...
Schudłam pół kg. Zostało jeszcze dwa i to co nabrałam zejdzie....
Przeczytałam w gazecie o ataku niedźwidzia w Bieszczadach i znowu zaczęłam marzyć o wsi. Człowiekowi założyli 30 szwów. Mieszka w pięknym miejscu. W osadzie leśnej nazywającej się Buk. Jest tam tylko 8 domów. Chciałabym tam żyć. Moja mama też. Krzysiek skomentował, żebym mu dała święty spokój. I koniec rozmowy z nim na ten temat. W ogóle mnie nie rozumie i co innego mu w duszy gra. On by chciał do bloków. Jak byliśmy w bibliotece to napiliśmy się na miejscu w takim małym barku kawy i zjedlśmy po ciastku. Był zadowolony. Ja nawet też, ale co wieś to wieś...
Wczoraj byłam na dworze. Podsypałam nawozem to i owo i obejrzałam obejście. Wygląda na to, że wszystko zimę przetrwało. Agresy i porzeczki już się zielenią. Maliny nie wyschły, jeżyna bezkolcowa już ma pączki. Nie sprawdziłam jeszcze drzewek i porzeczek czerwonych, które wsadziłam do ukorzenienia. Czarnych już sporo mam. W tym roku myślę jeszcze o jagodzie kamczackiej i następnych malinach.
Dziś okazało się, że przytyłam 2,6 kg.
Dziś będzie zwyczajny, spokojny dzień. Wyjdę zasilić drzewa i krzewy, a później będę czytać i oglądać filmy na zalukaj, bo sobie wykupiłam konto VIP na tydzień. Książek mam sporo. Będzie z czego wybierać. Krzysiek wrócił już do pracy. Pracuje krócej, bo ma teraz 3/4 etatu zamiast całego. Więcej za to w domu zrobi. Zaczęłam przepisywać tomik z haiku. Chcę wydać po wakacjach....
Czuję się wreszcie lepiej. Wczoraj już tak długo nie spałam. Nie pocę się też już. Od nowego tygodnia zaczynam ponownie ćwiczyć, a od dziś dieta. Wykupiłam sobie dietę allevo to szybciej zrzucę te 3 kg, które nabrałam przez te kilka dni. Swoja drogą skąd taki nadbagaż skoro nawet 3 kg jedzenia nie zjadłam?
Zaczyna mi się praca w ogrodzie. Pięknie wzszedł czosnek, a za kilka dni trzeba posadzić ziemniaki. Powinnam też już wyściółkować słomą truskawki.
O matko siły nadal nie mam. Jestem senna i pocę się. Wczoraj spałam 12 godzin w nocy, 1 do południa, 2 po południu i prawie godzinę wczesnym wieczorem. Nic nie mogę z tym zrobić, bo oczy mi się same zamykają i padam. Jem sporo, żeby się wzmocnić. Także węglowodany i tyję na potęgę. Już mi przybyło ponad 2 kilogramy. Miesiąc odchudzania zmarnowany. Już nie wiem jak dojść do formy. Mam tabletki z żeń szeniem, ale ich nie powinny brać osoby o podwyższonym ciśnieniu. O ćwiczeniach jeszcze nie myślę, bo kondycja zerowa. Od piątku chcę rozpocząć znowu dietę, a od poniedziałku ćwiczenia. Czy mi się uda? Czy nabiorę siły do tego czasu?
Dziś jadę z Krzyśkiem do miasta. Będę w bibliotece. Czekają mnie przyjemne chwile, bo uwielbiam biblioteki, regały pełne książek i nastrój. Idę też do Darka. Pewnie poplotkujemy na temat wesela. Mnie utkwiła w pamięci kobieta grubo po siedemdziesiątce, która tańczyła cały czas do późnego wieczora i rodzice pani młodej. Oboje ważyli powyżej stu kilo na pewno i bawili się bez przerwy. Skąd brali energię? Gdzie moja kondcja? Czemu jestem taka słaba i mało wydolna fizycznie i to przez całe życie? Już jako dziecko byłam słabsza. Zamiast szaleć czytałam książki, albo grałam w gry czy rysowałam. Gdy próbowałam się przemóc mdlałam. Pamiętam jak zemdlałam na koloniach w czasie gimnastyki porannej i w szkole na lekcji W-f. Niby nauczyłam się żyć spokojnie i zaakceptowałam brak fizycznej krzepy, ale czasem mnie to wkurza...
Choroba mi przeszła, bo już prawie nie kaszlę, ale jestem jeszcze osłabiona. Dietę przerwałam, a właściwie przeszłam na 3 fazę. Muszę jeść, żeby odzyskać siły. Bardzo opornie to idzie. Wciąż jeszcze dużo śpię i ciągle się pocę. Mam ochotę i do ćwiczeń i do jedzenia. Wczoraj zjadłam kluski z sosem. Dziś będzie kapuśniak. Przestałam się przejmować, że przytyję. Będę zrzucać. Jutro jadę do Darka to pewnie też jeszcze sporo dobrych rzeczy pojem. Będę też w biblotece. Ostanio czytam książkę za książką. Same powieści historyczne. Sporo znalazłam na Chomiku choć za czytaniem na komputerze nie przepadam. Może by czas pomyśleć o czytniku? Krzyśkowi urlop się powoli kończy, a na dworze nic nie zrobione. Gryzie mnie to... Jednak wyjścia do pracy się jeszcze obawiam. Wiosna już przyszła. Pogoda jest piękna. Kwitną przebiśniegi i krokusy. Forsycja w wazonie już żółta. Teraz czekam na święta. Wcześniej będę wędzić...
