Pamiętnik odchudzania użytkownika:
araksol

Doszłam do wniosku, że jestem strasznie tępa jeśli chodzi o angielski. Tak to jest jak wzrokowiec chce się uczyć języków. Zawsze miałam z językami problem. Z rosyjskiego była trója, bo miałam bogate słownictwo, ale pisać wcale nie umiałam, a z niemieckiego były poprawki. Dziś nie potrafię już nic. Nawet alfabetów. Z angielskiego ciągle zapominam słówka, nie potrafię pisać ze słuchu po angielsku, nie rozumiem co się do mnie mówi. Dobrze za to tłumaczę z angielskiego na polski to co czytam. Wczoraj miałam się nauczyć zaimków dzierżawczych typu ich, twój nasz itp i się nie nauczyłam, bo mi się wszystko myli. O czasach nawet nie myślę jeszcze. Zaczynam za to powoli myśleć, że porwałam się z motyką na słońce. Dziś jeszcze będę dalej to ćwiczyć o ile się nie wkurzę i nie zabiorę się za słówka. Potrzebuję jakiegoś małego sukcesu. Jakiegoś punktu zaczepienia. Sebastian się ze mnie śmieje i każe mi to rzucić w diabły. Sam się uczył kilka lat i nic ponoć nie umie. Krzysiek też miał angielski w technikum i niewiele pamięta. Przecież na kurs nie pójdę, bo angielski to fanaberia. O korepetycjach też nie myślę.

Dieta to znaczy jedzenie mało, mi idzie. Nie chudnę jednak i chyba nie schudnę do puki się nie zawezmę na jakąś restrykcyjną dietę. Na razie się z sobą cackami i grzeszę na potęgę. Jem co chcę i co mam byle mało ale nie bardzo mało. Wagę trzymam. Może trzeba jeść z 1000 kalorii zamiast 1200? Przy 1200 już nie chudnę. Dziś Spróbuję i zobaczę jak mi pójdzie. Wyboru nie mam, bo w lodówce pustki. Dieta dr Dąbrowskiej będzie dopiero w czerwcu jak pojedzie Sebastian. Przyjedzie chyba 17 V i zostanie kilka dni. Ma mi pomóc malować siatkę i wytnie mi niepotrzebne drzewa i odrosty  w ogrodzie.

Wczoraj wreszcie kupiłam następne kwiatki doniczkowe i szafkę na buty. Czaiłam się na nią już jakiś czas tylko pustki były na koncie. Teraz chcę jeszcze kupić kufer do łazienki w tym stylu. Tylko coś zarobię. Mebelki to nie antyki, ale nowe drewniane. Drogie nie są. Nie uznaję za stosowne drogich rzeczy kupować.

Dziś Walpurgia to znaczy w noc dzisiejszą. Nie mam zamiaru jakoś specjalnie świętować. Ogniska nie będzie. Zapalę tylko świece. Mam nadzieję, że wielka bogini matka się nie obrazi. Postaram się też medytować i zjednoczyć duchowo z tymi, którzy będą świętować tak jak trzeba. Zawsze marzyłam o tym by wziąć udział w sabacie. Nie dane mi to było jednak. Ci moi znajomi, którzy świętują mieszkają daleko, a ja mobilna nie jestem i nie będę raczej.

Nad kartami i angielskim siedzę nadal. Sporo się uczę, ale z angielskim ciężko idzie jak diabli. Co prawda coraz więcej pisanego rozumiem ale sama pisać raczej nie potrafię, a tym bardziej mówić. Tego co ktoś mówi nie rozumieć wcale. Mam też tendencję do zapominania słówek. Moje ambicje nie sięgają by być w tym bardzo dobrą i rozmawiać swobodnie. Marzę sobie po cichu by z czasem czytać książeczki dla dzieci po angielsku i pisać na Interpalsie. Można też z czasem znaleźć partnera do konwersacji na skype. Co prawda to przeważnie panowie z krajów arabskich ale i z nimi można pogadać o ile nie zaczną do romansów dążyć. Ważne, że zaczynam gramatykę trochę łapać.

Dietę wczoraj zachowałam. Jadłam samo białko plus jabłko, gruszkę i pomarańcza. Sporo tych owoców było. Waga się obraziła i nie zechciała spaść. Dziś będą warzywa i białko w postaci kalafiora, a konkretnie zapiekanki oraz jajek z siedmiolatką. Może też zjem ogórki kiszone i jakieś owoce ale mało. Może coś jutro będzie mniej. Wypadało by, bo wyzwanie na forum się kończy i trzeba by tydzień zamknąć lżejsza o 0,5 kg co najmniej. Wtedy 10 punktów zarobię. To ostatnie wyzwanie skończę z wagą wyższą niż zaczęłam. Wstyd...

Z diety nisko węglowodanowej zrobił się dukan. Dziś znowu nie przewidują w menu węglowodanów. Będą jajka i tuńczyk i kotlet mielony. Warzywa trzymam na poniedziałek, bo tak na 50% przejdę jednak na dietę dr Dąbrowskiej teraz. Trochę już się z nią zapoznałam i to wygląda obiecująco. Łatwo mi jednak nie pójdzie. Mam nadzieję, że wytrwam 6 tygodni. Strasznie boję się zimna. Na zimno narzekają ci którzy na diecie byli i trochę się obawiam, że mogę dietę z tego powodu przerwać. Tak marzłam gdy byłam wegetarianką i dlatego z powrotem zaczęłam mięso jeść. Pamiętam, że gdy byłam przez dwa tygodnie na diecie warzywnej kilka lat temu to schudłam 7 kg. To nie była dieta dr Dąbrowskiej, bo jadłam trochę ziemniaków i pieczywo chrupkie. Na diecie kapuścianej w tydzień zrzuciłam 1,8 kg. Tego typu dieta jest ponoć dla mnie odpowiednia, bo mam grupę krwi A. Jestem więc wręcz stworzona do bycia wegetarianką. No zobaczymy. Ważne, że motywacja wróciła i znowu o diecie myślę.

Wczoraj zjadłam 3 duże ogórki kiszone i bułkę i dziś 2 kg więcej prawie. To niemożliwe przecież...

Od dwóch dni próbują się uczyć angielskiego. Idzie tak sobie. Słówka pamiętam natychmiast, a na drugi trzeci dzień już mniej. Gramatyka to tragedia. Nie łapię w ząb. Mówić nie potrafię i piszę gorzej niż kiepsko. Ech... W zasadzie nie jest mi to do niczego potrzebne. Rozmawiać, a raczej pisać na Interpalsie nie bardzo planuję, bo nie chcę Sebastiana denerwować. Z drugiej strony chciałabym się nauczyć tak dla siebie. Fajnie by było czytać książki po angielsku. Kiedyś natrafiłam na interesujące pozycje. Swoją drogą strasznie dużo nauki potrzeba. Wątpię bym wytrwała. Jeśli już to raczej będę tylko rozumieć na zasadzie ja być murzyn. O mówieniu i pisaniu raczej muszę zapomnieć. Zwłaszcza o mówieniu, bo słuchu nie mam.

Postanowiłam od czerwca o ile nie wcześniej przejść na 6 tygodni na dietę dr Dąbrowskiej. Może choć z 5 kg zrzucę. Ludzie chudną o wiele więcej więc to rewelacyjny wynik nie jest. Kusi mnie przejść już teraz ale w maju ma przyjechać Sebastian, a przy nim trzymanie diety raczej odpada. Będę brała też Libramed to głód zniosę. Teraz będę jeszcze na tej diecie co byłam czyli nisko węglowodanowej z tym, że odejmę trochę kalorii i będę jeść około 1000 tylko. No i zobaczymy. Tej diety dr Dąbrowskiej trochę się boję. Nie za bardzo lubię, a raczej wcale nie lubię warzyw bez dodatków w postaci majonezów, panierek, tłuszczu. Smaku dla mnie nie mają. Dobrze, że chociaż sól i przyprawy są dozwolone. No ale 6 tygodni powinnam wytrzymać. To nie całe życie przecież. Powinno wtedy być ciepło to marznąć nie będę. Ostatnio zarejestrowałam się na forum tej diety, bo miałam kilka pytań, a tu w grupie księżniczki nie raczyły odpowiedzieć. Coraz mniej mi się na Vitalii podoba. Są co prawda wspaniałe dziewczyny ale jest też sporo wredot nieżyczliwych i kochających hejt. Chyba całkiem przestanę na forum wchodzić...

Dziś będzie do jedzenia tuńczyk, jajka i może kotlety sojowe i serek homo. Od wczoraj 50 dkg mniej...Jeszcze trochę i odetchnę, bo świąteczny balast zrzucę...

Poza tym ostatnio zrobiłam porządek z kosmetykami pielęgnacyjnymi i co nieco wyrzuciłam. Wyrzuciłam mleczko do zmywania makijażu i tonik. Mleczko miało chemiczny zapach, a tonik stracił ważność. Teraz do usuwania makijażu używam oleju kokosowego albo z pestek winogron, a jako tonika octu jabłkowego albo soku z kapusty kiszonej. Też się sprawdzają. Kupiłam jednak krem do twarzy sandałowy z Orientany, mleczko do twarzy z Korany oraz krem do rąk propolisowy i krem do stóp  miodowy też z Korany. To są kosmetyki  z rodzaju naturalnych. Już innych w zasadzie nie używam... Nie lubię tych chemicznych. Ważne jest też dla mnie by kosmetyki nie były testowane na zwierzętach.

Ostatnio nie ma wylegiwania się w łóżku do 11. Zrywam się rano przed ósmą, bo czekam na kilka przesyłek z kwiatkami. Jeszcze nie wszystkie do mnie dotarły. Dziś może ostatnia dotrze... Jeszcze kilka mam zamiar kupić. Wszystkie wybieram odporne i nie lubiące za dużo wody. Nie mam zamiaru ich pryskać i podlewać bez przerwy. Lubię mieć dużo kwiatów w domu, a to dbanie o nie zbyt dużo energii by mnie kosztowało. Na razie zebrałam kolekcję sukulentów. Mam ich koło 20 chyba i jeszcze kupię. To bardzo wdzięczne roślinki i koty się za nie nie biorą. Ja też nie mam wyrzutów sumienia, że za mało serca wkładam w ich pielęgnację. Rosną dobrze, a raczej trwają, bo rosną powoli. Z innych może kupię figowca beniamina, kliwię, filodendrona pnącego, aspidistrę i może szeflerę drzewiastą. Jeszcze trochę miejsca w domu mam. Kwiatki oczywiście kupuję za swoje pieniądze, bo Krzysiek kwiatków nie lubi i nie widzi potrzeby ich posiadania.

Od kilku dni znowu myślę o diecie. Motywacja chyba wraca. Od nowego tygodnia coś zacznę. Będzie to dukan, dieta Dąbrowskiej, Kwaśniewskiego albo 10 dniowa. Najpewniej Dąbrowskiej. Później może 10 dniowa. Mam do zrzucenia jeszcze 10 kg w tym roku o ile się uda. Jeszcze kilka lat temu nie było zastanawiania się czy się uda. Organizm współpracował i podczas diety waga spadała. Regularnie i jak w zegarku. Szybko. Teraz to już proste nie jest niestety i moje chcenie  i staranie nie ma tu nic do rzeczy. Chyba bym musiała z 600 kalorii jeść by waga zechciała spaść, a to za mało nawet dla mnie. No i ile by spadła? Pewnie znowu z 3 kg może. No i co by było dalej?

Dziś dieta białkowa. Schudłam 40 dkg...

Od kilku dni pracuję trochę nad swoją złością, bo moje reakcje są nieadekwatne do sytuacji. Co mnie w zasadzie obchodzi jakie tematy poruszane są na forum. Mają prawo być poruszane nawet te, które wydają mi się nudne, płytkie, mało ważne, głupie. Po to jest forum. No i to jest tylko moje zdanie, że tak te tematy oceniam. Innym mogą leżeć. Mnie to nie powinno wzruszać i nie powinnam się tym denerwować. Teoretycznie mogę na forum nie wchodzić by się nie wkurzać ale nie tędy droga. Chcę by wrócił mój spokój wewnętrzny i swoista obojętność. Tak musi się stać i stanie się. Bliskie osoby nie powinny mieć wpływu na mój nastrój, a co dopiero obce. Mars wszedł do bliźniąt i posiedzi miesiąc. Nie mogę wciąż się wściekać przez ten czas...

Dzisiaj się okaże czy Krzysiek ma dalej urlop czy już nie. Wcale tego urlopu nie wykorzystał. Nic w domu zrobione nie jest. Koło domu też prawie nie. No i dobrze. Nic nie zrobił to nie. Odpoczął za to. To też korzyść. Mnie chęć na urlop przeszła i pracuję pilnie. Urlop będzie pewnie dopiero w maju gdy Sebastian przyjedzie. Od maja wybieram się na warsztaty pasteli suchych. Będą cztery spotkania po trzy godziny. Technikę znam i lubię ale chcę poznać warsztat. Oby tylko ta babeczka mnie zapisała, bo zapisywałam się przez telefon i mogła zapomnieć.

Dziś dieta typu dukana. Nie będzie wcale węglowodanów. Będą jajka, tuńczyk i schab. Spróbuję tak przez tydzień i liczę na to, że do ósemki z przodu zejdę. Oby... Przez tydzień czy dwa z zakwaszenia organizmu przecież nie umrę...

Dziś ma być ponoć cieplej więc planuję wyjść trochę do ogrodu. Od jutra znowu deszcze zapowiadają. Nie udała się wiosna w tym roku- deszcze i zimno. Niby lubię taką pogodę ale w tym roku mnie już nieco znudziła. Ileż można przy piecu siedzieć. Potrzebuję koło domu coś zrobić, a tu się nie da. Wszystko kiepsko rośnie. Miałam ostatnio ochotę na ciasto z rabarbarem, a rabarbar maleńki. Ledwie kiełkuje. Muszę obejść się na razie smakiem. Siewki kalarepy się niszczą, bo za zimno.

Wczoraj w mieście byłam i wszystko co było konieczne zostało załatwione. Zmarzłam jednak. Najgorsze jest to, że zostały mi trzy wiadra węgla, a ciepła nie widać. Po południu gdy wróciłam ugotowałam obiad, trochę popisałam, a później działałam z kartami Lenormand. Później sobie wróżyłam. Wyszło mi, że po wielu perturbacjach w końcu do około 70 kg schudnę. To mnie zadowoli w pełni. Mam też szansę na zarobek, a konkretnie na zakup tego o czym marzę jeszcze w tym roku. Jestem więc dobrej myśli. Strasznie jednak czekać na nic nie lubię. Wszystko chcę mieć już natychmiast. Tym razem jednak muszę być cierpliwa. To będzie trudne...

Nie wiem co mi się ostatnio stało ale przestałam mieć ochotę na jedzenie węglowodanów. Jem za to dużo mięsa głownie wędlin z szynkowara, kabanosów, parówek berlinek, schabu pieczonego i gulaszu angielskiego. Może to znak, że powinnam przejść na Dukana na jakiś czas albo na podobną dietę z tym, że z dodatkiem tłuszczu. Wtedy Xenical by faktycznie mógł pomóc. A może pomyśleć o diecie Kwaśniewskiego. Nigdy na niej nie byłam, bo za tłuszczem nie przepadam. Może jednak? Lubię przecież i majonez i śmietanę i smalec do chleba...A może dieta Dąbrowskiej?

Dziś zjem kabanosy, gulasz angielski i krokiety z pieczarkami. Obiadu nie będzie.

Wczoraj kupiłam Libramed. Jem faktycznie mniej, bo głodu nie czuję. Czy na wszystkich tak działa nie wiem... Wczoraj rozmawiałam z psychiatrą o odchudzaniu. Babeczka jest szykowna po 40 i też już musi być na diecie, bo tyje. Teraz się nie odchudza i je 1000 kalorii. Może i ja tyle muszę jeść? Może za dużo jem?

Źle się zaczął ten tydzień. Nie chce mi się odchudzać. Znużyła mnie dieta i ćwiczenia. Nie chce mi się liczyć kalorii. Straciłam motywację. Całkiem. Za długo to już trwa, a efekty marne. Niby chudnę z powrotem ale straszne wolno. Nie. Nie obżeram się. Wręcz przeciwnie. Straciłam apetyt i jem mało. Może nawet za mało. Gotować mi się wcale nie chce. Jem byle jeść. Zwykle to co się szybko przygotowuje, to co ugotuje Krzysiek, albo to co uda się kupić. Mam zamiar żyć kiełbasą pieczoną, pieczonym schabem, bułkami- białymi, bo innych w moim sklepie nie ma, tuńczykiem i jajkami. Do tego dołożę gorące kubki, jogurty owocowe, serki homogenizowane i jabłka, pomarańcze i gruszki. No i fasolę czerwoną z puszki i gulasz angielski. A i jeszcze wędliny z szynkowaru, bo tylko to mi się chce robić. To mnie jeszcze bawi. Zdrowo jak byk. Ćwiczyć też nie ćwiczę, bo w stawach mnie łupie gdy pozycje przyjmuję i to mnie strasznie zniechęca. Nie znoszę bólu. Co będzie nie wiem... Kiedy mi ten stan minie też nie wiem. Na razie zmarnowałam miesiąc. Przytyłam w tym czasie 3 kg. Część zrzuciłam. Pasek oczywiście był nieaktualny. Znowu dążę do ósemki z przodu. Chyba w życiu nie schudnę. Czas się chyba pogodzić z wagą koło 90 kg i tylko pilnować by więcej nie było. Dość mam... Chyba kupię Xenical i Libramed albo dietę zmienię na zasadzie, że tonący brzytwy się chwyta....

Do tego muszę jeszcze dziś jechać do miasta. Wizyty u lekarza nie da się przełożyć, bo Krzysiek nie ma leków, a brać musi. Chyba i ja powinnam iść do psychiatry, bo mam strasznego doła ostatnio. Dokopała mi ta waga jak nic.Do tego jestem źle nastawiona do niektórych ludzi i mam ochotę im docinać. Zauważyłam, że niektóre, niewinne osoby mnie strasznie drażnią. To co mówią czy piszą działa na mnie jak płachta na byka i mam ochotę być dla nich niemiła. Oczywiście powstrzymuję mnie świadomość, że te osoby mi nic złego nie zrobiły i mają prawo mieć inne zdanie, inne zainteresowania czy inne podejście do życia. Zupełnie nie wiem co mnie napadło. Jeszcze niedawno podchodziłam do tego typu osób z dystansem i raczej obojętnie. Ani mnie nie grzały ani ziębiły ich poglądy czy podejście o ile mi te osoby w drogę nie wchodziły i krzywdy nikomu nie robiły. Oby mi to minęło, bo to dobra zmiana nie jest. Oczywiście nie wymagam od siebie empatii w stosunku do wszystkich ale te negatywne emocje naprawdę nie są potrzebne. Skąd to się wzięło. Nie wiem, bo wszystko mi się ostatnio układa poza wagą oczywiście ale i tu tragiczne nie jest...

Dziś wstałam późno. Strasznie późno. Wstać mi się nie chciało, bo miałam piękny sen. Śniło mi się, że kupowałam mieszkanie 200 metrowe. Piękne było choć do remontu. Nie wiem co ten sen znaczy. Nie jestem dobra w interpretacji snów ale to postęp. Ostatnie mieszkanie, które kupowałam we śnie było ciasne. Ledwie dwa pokoje, a tu cztery w tym jeden wielki salon z kolumnami. Co dziwne nawet się we śnie nie zastanawiałam jak ten 100 metrowy salon ogrzeję i skąd na to mieszkanie wezmę pieniądze.

Wczoraj miałam dość pracowity dzień napisałam opowiadanie i wysłałam je do redakcji. Skończyłam przeredagowywać kolejne i też je wysłałam. Dziś może też coś podziałam o ile mi się będzie chciało. Jutro już normalny dzień pracy ale ja muszę jechać z Krzyśkiem do lekarza i cały dzień będę miała zmarnowany. Czy coś zrobię nie wiem. Nic mnie wprawdzie nie goni ale czeka na skończenie skrzynka na mąkę, czekają kolczyki, czeka decu na bazarki. Dawno nie robiłam kartek. Powinnam się uczyć i malować i pisać wiersze do książki dla dzieci..Ech... No i kiedy jak pewnie wrócę zdechła po przyjemności pobytu przez kilka godzin w mieście.

Jem mało ale nie chudnę...Chyba, bo waga szaleje...

Na dziś nie mam jeszcze planów. Na razie wstałam, budzę się po woli i piję kawę. Dieta dziś będzie ale węglowodanów zjem więcej, bo mają być kopytka z sosem mięsno grzybowym i pizza na spodzie z batatów. Wyjdzie więcej niż 50 g. Trudno. Odstępstwa od czasu do czasu to nie tragedia.

Nadal jest zimno u mnie. Nie mogę wyjść na dwór do pracy w ogrodzie i w domu prawie od rana trzeba palić w piecu. Zmarznięte koty układają się na nas albo jeden na drugim. Pikuś wczoraj po powrocie z dworu nawet drżał piecuch jeden. Od pewnego czasu już nie śpi w swoim koszyku w sypialni tylko z nami na łóżku. Nie przeszkadza mi, bo zwija się w nogach, a duży nie jest. Pościel trzeba jednak częściej zmieniać, bo przechodzi zapachem psa. Takie są uroki życia ze zwierzętami. Nigdy bym z tego jednak nie zrezygnowała. Dom bez zwierząt jest moim zdaniem martwy i nieprzytulny. Zwierzęta u mnie w domu były zawsze. Pies zawsze mieszkał w domu i najczęściej też kilka kotów. Krzysiek pochodzi ze wsi i na początku nie bardzo pies na łóżku mu pasował. On lubi psy ale pies kojarzył mu się z budą. Koty też miały być wychodzące. Teraz już się przyzwyczaił.

Wczoraj przyszły kupione sukulenty. Cudne są tylko strasznie malutkie. Rozlokowałam je na oknie w sypialni. Tym samym do pracowni na okno nadal nic nie mam. Kupiłam jeszcze 5 ale tak maleńkie doniczki zginą na parapecie. Coś muszę jeszcze kupić. Chodzi za mną bluszcz ale nie potrafię go pielęgnować i zazwyczaj albo go zalewam albo zasuszam. W obu przypadkach gubi liście. Może też jeszcze sukulentów kupię w innym sklepie. Może większe roślinki.