Pamiętnik odchudzania użytkownika:
araksol

Dziś chyba jako spacer potraktujemy wyjście do sklepu. Chciałabym znaleźć plecak, bo chcę zrobić zakupy mamie. Siatki nie doniosę. Nie wiem tylko czy przy chorym kregosłupie plecak jest wskazany. Ciężkie siatki sa zabronione. Wczorajsza trasa była częściowo nowa. Niby jezdnią, ale rzadko uczęśzczaną wiodącą przez las. Było niecałe 2 km i 2700 kroków ponad. SZło się miejscami dość ciężko, bo ślisko. Kalorie 167. Pewnie Ameryki nie odkryję, ale gdy chodzę po śniegu, spalam wiecej.

Mikuś jest bardzo do mnie przywiązany. Leży bardzo często przytulony do mnie i mnie liże. Ja zawsze wolałam koty od psów. Teraz stwierdzam, ze z Mikusiem połączyła nas więź jakiej nie czułam dotad z zadnym psem. Kochałam Pikusia, Bociana. Lubiłam Natana ale nie ma nawet porównania. Teraz go uczę. Pojmuje, ale polecenia wykonuje niezbyt chętnie. Wiem, że rozumie, ale trzeba powtórzyć kilka razy. Teraz najpilniejsze jest chyba nauczenie go, zeby nie ciągnął na spacerach. Z drugiej strony waham się, bo nie wiem czy kontrola nie pozbawi go przyjemności. Teraz ciągnie, bo eksploruje zywiołowo otoczenie. Biega zakosami, na ugiętych łapkach z noskiem przy ziemi. Wbiega w głęboki śnieg i robi susy... Nie bardzo wyobrazam sobie by miał iść statecznie przy nodze. Szkoda by mi go było.

Z moich kotów najbardziej inteligentna na sposób ludzki jest Rozi. Potrafi otworzyc drzwi skacząc po klamce. Potrafi wyjeść zupę z dna kubka, mocząc i oblizując łapkę. Gdy dam jej zabawkę z chrupkami, taką kulę do toczenia, wyje wszystkie chrupki. Od pierwszego uzycia wiedziała jak to robić, ze trzeba toczyć. Kolejna bystrzacha to Megusia. Ona nie lubi jeść z kotami, a gdy musi to wyciaga jedzenie ze wspólnej miski łapką i dociąga do pyszczka... Miałam kiedyś kota, który gdy był głodny, zanosił rzeczy do miski. To mogły być skarpetki czy papiery. Józuś mnie ciagnął za włosy gdy chciał mnie obudzić. Pusia nie pozwoliła zadnemu kotu na mnie fuknąć ani warknąć, bo od razu go gryzła, a raczej rzucała sie jak furia. Była maleńka i zawsze zastanawiała mnie jej odwaga.

Zrobiło sie cieplej. Wczoraj było mi na tyle ciepło, ze rano grzejnika nie włączyłam i siedziałam w 17 stopniach. :) Dziś mamy wino, to będzie mi pewnie gorąco:)

Dziś już cieplej. Kwiatki ucierpiały przez ostatnie mrozy. Jeden ma przemrożone liście a drugi ma trochę plam, ale trwa. No zobaczymy co dalej z pogodą. Na kwiatkach mi zależy. Ja nie marznę. Zwierzęta też nie...W domu temperatura rano 17 stopni dzienny, 15 sypialnia i 10 kuchnia i łazienka. Zwierzęta siedzą głownie w dziennym. Gdy sie pali jest oczywiście cieplej, bo otwieram drzwi z dziennego. Wczoraj w dziennym było 31 stopni... Tylko łazienki nie ogrzewam. Po co? Nie marznę. Sebastianowi trzeba będzie wstawic dmuchawę, bo on narzeka. Lubię takie śnieżne zimy i mieszkanie tam gdzie one są śnieżne kilka miesięcy by mi nie przeszkadzało. Lubię wychodzić na spacery. Mam energię i dobry nastrój. Mikuś uwielbia wychodzić, a Krzysiek sie nie broni. Wychodzimy więc. Tylko dietę trochę teraz zmieniłam, bo rano nie jem sałatek ani serków. Wybieram to co ciepłe np jajecznicę, omlety.

Od zawsze miałam niezbyt dobrą pamięć. To było rozkojarzenie i skupienie na czym innym. Brałam suplementy, ale z nich zrezygnowałam, bo chyba niewiele dawały. Wszystko zapisuje od lat - listy zakupów, plan do wykonania na dany dzień itd. Ostatnio złapałam sie na tym, że zapominam bardziej. nie byłam w stanie przypomnieć sobie imienia mojego wujka i nazwy sera. Pamiętam twarz wujka a imię umknęło. Przypomniałam sobie później gdy sie uspokoiłam. Czy mam się zacząć martwić?

Prezenty już kupiłam. Dla siebie portfel i książkę, a dla Krzyska portfel i kosmetyki. Sebastian dostanie kosmetyki i jeszcze jakiś drobiazg, ale wybierze sobie sam jak będzie. Moze kołowrotek na ryby? Choć ja nie bardzo mam ochotę do wedkowania rękę przykładać. Uważam to za zło choć on większość ryb puszcza. Męczy je jednak. Samo siedzenie nad wodą dobrze mu robi. POnoć odpoczywa psychicznie w trakcie. Ja czasem mu zazdroszczę. Zwłaszcza w lecie gdy przy okazji się kąpie.

Powinnam dziś pójść do sąsiadki, bo trzeba załatwić opłatek i świecę Caritasu. Ona bywa w kościele.

Zdjęcie kompletnie nieudane. Inne kolory. W oryginale pastelowy rózowy i fiolet. Tu jakieś inne...

Kolejny zimowy dzień. Dziś wstałam nieco później, bo Krzysiek jest rano w domu. Dzień ma być spokojny. Spędzę go w domu, bo spaceru nie będzie. Ja z Mikusiem wyjdę tylko na podwórko, bo sama z nim poza posesję nie wychodzę. Swoje kroki zaliczę w domu. Mikuś wyjdzie poszalec w śniegu jutro. My teraz sypialni praktycznie nie ogrzewamy. Zimno mi nie jest. Spię w podkoszulce i spodniach od piżamy pod kołdrą i kocem. Mikuś śpi pod kołdrą a Rozunia zakopana w koc. Przez te mrozy temperatura jest dość niska. Otwieram drzwi z pokoju dziennego. Koty szaleją w sypialni i robią szkody. Próbuję jednak ratować kwiatki. Na wiosnę jeszcze nie czekam :) Dzisiejsza noc już cieplejsza.

Skończyłam oglądać Upadek królestwa i rozglądam się za czymś nowym. Są Wikingowie. Sporo odcinków kiedyś obejrzałam, ale już nie pamiętam i trzeba chyba od nowa. Jest Walhalla. Wikingowie mnie fascynują. POdoba mi sie to jak były tam traktowane kobiety. Podoba mi sie ich waleczność. Lubię czytać sagi i książki o Skandynawii z czasów późniejszych choćby Krystyna córka Lavransa. Jeśli chodzi o Wikingów nie trawię tylko składania krwawych ofiar. 

Planuję świeta. Jedzenie już z grubsza zaplanowane. Będzie mniej niż zwykle. Ot choćby ciasto. Ma być tylko sernik. Piec będę sama. Nie będzie sałatki jarzynowej. Będzie za to sałatka z kurczakiem. Wędliny też będą w większości drobiowe. Wigilia będzie jak zwykle. To tradycja i nie chcę nic zmieniać. Nie wiem co z choinką. Ja mam drzewko sztuczne i sporo zabawek. Niektóre stare jeszcze z czasów mojego i Krzyśka dzieciństwa. Krzysiek się buntuje i ubierać nie bardzo chce. Zaproponowałam mu, żeby dał zabawek mniej, to i mniej pracy będzie. No i nie wiem. Będzie szopka po dziadku.

Dalej działam z pastelami. Mam kiepskie gatunkowo pastele/wiekszość/. Część zniszczyłam chyba sam, bo przechowywałam w wilgoci... Do tego mam tylko papier do akwareli. Pastele sie kiepsko rozcierają i rysuje sie twardo...

Sprzatanie na święta mi idzie. Mrozy ekstremalne w nocy mnie przerazają. Mnie niby zimno nie jest, ale czuje, ze kwiatki w sypialni marnieją. Takie piekne były. Tak rwały sie do zycia, a na lisciach teraz czarne plamy. W centralnym nie palę, bo piecokuchnia niezgodna z projektem i nie wolno. Jest prawie nowa. Drzwi z siatki do sypialni nie mam i nie mam jak ciepła wpuścić. Gdybym otworzyła drzwi toby koty weszły i zrobiły bałagan. One tam nigdy same nie przebywają. Jeszcze kilka dni trzeba wytrzymać. Co będzie to bedzie. Piecokchnia zgodna z ustawą jest okropnie droga i szkoda mi na nią pieniędzy. Takie rządy, że uderzają w osoby o skromniejszych dochodach. Nie wszystkich pracujących uczciwie stać na nowoczesne źródła energii, a przypuszczam, że bedzie tylko gorzej, a co mają zrobić ci co mają jeszcze mniej? Są jeszcze piece typu kominek, ale na razie się nie zdecydowałam. Chyba dopiero na przyszłą zimę kupię. Na ten mnie stać. Ostatnio znalazłam tanią kuchnię zgodna z ekoprojektem, ale Krzysiek sie kłoci... No i nie wiem jaka jej jakość...

Wyzwanie pastelowe u Krissa Wieliczko sprawia mi duzo radości. Rysuję codziennie. Nie zdawałam sobie sprawy jak mi brakowało działalności tego typu. Zadania do wykonania będą do końca grudnia. Co później nie wiem.

Mam więcej ruchu, mniej jem i unikam weglowodanów, a waga jak nie spadała tak praktycznie nie spada. Nie mogę jeść jeszcze mniej, bo dieta taka prawdziwa dopiero od stycznia. Martwię się jednak. Czyżby organizm sie naprawdę zbuntował? Czyżbym miała utknąć w otyłości juz na zawsze? A moze tylko potrzeba mi odpoczynku dłuzszego niz 3 miesiace? Czuję wewnętrzna potrzebę zejść z wagi choć do nadwagi, a organizm stawia opór. Boję się o zdrowie, bo wygląd akceptuję. Teraz jem do 100 g weglowodanów i mniej jeść nie chcę. Mniej będzie po Nowym Roku. Na świeta mam plan i raczej nie przytyję, bo juz ważę za dużo. O wiele za dużo. Większość diet juz wypróbowałam. Została dieta keto, ale ja mogę tylko wegetariańskie keto, bo miałam kamień w woreczku. Nie szukam problemów.

Taki piękny śnieg, że miałam ochotę na morsowanie na sucho, nacieranie ciała śniegiem. Powstrzymało mnie to, że nie mam kostiumu kąpielowego, a nago wyjść nie mogę, bo sasiedzi. Chodziłam tylko boso po śniegu. Nacierałam ręce do łokci i nogi do kolan... Taką praktykę polecam każdemu, bo nie uznaję wydelikacenia ani chowu w cieplarnianych warunkach. Według mnie z tego powstają tylko choroby... Wczoraj byliśmy na spacerze, a było 5 stopni mrozu. Mikuś się tym nie przejął i buszował po śniegu choć był bez ubranka. Nawet zaspy zaliczał. Na razie ubranka nie kupię. Wygląda na to, ze mu mróz nie przeszkadza i tylko padającego deszczu nie lubi.

wczorajszy obrazek z wyzwania

Zdjęcia z kolejnego paśnika... Ten jest przy ośrodku rehabilitacji dzikich zwierzat. Są w nim sarenki bez nóżek, bez oczka :) Sarny to przepiękne zwierzęta. Tu nie ma zdjęcia, ale widziałam sarenki śpiace zwiniete w kłebuszki jak koty. :) https://klekusiowo-4.webcamera...

Zaczynam sprzątanie na święta. Dziś pranie i pajęczyny... Do tego porządek z wszystkimi kwiatkami. Trochę się powściekam może gdy to będę robić, ale cóż. Trzeba. Na szczęście ja jeśli sie zdenerwuję to na krótko.

Planuję dzisiejszy spacer. Mam zamiar iść częściowo nową trasą. Całość około 2 km. To szlak przez las, ale szerokimi traktami. Część drogi wiedzie koło torów. Zobaczymy jak sie będzie szło i czy planów w trakcie nie zmienię. Wczoraj byliśmy na spacerze, ale krótkim, bo miałam szkołę. Drogi częściowo nieprzetarte. Snieg ponad 30 cm. Mikusiowi to nie przeszkadza. ZApadał się po pyszczek. Brzuch cały w śniegu. MOje buty z futerka nie przemokły. Po ciemku nie chodzimy, bo to czas gdy spacerują dziki. Nie mam ochoty ich spotkać twarzą w twarz. Może kiedyś rano zaczaję się na nie z aparatem, ale w lecie. Chcę zrobić im zdjęcia. U nas są też sarny. Są bażanty i inne ptaki. Też można zdjęcia zrobić jakby się udało. Do tego potrzebny jest Sebastian i trzeba by sie czaić gdzieś w krzakach.

Tak wygląda zima u mnie. To głowna droga...Uwilebiam taką zimę...

Kupiłam książkę Psychologia potrzeb osób starszych. Nie wiem czy ta pozycja pozwoli mi lepiej zrozumieć moją mamę i za kilka lat Krzyska. Jest w niej też o samorozwoju, a ani mama ani Krzysiek o rozwoju już nie myślą. Książka ma przyjść dzisiaj, ale od razu za czytanie sie nie wezmę, bo studiuję inne pozycje. Też ważne dla mnie.

PO obejrzeniu serialu Upadek królestwa naszły mnie refleksje. Ot choćby takie czy ja jestem bardziej poganką czy katoliczką. I niestety albo stety wnioski sa takie, ze jestem bardziej poganką, bo żyję bardziej jak poganka. Nie miałam wiele z religią do czynienia i w kościele bywam rzadko. Do tego wróżę, robię rytuały, Reiki. Niby obchodzę święta, te ważniejsze koscielne, niby jestem ochrzczona i byłam biezmowana, ale zyję w związku niesakramentalnym. Wierzę w zycie pozagrobowe, ale bardziej w karmę choć czasem piekła sie obawiam. No i jak tu zyć? Czego się trzymać?

wczorajsza pastela. To, ze mam kiepskie gatunkowo pastele widać. Czarny kolor słabo sie rozciera...

Weekend się kończy. Był pracowity, bo szkoła. Dziś kolejny dzień. ZAjęcia są ciekawe choć sporo wiedzy nie jest mi obcej. SZczególnie interesujące dla mnie są ćwiczenia. Większość włączam do mojej codziennej praktyki i wykonuję co kilka dni. Codziennie są zwykle dwa zabiegi Reiki. Jest joga i coś typu medytacji, jogi nidry. Do tego dochodzi np. soul body fusion albo zabieg na czakry czy coś innego. Są jeszcze afirmacje.  Łącznie codziennie mam 1,5 godziny minimum zajęć związanych z ezoteryką itp. To ma na mnie bardzo dobry wpływ, bo mnie wycisza. Ja całe życie szukałam spokoju wewnętrznego i teraz wreszcie go mam. Tu ćwiczenie- wizualizacja zjadanie tęczy. 3 głębokie oddechy, wyciszenie, rozluźnienie/stan alfa/, wyobrazić sobie teczę i powoli ją zjadać, przełykać przez około 2-3 minuty. Po czym wyjście z wizualizacji. Mnie to ćwiczenie wykonane prawidłowo bardzo podnosi energię i dodaje uśmiechu...

Nadal obserwuję zwierzęta na zywo w internecie. Teraz mam dostęp do kolejnego paśnika. Tu jedzą zwykle  jelenie. https://babki.poznan.lasy.gov.... Zdjęć się zrobić nie da, ale można nagrać filmy. W naszym lesie kiedyś zwierzęta były dokarmiane. Widywałam paśniki. Teraz nie wiem. Swego czasu sarny dokarmiał też mój wujek. Chodził po ulicy i zbierał od ludzi obierki z ziemniaków. Dawał je sarnom. Zwierzęta szybko przyzwyczajają się do miejsc gdzie znajduje sie jedzenie i odwiedzają je regularnie. O zrobieniu zdjęć w naturze jednak nie myślę.

Po ponad miesiącu afirmacji Ja Agata doceniam to co mam i celebruję codzienność zaczęłam sie skupiać na przyjemnościach, a nie powinnościach. Stałam się zauważalnie mniej ambitna i całkowicie już praktycznie przestałam zwracać uwagę na to jak postrzegają mnie inni ludzie. Zaakceptowałam przeciętność i mi z tym lepiej. Nigdy w działaniu nie byłam perfekcjonistką, ale w głowie owszem byłam. Widziałam np. swój gorszy wygląd spowodowany tym, że jestem leniwa i nie chce mi się perfekcyjnie dbać o siebie no i czasu na to nie chcę tracić. miałam o to do siebie pretensje i czułam sie gorsza. Teraz potrafię już wyjść na spacer w spodniach od piżamy, które wyglądają na spodnie domowe. Potrafię wyjść bez makijażu i juz nie maluję paznokci, bo mam wyjść po warzywa. Nie obwiniam się też o to, że moje mieszkanie nie jest idealnie posprzatane. To wszystko mi bardzo ułatwiło życie. Mam czas na czytanie powieści, na filmy, spacery... Cieszy mnie życie bardziej na luzie i bez wyrzutów sumienia...

Uczę Mikusia. Nauczony już daj łapkę i połóż się. POjmuje błyskawicznie. POnoć przeciętny pies pojmuje po 30 razach. On góra po 10, ale się jeszcze trochę myli...:)

Kupiłam portfele dla mnie i dla Krzyśka. Dla mnie czerwony...

Napadało bardzo dużo śniegu i jest pięknie. Wczoraj odśnieżałam dwa razy, bo i chodnik na ulicy też trzeba było. PO południu chodziłam trochę boso po śniegu. Robię tak od wielu lat i choroby typu przeziębieniowego się mnie raczej nie imają. Nigdy nie choruję z zimna. Jeśli już to czasem mnie zarazi Krzysiek katarem.

kolejny obrazek pastelowy

Od kilku dni obserwuję żubry na żywo. Transmisje są z zagrody pokazowej. Widziałam też sarenkę. https://www.lasy.gov.pl/pl/inf... Czekam na dziki, bo i one były w zeszłym roku widoczne. Obserwuję zwierzęta co roku w sezonie zimowym, bo wtedy sa chyba dokarmiane i przychodzą w to miejsce. TYm razem udało mi się zrobił fajne zdjęcia:)

Dziś mam szkołę...

Ostatnio mam więcej pracy koło domu, bo trzeba odśnieżać. Odśnieżam też mamie drogę do komórki. Mam solidną szuflę i sobie z tym radzę. Krzysiek nie musi. To nie jest jakaś znienawidzona praca typu mycia okien czy odkurzania podłóg. Nie narzekam na nią. Od poniedziałku zaczynam sprzatanie na święta i będę narzekać, bo sprzatania nienawidzę. Nie wiem jak rozliczać tego typu aktywność. Czy odśnieżanie to siłownia? Wróciłam przed chwilą. Było też hartowanie, bo odśnieżałam prawie boso. Snieg piekny. Moze po południu pobiegam boso po śniegu. Teraz nie mam czasu...

Wczoraj byliśmy w sklepie z Mikusiem. To prawie 2 km drogi po śniegu i pod lekką górkę. Puls miałam momentami 156, ale po powrocie do domu szybko wrócił do normy.  Było ponad 2500 kroków. Ja nie mogę chodzić do sklepu, bo zawsze coś zobaczę. TYm razem to był sękacz, a raczej pół i miniaturowy ptyś i 5 dkg baleronu. To wszystko jako dodatkowe kalorie. Spaliłam dodatkowo 240. To nie wszystko. Przytyć jednak chyba nie przytyłam...

Ostatnio mam pilne zabiegi Reiki. Robię S na bóle głowy. Zabiegi pomogły ale nie do końca jeszcze. Doszły zabiegi na moja nogę, bo chyba mam rwę. Boli mnie udo. To takie kłocie. Bardzo nieprzyjemne i kręgosłup też bardziej boli. Trzeba sobie jakoś radzić. :) Dziś zrobię też zabieg bioterapii...

WAgę trzymam i już nie tyję. Ważę około 87-87,5. To stanowczo za dużo. To około 8 kg do nadwagi. Otyła być nie mam prawa. Tylko co z tym zrobić. Schudnąć, schudnę. Tylko jak utrzymać?

Okazuje się, że MIkuś ma niepoządane, szkodliwe nawyki. Ot choćby jedzenie ze stołu. Do tej pory dostawał suchy pokarm na ławie. Teraz trzeba będzie z tym skończyć. Podaj łapkę opanował. Teraz uczę połóż się i leżeć. Bardzo dobrze idzie...:)

Rezygnuję z nauki angielskiego na Doulingo. Dobiły mnie dziwne teksty typu Był wielki brak ryzu w Europie tamtego roku. Skończyłam poziom A1 ale to co pisane. Jestem w trakcie A2.  Z przejściem dalej mam problem. Trzeba by chyba wykupić wersję premium, bo się mylę i tracę życia. To więc jest bez sensu...

Wczoraj zaczęło mi się wyzwanie u Krissa Wieliczko 30 dni z pastelami suchymi. POlega na rysowaniu codziennie pejzażu. Na początek była nauka rozcierania i mieszania...:) Dopiero na zdjęciu widać usterki...:( Na szczęście moje pastele bytujące w wilgotnej pracowni, przetrwały...:)

Lekka zima ma na mnie dobry wpływ. Mam dużo energii i ochoty do działania. Fizycznego też. Mam duzą przyjemność ze spacerów. Dziś może też sie uda wyjść, ale to zalezy od pogody. Lekki deszcz albo śnieg nie będzie przeszkodą. Mikuś ubranka jeszcze nie ma, ale nie widać by cierpiał z tego powodu. Zależy mi na zrobieniu zimowych zdjęć. Wczoraj byliśmy w lesie. SZło się w niektórych miejscach dość ciężko, bo niektóre ścieżki nieprzetarte, ale czułam sie trochę jak traper. Znalazłam nowy szlak. Vitalia coś kombinuje ze zdjęciami, bo nie są wstawiane dobre, czyste... Wczoraj byłam w lesie w spodniach od piżamy. Klasy nie pokazałam...:(

Brat Krzyśka zmienił mieszkanie i jesteśmyz aproszeni na oglądanie. Trochę tam trzeba będzie posiedzieć. Jest jednak problem z Mikusiem. On zostaje sam, ale na godzinę najwyżej. Dłużej będzie problem, bo może piszczeć albo roznieść mieszkanie. Gdy wychodzę na godzinę do mamy i zostaje sam, to bardzo często gdy wracam stoi pod drzwiami. Do tej pory nie było potrzeby go uczyć siedzenia w domu bez naszego towarzystwa, bo zwykle ktoś w domu jest. Nie chcę by poczuł się opuszczony. Nie chcę by cierpiał. On nawet z nami śpi na łózku w nocy.

Doszedł mi nowy obowiązek, bo gdy pada śnieg muszę rano odśnieżać na placyku na którym jadają ptaki. Mama rzuca ziarno w śnieg, bo twierdzi, że nie ma siły na odśnieżanie. Ptaki brodzą w śniegu i pewnie są głodne. Tak nie może być by cierpiały z powodu zimy i jeszcze dodatkowo z głodu. Ich dobro jest dla mnie bardzo ważne...

Ostatnio śpi z nami Rozi. Na początku spała spokojnie, cała noc na mnie. Najczęściej na moich plecach. Od dwóch dni zaczyna jednak bałaganić. Wczoraj wywaliła z szafki firanki, a dziś zrzuciła książki z półki. W pokoju dziennym spać nie moze, bo tam śpi Kajtek i nie chcę wojny w nocy. Cudem jej sie oko zagoiło. Drugiego razu nie ma prawa być. Teraz koty sa razem tylko wtedy gdy ktoś jest obok. Ma wtedy kto interweniować w razie awantury. One nie są często, ale są... Awanturna jest Rozi. Zwykle warczy i syczy gdy Kajtek sie zbliża i wtedy on atakuje ją łapa. Czasem jednka on atakuje bez powodu.

Niedawno farbowałam włosy, ale już mam nieestetyczny odrost. Chyba znowu trzeba będzie farbować, bo w szpakowatych nie bardzo sie widzę....

Dni mi mijają niepostrzeżenie, podobne do siebie. Czas gna. Dopiero był poczatek tygodnia, a tydzień już sie kończy. W tym tygodniu też mam szkołę w weekend. Musi być odrobiony okres świąteczny. Ja poza tym nie mam jakiś wiekszych planów na najblizsze dni. Ma być spokojnie. Trochę pracy i trochę przyjemności.

Nie od dziś wiem, ze Mikuś to bardzo inteligentny piesek. Łatwo sie uczy, ale nie bardzo chce słuchać. Od kilku dni z nim pracuję i już troche umie. Daje np. łapkę. Jestem w trakcie uczenia innych rzeczy. Trochę do opanowania jest. Jest jeszcze młody, to istnieje szansa, ze tego i owego się nauczy. Trzeba po kolei. Na razie studiuję ebook, który kupiłam. W książce pisze, ze nie zawsze tresura przez treserów się sprawdza. Moze być tak, że pies przy treserze będzie słuchał, a opiekuna moze lekcewazyć i poleceń nie wykonywać. Trochę się obawiam o Krzyśka, bo Mikuś go nie słucha choć niewatpliwie go kocha.

Zrobiło się chłodniej i już niektóre kwiatki zrzucają liście. Marnieje np. fikus choć miał 15 stopni bez problemu znosić. Boję się o fikusa lirolistnego i o monsterę. Pięknie kwitnie mi juz grudnik. Pelargonie, które usiłowałam przetrzymać juz zrzuciły wszystkie liście i sa jakieś takie czarno-szare. Zmarniał też koleus.

Naturoterapię skończyłam. Do egzaminu raczej nie podejdę, bo to stres i nie widzę sensu. Zdać trzeba na powyżej 80 %, pytania są trudne i podchwytliwe i z całego materiału. Mnie nie wszystko interesuje więc wkuwać tego co mi zbędne nie zamierzam. Wiedzę z tematów, które są dla mnie ważne mam. Zyskałam więc na kursie i jestem z niego zadowolona.

Wstałam nieco później i dzień powinien być spokojny. Krzyśka nie będzie chyba do wieczora. ZAjmę się więc pracą i tym co lubię. Wczorajszy dzień też był spokojny. Siedziałam w domu i nikogo obcego nie oglądałam. Lubię takie dni gdy wszystko toczy sie swoim torem. Lubię rutynę, bo to daje spokój i poczucie bezpieczeństwa. Teraz czuję się zadziwiająco dobrze jak na tak niskie biorytmy...

Muszę chyba kupić wygodne buty do chodzenia. Te w których teraz chodzę z Mikusiem, zawiodły. Są to zwykle botki. Niby obcas niski i niby traper, ale za to strasznie twarde. Teraz gdy chodzę wiecej moje stopy ta twardość czują. Zrobiły mi się w dwóch miejscach odciski, ktore bolą. Mam jeszcze jedne buty w których można dalej chodzić. Są wygodne, ale ze sztucznego futerka i obawiam się, że mogą przemakać. Przeglądałam buty na allegro i nic ciekawego nie ma w cenie do 120 zł. Nie mogą być sznurowane, bo nie mam do nich cierpliwości. Chcę wkładane lub na suwak. Może coś typu dość niskich śniegowców.

Ostatnio robiłam porządek w szafie. Przejrzałam ciuchy i nie mam tak duzo jeśli chodzi o zimowe. Mam 3 kurtki. 2 sportowe i jedną sztuczny kożuszek. Do tego mam 2 pary kozaków, botki z futra i 3 pary innych botków. Mam sporo swetrów, kilka sukienek. Nic nowego nie kupię, bo po co. Podobają mi się długie płaszcze do mini i kozaków za kolano, ale na szczupłych osobach. Ja szczupła nie jestem i nie wiem czy będę, bo mimo większej ilości ruchu, waga nie spada.

Nowy telefon Krzyśka nie jest dobry. Za każdym razem gdy się go ładuje, trzeba ruszać kartą, bo nie ma usługi. Krzysiek oczywiście tego robić nie potrafi i muszę ja. Pod innymi względami telefon jest dobry i Krzysiek sobie z nim radzi. Ta jego bezradność w niektórych sprawach strasznie mnie drażni. Potrzebuję faceta męskiego i samodzielnego, a nie takiego niezaradnego jak Krzysiek. Ja nie jestem zbyt opiekuńcza i nie sprawia mi przyjemności matkowanie...