Pamiętnik odchudzania użytkownika:
araksol

Prognoza pogody straszyła 10 stopniowymi mrozami i chyba u mnie ich nie będzie. Ja teraz mam za zadanie cięcie drewna i mrozów mi nie potrzeba. Dwie palety powinny zostać, bo potrzeba podparcia gdy się tnie. Ja tnę na jednej palecie, a S na dwóch, bo nie lubi się schylać. Wczoraj byliśmy na spacerze i pogoda dopisała. Swieciło piękne słoneczko co dawało fajne ciepełko. Miałam ochotę iść dalej, ale dużo pracy czekało i zrezygnowałam.

Zepsuła mi się lodówka. Wczoraj wzięłam używaną od sąsiada, bo trzeba było ratować to co zamrożone, a ta franca zaczęła mrozić... Chyba szybko trzeba będzie kupić nową. Nie podoba mi się to. Spłacam laptop i wolałabym poczekać.

Pilnie potrzebuję pracy zdalnej. Powinnam na szybko zarobić kilka tysięcy. Mam wydatki, a pieniędzy na ten moment ubyło. Liczę, że za jakiś czas będzie więcej, ale kiedy to nie wiem. Teraz chcę pracować więcej.

Czarnusie chyba się boi maluchów i mniej je. Schudła. Wczoraj karmiłam ją na łóżku. Kocięta wszystkie już jedzą przy mnie. Kacperek jest cudowny łasi się, mruczy, pokazuje brzusio, czaruje. Boi się jeszcze gwałtownych ruchów i czemu? Co te kocięta przeżyły? Czyżby ktoś straszył? Nie boi się wcale Mikusia. Wczoraj podszedł do niego i było bliskie wąchanie. :)

Nałóg - cola 0 wydaje się być pokonany. Piję  2 w tygodniu i już nie jest mi przykro, że nie więcej. Teraz wystarczy mi mineralna, ale gaz musi być.

Wczoraj zrobiłam co zamierzałam. Nawet więcej, bo udało się pociąć całą paletę. Wytrzymał i kręgosłup i pilarka. Lekko nie było, bo spadł łańcuch i trzeba było założyć. Przy okazji wszystko wyczyściłam.

Dziś mam webinar wieczorem. Mam też szkolenie, bo może będę mieć nową pracę dodatkową.

Freeganizm o którym ostatnio przeczytałam nawet mnie zainteresował. My też czasem jadamy odpadki. Krzysiek przynosi coś z pracy, a to banany a to warzywa. Szkoda tego wszystkiego wyrzucać. Gdy przyniósł mi reklamówkę bananów zrobiłam dżemy, ciasto. Resztę zjedliśmy. Banany były doskonałe tylko lekko plamiste na skórkach. Kiedyś przyniósł 2 ładne kapusty, były kalafiory i była reklamówka papryki. Trochę trzeba było poodcinać, ale na pewno to sie nadawało do jedzenia. Były batony. Krzyśkowi nie chce się przeglądać warzyw i owoców. Ponoć nie ma czasu. On schyla się tylko po pieniądze. Znalazł ich już trochę. Przyniósł też czajnik i dwa nowe garnki, małą patelkę na jajecznicę, komplet tortownic. Wszystko nowe. Są ludzie, którzy jedzą tylko lub prawie tylko to co znajdą. Ludzie patrzą na to różnie. Ja bym chyba miała jednak opory by grzebać w śmietniku pod sklepem, a może to jednak nie taka tragedia. Przecież nie tylko bezdomni grzebią. Dla niektórych to styl życia.

Zaczyna się ostatni tydzień urlopu Krzyśka. W przyszły poniedziałek juz praca. Nie wiem czy wypoczywa. Raz mówi, że tak, a raz narzeka.

Wczoraj gotowałam dla siebie zupę z kaszanki z pomidorami. Wyszła bardzo dobra. Smakuje mi bardziej niż zupa jasna. Krzysiek zjadł zupę pomidorową z makaronem. Dziś fasolowa i rosól na kurze dla Krzyśka. Waga nie spada. Straciłam apetyt...

Wczoraj zarejestrowałam się w kasynie. Grałam kilka godzin i przegrałam 20 zł plus bonus na start. Myślę, że czasem wejdę ale szału nie ma. Nie jestem typem hazardzisty.

Dziś bym chciała oprócz pracy zawodowej podziałać z cięciem drewna i może książkami od mamy.

Ostatnio nastawiłam się na odpoczynek głownie umysłowy. Psychika też ma odpocząć. Dziś na dodatek jeszcze nie będzie działalności w domu. Będzie praca ale tylko zawodowa. Ostatnio nastrój mam zmienny, ale bardzo dużo śpię. Nie wiem czy to nie forma ucieczki w sen. 

Koty starsze ostatnio mniej jedzą i to sporo mniej. Zostają chrupki i mięso. Maluchy jedzą sporo. Pies jak kiedy. Ostatnio Krzysiek kupił takie mięso dla psa, że nawet dzikie koty nie chciały.

Zdałam sobie sprawę, że jestem inna, odbiegam od ogółu. Mam inny gust niż większość i dlatego moje wytworki graficzne typu logo ulotki, banery nie znajdowały amatorów. To samo z obrazami. Nie sprzedałam ich dużo. Na dodatek ja nie potrafię tworzyć pod publiczkę. Obce mi są trendy. Nie mam siły przebicia ani pewności siebie. Nie lubię się udzielać, promować. Nie potrafię trafić do klienta. W portretach, które rysuję jest podobieństwo, ale ja nie ufam sobie i nie rysuję na zamówienie. To samo jest z obrazami. Wydaje mi się, że nie podołam i klient będzie rozczarowany. Chyba droga artystyczna nie jest dla mnie. Jestem chyba w duszy szarą myszką, która chce tylko spokojnego, bezpiecznego życia. Fakt rzucać się w oczy i błyszczeć nie zamierzam i nie lubię. Jaka więc ze mnie gwiazda? Raczej przeciwieństwo.

Inna sprawa, że jestem już w wieku emerytalnym i o rozwoju zawodowym chyba nie powinnam myśleć. To nie czas na to. Nie czas na naukę i planowanie dalszej kariery, czy nowej ścieżki, a może się mylę. Pieniędzy nie mam dużo. Ostatnio jest różnie. Co prawda to nie poziom nędzy i do MOPSu się nie kwalifikuję, ale dobrze nie jest. Liczę na więcej, ale one chyba mi się spadną z nieba, a moze? Moze trzeba zacząć grać w lotto?

Kacperek oswojony. Ostatnio puszczam go luzem na chwilę w pokoju, a on chodzi i zwiedza. Starsze koty burczą, ale nie wygląda to groźnie. Gdy pochodzi chwilę podbiega jak zawołam choć nie zawsze chce aby go łapać. Będzie dobrze. Następna jest Sówka. Ta się trochę boi, ale podchodzi do miski gdy jestem obok. Z Misiem tragedia. Gdy mnie zobaczy w pobliżu to się cofa w popłochu byle dalej ode mnie. Nawet jeść nie chce. Teraz bardziej zajmę się Sówką, bo rokuje.

Krzysiek ma urlop to siedzi dziś w domu. Ja jestem przyzwyczajona, że soboty jest w pracy, że klnie rano, bo pracy dużo. Krzysiek pracuje teraz na 3/4 etatu. Praca bywa ciężka dla niego, bo już jest w tym wieku gdy wydolność spada. Czeka na emeryturę. Ja niby też, ale ja się boję, że z finansami będzie ciężko. On o tym nie myśli.

Kacperek wygląda na oswojonego kota. Już nawet nie zawsze odsuwa się gdy się do niego zbliżam. Potrafi się pięknie wdzięczyć do mnie. Chyba wyrośnie na sporego, misiowatego kocurka. Kontakt z nim to dla mnie duża przyjemność. Dwa pozostałe kocięta nie robią takich postępów. Niby się oswajają, ale nie są tak ufne. Zwłaszcza Misiu. Ten umyka gdy się zbliżam. Byle dalej. On jednak przybył do mnie najpóźniej. Nie wiem czy kociaki oswoją się na tyle, że zmienią się w miziaki. Nie wiem czy będą do mnie przychodzić po pieszczoty czy będą ode mnie potrzebować tylko jedzenia. Ważne, że są bezpieczne, mają pełne miski i śpią w cieple. Oby im dobrze było u mnie.

Dziś chcemy iść do kaplicy. Dawno nie byłam. Krzysiek też. On w soboty pracuje i chodzimy tylko w czasie gdy ma urlop.

Coli 0 już nie mam i mi przykro. Piję mineralną, ale ja lubię Żywiec mocny gaz, a ostatnio takiej nie było i Krzysiek mi kupił średni gaz. To są jakieś popłuczyny. Dwa razy odkręce i gaz ucieka. Wody bez gazu nie cierpię. Okropnie źle się z tym wszystkim czuję. Jestem udręczona. Nie jeść tego co lubię, nie pić. Do czego to jeszcze dojdzie...

Urlop Krzyśka mija jak szalony, szybko. Już minął prawie tydzień. Jeszcze tydzień i wróci do pracy. Gdyby nie strach przed problemami finansowymi już bym chciała by był na emeryturze. Dobrze mi z nim. Niby czasem krzyczy, ale ostatnio jest jakby bardziej czuły i ciepły. Codziennie znajduje czas na bliskość i przytulanie. Oby tak dalej.

Mam teraz zły aspekt planet, bo szkodzi mi jowisz. Niedługo będzie mnie wspierał, ale zacznie szkodzić uran. Bardzo się tego boję. Wczoraj jednak analizowałam ruchy planet dawniej i doszłam do wniosku, że mimo wszystko jakieś szanse mam. Gdy poznałam Krzyśka też źle działał na mnie uran i do tego pluton. Dwie ciężkie planety, które niosą przewroty w życiu. Przewrót był ale na dobre. Było się czego bać, a tragedia mnie nie spotkała. Były tylko stresy, zły nastrój itp. Wszystko rozegrało się w emocjach. Może i teraz tak będzie. Oby... Teraz też źle działa jowisz, a ja nieźle zarabiam. Uran gdy działał dobrze nie wygrałam w totka, a straciłam Józka.

Wczoraj postawiłam sobie karty w internecie. Wyszły problemy, zmartwienia lęki i przeszkody, ale wszystko sie ma skończyć dobrze. Oby tak było.

Dziś Krzysiek jedzie na zakupy. Ja ogarnę coś  w domu. Jeszcze nie wiem co, ale z pół godziny podziałam. Są też do prania kocyki kotów. Teraz więcej pracuję zawodowo. Mniej się za to uczę, mniej czytam i od dawna nic artystycznego nie podziałałam. Można by coś namalować albo narysować. Chodzą za mną ostatnio kredki. Jak jeszcze trochę pochodzą, to może się za nie wezmę.

Kończymy kolejne opakowanie maślanu sodu. Bierzemy od września i chyba będzie koniec. Jelita powinny już być w lepszym stanie. Krzysiek ostatnio biegunki ma rzadziej. Ja zaparć nie mam, ale to chyba bardziej rezultat diety zupowej niż preparatu.

Od dziś ma padać śnieg. Niby powinien topnieć. Mam cięcie palet. Teraz to będzie codziennie, bo mrozów ani opadów wiekszych nie ma.

Nowe saszetki Royal canin dla Kajtusia jednak pomogły. Niby nie są aż tak mięsne, a działają dobrze. Kajtuś wydaje się kontrolować wypróżnianie. Wypadki poza podłogą są sporadyczne. Ogonek też suchy. Będę je kupować choć tanie nie są. Na razie je je.

Kacperek czasem bardzo ładnie bawi sie zabawką. Podrzuca, miauczy przy tym i pomrukuję. Czasem używa drapaka. Jest najbardziej oswojony i chyba dość szybko wprowadzę go do ogólnego pokoju. Tyle się tylko boję, że wszystko starszym kotom zje, bo apetyt ma.

Jestem na etapie oduczania się od coli 0. Idzie ciężko i bardzo mi przykro, że jej nie mam. Piłam 10 dużych butelek na tydzień. Teraz detoks. Z czasem moze wrócę, ale tylko do 2 coli tygodniowo. Może...

Wczoraj były moje imieniny. Było wino i dostałam kwiaty. Krzysiek chciał kupić słodycze typu lody, torcik, ptasie mleczka, ale nie chciałam. Nie był zadowolony. Moze było mu nawet przykro. On uwielbia słodycze i szuka okazji by je jeść. Ja chcę schudnąć, ale mi nie idzie. Chyba przestój i licho wie ile potrwa. Motywacja zaczyna spadać i już mam ochotę na inne jedzenie. Wczoraj zrobiłam Krzyśkowi sałatkę z majonezem do obiadu i bardzo miałam na nią ochotę. Kiedyś kusiły mnie kotlety sojowe i kotlet z ryby. Przykro mi, że tego jeść nie mogę, że dietę trzymam, a waga trwa jak zaklęta i ani drgnie. Jutro miesiąc, a spadek mizerny. Tylko 5 kg, ale waga się waha. Nie wiem co robić dalej. 

Mam ostatnio fatalny nastrój. Opanowały mnie jakieś złe myśli, lęki, przeczucia. Czuję strach przed życiem. Nie wiem kiedy mi to minie. Na razie mnie nokautuje. Niby wszystko co trzeba robię, ale satysfakcji z niczego nie mam. Nie bardzo wiem jak sobie pomóc. 

Wczoraj chcieliśmy iść na dłuższy spacer, ale się nie dało, bo w lesie błoto. Wszystko się roztopiło i nogi się ślizgają.

Choinkę i szopkę wreszcie Krzysiek rozebrał i ja mogę w większym komforcie ćwiczyć jogę. Niby nie jest całkiem komfortowo, ale lepiej niż wcześniej.

W tym roku wiosną kupię piec. Już mam wybrany. Chcę kupić z płytą do gotowania. Kupię i postawię gdzieś, ale nie podepnę, bo mój jeszcze działa. Wymienię gdy będzie nóż na gardle. Na razie jakaś blacha w piecu wisi, ale to w paleniu nie przeszkadza. Piec chcę kupić, bo boję się, że mi braknie, a jest idealny. Uwielbiam gotować w pomieszczeniu w którym siedzę. Często gotuję zupę i wodę na kawę czy herbatę. To daje taki fajny wiejski, dawny klimat. Ten piec co mam jest bardzo podobny. Też ma płytę do gotowania. Zdecydowanie nie jestem nowoczesna i pokój dzienny- wytworny, elegancki z klasą nie jest dla mnie. Czułabym się jak w sklepie meblowym albo hotelu. Byłoby zero przytulności i ciepła domowego. Goście, którzy u mnie bywają chyba mnie akceptują taką jaka jestem. Dla innych nie ma u mnie miejsca. Kupiłam specjalną tabliczkę z kotem na drzwi. Niech goście wiedzą czego się spodziewać.

Jestem w trakcie załatwiania darmowej kastracji mojej znajomej. Chodzi o kilkumiesięczną koteczkę i 3 letniego kocurka. Gdyby się udało załatwić sprawę rodzeństwa moich maluchów, toby koty były jeszcze tylko w 2 domach i na działkach. Nie wiem czy kastrowane. W jednym z tych domów jest koteczka ale starsza i już chyba bezpłodna. Są jeszcze koty na mojej ulicy, ale kastrowane.

Wczoraj Krzysiek kupił Mikusiowi nowe puszki, bo Doliny Noteci premium już nie chce. Niestety wybrał puszki dla duzych psów, bo kawałki duże i Mikuś ich nie je. Koty za to zjadają. Mikuś je kocie. Wiem, że nie powinien. Nowe puszki będą w piątek i oby jadł.

Mam okropnie zaniedbane stopy. Niby dbam, ale nie jakoś wybitnie. Obcinam paznokcie, uzywam kremów. Nie jakieś z górnej półki, ale jednak. Niestety pojawiły się jakieś niewielkie zgrubienia na piętach. Przecież do podologa nie pójdę. Tarki tez używać nie chcę, bo po niej zgrubienia jeszcze gorsze ani specjalnych skarpetek też nie chcę. Kiedyś się stopy moczyło w krochmalu. Trzeba kupić pumeks i coś zadziałać. Krzyśka stopy są w tragicznym stanie, ale tu już nic nie poradzę. Obcinam mu tylko paznokcie.

Dziś może potnę trochę drewna. Wczoraj przyjechały palety i trzeba było znieść. Chyba ich wystarczy do końca sezonu. Zrobiłam dobry interes, bo tanie, wielkie i tani przywóz.:)

Wczoraj udało się zrobić co zaplanowałam. Było też dodatkowo cięcie drewna. Dziś chyba wezmę się za książki u mamy. Jeszcze trochę jest z tym, że większość to te, które zostaną w domu. To medycyna, ezoteryka, naturoterapia. Trzeba by zabrać się za biurko.

Krzysiek ma od wczoraj urlop. Chce odpocząć, posiedzieć w domu i odprężyć nogi. Planów nie mamy na ten czas i chyba wyjścia nie będzie. Spacery będą zależały od pogody. Ja się oczywiście z jego urlopu bardzo cieszę.

Dziś 4 tygodnie diety zupowej i nie jest jakoś specjalnie dobrze. Schudłam około  5 kg i waga już nie leci tak szybko. Nie wiem czy trzeba przeczekać czy wyjść z diety. Problem jest od tygodnia. Chyba tym razem postaram sie przeczekać. Moze jeszcze coś spadnie. Gdy byłam kilka lat temu na tej diecie to wytrzymałam 5 miesięcy i zrzuciłam coś koło 15 kg. Może więc warto poczekać. Dziś zupa ze śledziem, czyli dużo warzyw, makaron, kurkuma i śledź. Wszystko zbielone jogurtem naturalnym.

Teraz został jeszcze problem z kotami u sąsiadów. Jest kocurek i chyba koteczka. Rodzeństwo moich maluchów. Koty powinny być wykastrowane za jakieś dwa miesiące najpóźniej. Można załatwić darmową kastrację, ale nie wiadomo czy się właściciele zgodzą. Już się tą sprawą zainteresowała fundacja i dobrze, bo niektórzy mówią, że ci ludzie o koty nie dbają i nie powinni ich mieć.. Nie może być tak, że koteczka będzie rodzić co ruję, a maluchy będą zbędne cierpieć. Nie potrzeba teraz kotów rozmnażać, bo ich w schroniskach jest cała masa. Wolnożyjących też nie potrzeba, bo one cierpią. To nie te czasy gdy samochód przez wieś przejechał co kilka godzin i do tego powoli, a lisy żyły w lasach. Teraz koty żyjące na swobodzie, wychodzące nie są bezpieczne. Nie wiem co z nimi będzie. Martwię się o nie...

Trzeba faktycznie chyba pomyśleć o wyrwaniu tych malin i jeżyn z korzeniami. Jest ich dużo, ale gdyby robić po trochu jak z drewnem toby może poszło. Widły angielskie mam. Musiałabym się za to wziąć sama, bo Krzysiek tego nie zrobi. Nie wiem tylko czy to nie jest syzyfowa praca. Czy nie będzie szybciej rosło niż ja będę wyrywać. Jest tego z ar. Ja do siłaczek nie należę i nie wiem czy dam radę się z tym szarpać. No ale nie będę wiedzieć jak nie spróbuję...

Koty biją się o nową budkę. Ostatnio wlazła do niej Rozunia i nikogo nie wpuszcza.

Wczoraj byliśmy na nieco dłuzszym spacerze. Pogoda taka sobie. Dziś fajnie, słońce w tym momencie...

Dziś bym się chciała wziąć trochę za pracę w domu. Moze ułożę trochę książek u babci i moze sprzątnę kartony z kocimi rzeczami z przedpokoju. Jest to głownie jedzenie. Trzeba by sprzątnąć u babci kuwety, kocyki kocie itp. Dostałam też jeszcze jeden transporter, ale musi go S złożyć.

Nie wiem co z karmieniem moich kotów. Kajtuś je swoją karmę i już na kanapie nie brudzi. Reszta kotów dorosłych je suche i mokre. Jedna koteczka je tylko mokre, ale tylko ona, bo ostatnio większość mokrego zostaje na miskach. To dobra karma, mięsna i smakująca kotom. Suchy pokarm mają wystawiony cały czas i jedzą kiedy chcą. Karmy nie schodzi dużo. Maluchy ładnie jedzą i suche i mokre, ale już się zapchały i tak się na jedzenie nie rzucają. Suche już w misce leży.

Wczoraj Kacperek zaczął się bawić:) Sówka pięknie podnosi główkę gdy łaskoczę pod pyszczkiem...

W tym roku moje oczekiwanie na wiosnę mało ma wspólnego z przyszłymi pracami w ogrodzie. Na razie. Warzywnik będzie maleńki, bo chyba tylko sałata. O kwiatach też nie myślę choć miejsce mam. Trzeba by za to wyciąć chaszcze w mamy ogrodzie. Tam jest sporo tego co zbędne. Problem będzie z jeżynami i dzikimi malinami. Zarosły wszystko i przejść się w sezonie nie da. Nie wiem czy sobie z tym draństwem damy radę. Chyba by trzeba wyjść wcześniej/pod koniec zimy/ z sekatorem i wyciąć to co suche. Młode odbijające można załatwić randapem w żelu ponoć.

Wczoraj zrobiłam pranie, bo koty zasikały dwa spanka i kapę na fotelu. Do tego zrobiłam porządek ze swoimi stopami i z Krzyśka, bo sam sobie nie zrobi...

Wczoraj spałam 10 godzin. Ponoć to za długo, ale ja lubię.

ZAstanawiam się czy nie kupić trochę palet. Mogłabym pociąć i łatwiej by się rozpalało w piecu. Teraz pogoda jest fajna. Ciąć można. Na razie Krzysiek mi wyjmie trochę kantówek. Nie wiedziałam, że są. Mogę pociąć. Czas mam do czwartku, bo później śnieg. Drewna na rozpałkę mamy jeszcze na tą zimę i chyba dwie kolejne.

Wczoraj byliśmy na nieco dłuższym spacerze. DZiś chyba jeszcze dłuższy. W lesie sporo obalonych drzew, konary, gałęzie. Kusiło mnie wziąć grubszą, dłuższą gałąź do palenia, ale się bałam. Wiem, że ludzie chodzą do lasu i nawet wózkami jeżdżą, ale to chyba traktowane jest jako kradzież.

A tu kocięta :)

Sówka, Kacperek i Misiu. Widać spokój Kacperka, niepewność Sówki i lęk Misia.

Ochłodziło się, ale nie aż tak. Opału starczy do około 15 II. Nie chcę kupować wcześniej, bo znowu przysypiemy stary węgiel, a taki źle się pali. Drewno też się kończy, ale chyba nie kupimy. Jak będziemy rozpalać bez drewna to nie wiem. Teraz na deski sypie się węgiel i wszystko gra. Gdy desek nie będzie węgiel może sie zajmować z trudem. Znowu trzeba będzie kombinować z olejem np. Wczoraj wieczorem było w pokoju dziennym 27 stopni. Myślałam, że się ugotuję...

Dziś dzień na luzie i tylko praca zawodowa. W domu chodzenie tylko przy kotach i tyle obowiązków. Ostatnio dużo śpię i dobrze mi z tym. Chodzę spać wcześniej niż kiedyś i wcześniej też wstaję. Odpowiada mi to. Krzysiek chodzi spać ze mną, śpi dłużej i już nie dosypia na fotelu. No rzadko mu sie to teraz zdarza. 

Kocięta dobrze zniosły odrobaczenie. Następne za miesiąc. Kastracja za najwcześniej dwa miesiące, bo mają około 4 miesięcy. Pierwsza pójdzie koteczka. Z drugiej strony jednak kocurki nie bardzo się lubią. Mogą być prawie dojrzałe i zaczynają się wojny. Nie widzaiłam agresji, ale Kacperek jest większy niż Misiu. Misiu się trzyma od niego raczej z daleka. To bardzo spokojne kociaki. Cały czas śpią, a zabawki już mają. Może tak były umęczone niedojadaniem i chłodem, że teraz odreagowują. Wczoraj Kacperek pokazał mi brzuszek. Łaskotałam z pięć minut, a on się wdzięczył. Później wzięłam go na kolana i wycałowałam. Ładnie siedział. To cudowny kociak... 

Wczoraj Sebastian mi przekazał, zebym kociaki ucałowała od niego. To oznacza, że się pogodził z tym, że są.

Majusia staje się niezgrabna, wręcz niedołężna i a to coś przesunie coś zrzuci. Nie wiem czemu tak się dzieje, bo skończyła dopiero 8 lat, ale jest grubiutka. Niezgrabna jest też Rozi, ale ona skończyła już 13 lat. Teraz moja najstarsza koteczka będzie miała 16 lat.

Dostałam nową budkę dla kotów i w przeciwieństwie  do mojej starej, ta ma wielkie powodzenie. Wysiaduje w niej albo Punia albo Majeczka. W drugiej zdobycznej budce siedzi zwykle Kajtuś.

Dziś zupa pomidorowa z warzywami, wątrobą i kaszą gryczaną. Krzysiek zje ziemniaki z wątróbką i ogórkiem typu mizeria.