Pamiętnik odchudzania użytkownika:
araksol

Zamknęłam się w swoim świecie. Z Krzyskiem rozmawiam w zasadzie tylko słuzbowo. Z mamą nie dyskutuje już, bo dyskusje bywały burzliwe. To mi nie pasowało. Wytrzymuję to co mówi nawet jeśli to brednie, a ona jak mojego sprzeciwu nie widzi albo jak odpowiadam tak, nie to zwykle każe mi iść do domu. Często po kilku minutach. Gdy Krzysiek jest ze mną w pokoju siedzę w podwójnych słuchawkach/muzyka plus tłumienie dźwieków/. No i dobrze mi z tym. Z nikim więcej praktycznie na codzień kontaku nie mam. No czasem z S, rzadko.

Rozwijam swoje czakry w tym czakrę serca. Pracuję nad nimi intensywnie i regularnie. Czakre serca wzmacniam szczególnie. Noszę cały czas wisiorek z kwarcem rózowym. Czuje się nieźle ale czakra serca nadal nie pracuje dobrze. Gdy pracuje dobrze to człowiek kocha bezwarunkowo i nie oczekuje za swoją miłość zapłaty. Ja tego nie potrafię. Zawsze gdy sie otwieram oczekuję wzajemności. Gdy tego nie ma, gdy mnie ktoś psychicznie odrzuci, zrani natychmiast zamykam sie jak żółw w skorupie. Wtedy już nie ma miłości jest czujne oczekiwanie na atak. Niby wybaczam ale do czasu. Gdy on minie relację uważam za toksyczną. Z czystym sercem wybaczam tylko zwierzętom choć i w tym przypadku kocham bardziej te, które kochają mnie.

Za trzy tygodnie mam urodziny. To ostatnie przed sześdziesiątką. Boję się tej granicy, bo według tego co piszą 60 lat dla kobiety to juz granica wieku podeszłego, wczesnej starości. Ja juz teraz wiek czuję. Choćby kości i ich bóle. Choćby czasem brak energii. Już teraz o urodzie nie myślę. Dbam tylko i czasem martwię się o zdrowie. Krzysiek jest starszy i szybko sie starzeje. Dzieci nie mamy i czarno to wszystko widzę. Jeszcze jakoś to moje życie widzę dopóki jest Krzysiek ale gdyby go zabrakło co będzie ze mną. Niesprawna fizycznie, nietowarzyska, zamnięta w sobie i niezamożna. Nawet mnie nie będzie miał kto pochować. Nawet moze być tak, że znajdą mnie zmumifikowana po kilku miesiącach. Do domu opieki nie pójdę. Nawet nie rozważam tej opcji. Coś trzeba będzie za kilka lat pomyśleć... Narazie jestem za tym by przepisać dom na fundację kocią.

Czytam teraz trzy książki w tym jedną powieść. Dziś może jedną z książek skończę, bo chcę sie wziąć za psychodietetykę. Dieta nie dieta trwa. Niby nie ograniczam kalorii ale ograniczam węglowodany. Kupiłam suplement na odchudzanie ale niedoczytałam i muszę go zwrócić, bo może podnosić ciśnienie. Nie potrzebuję byc nakręcona psychicznie poza tym.

Wróciłam do jogi, bo chłodniej. Znowu ćwiczę 20 minut dziennie i przy takim rytmie zostanę na dłużej. Na razie jestem trochę zastana, bo przez miesiąc nie ćwiczyłam. Tu ciągnie i tam pobolewa w czasie ćwiczeń ale to trzeba przetrzymać, bo z czasem będzie lepiej. Jogę ćwiczę już kilka lat. Teraz też uczę się na istruktora jogi. Idzie mi powoli ale idzie. Może do końca roku kurs ukończę. Oczywiście pracy w tym kierunku podejmować nie zamierzam. Uczę się dla siebie. Chciałam poznać wszelkie tajniki i poznaję. To nie ostatni kurs jeśli chodzi o jogę. Chcę docelowo skończyć kurs instruktorski yin jogi.

Czytałam ostatnio książki o partnerstwie, miłości ale stwierdzam teraz, ze to bez sensu. Nic jeśli chodzi o związki w moim życiu sie nie zmieni. Od Krzyśka nie odejdę. Czas się od związków oderwać i zacząć żyć swoim życiem. Stać się większą egoistką i myśleć by mnie było dobrze. Czas się wyzbyć ostatecznie nadziei, że w moim związku z Krzyśkiem cos sie zmieni. On zmian nie chce i pracować nad związkiem nie będzie. To ja sie mam dostosować. Ja uważam, że on ale rozważam kompromisy. On nie. Jeśli chodzi o S to go w roli mojego partnera nie widzę. Czas się zamknąć na jednego i drugiego. Przestać się łudzić.

Krzyśka telefon znowu nie działa. On ma zwykły na przyciski i ciągle sie coś w nim przestawia i wykazuje włóż kartę a karta jest. I tak nie potrafi z niego dzwonic tylko odbiera. Chciałam mu dać smartfon ale sie na mnie wydarł. To nie będzie miał telefonu wcale. Niech wróci do średniowiecza. Wyszłam za mężczyznę a nie za dziecko. Niech sam o swój telefon dba.

Kurs angielski dla poczatkujacych na Eskk skończyłam ale uważam, że poza zasobem słów angielski znam na poziomie A1. Mam w głowie chaos i problem z did czy rozróżnieniem kiedy pisać much a kiedy many np. Jeśli chodzi o Duolingo to juz połowę kursu przeszłąm i jestem tym samym na A2. Mówić wcale nie mówię i słucham mało. Dużo piszę i sporo rozumiem. Nie dam rady tego opanować do przyszłego roku. Chyba jednak ze studiów nici. Na razie myślę, zeby sie uczyć tak jak teraz, a od przyszłego roku zapisać sie na kurs angielskiego do matury. Wtedy opanuję to co jest potrzebne na studiach. Inna opcja to zapisać się na kurs podstawowy czyli A1 w tej szkole, a później kontynuować A2 do matury. Kurs jest drogi ale to 90 spotkań z lektorem na żywo.

Okno wstawione...

Weekend minął na lenistwie. Czasem tego potrzebuję dla odmiany ale zwykle mam wyrzuty sumienia, ze nic konkretnego, pozytecznego nie robię. Inna sprawa, ze odpoczynek jest konieczny i żadnych wyrzutów sumienia byc nie powinno.

Dziś planowałam pracę w ogrodzie ale nie wiem czy sie to uda zrealizować, bo jest deszcz. W ziemi grzebać po deszczu nie będę. W domu jeszcze jesiennych porzadków nie robię. Mam zamiar zacząć od września. Jest jeszcze cięcie palety. To mogę zrobić po deszczu o ile deszcz nie będzie zbyt intensywny. Mam pilarkę akumulatorową, a ona nie może zamoknąć. POnoć są pilarki spalinowe z zapłonem elektrycznym ale drogie. No i nie wiem jaki ciężar.

Wczoraj stawiałam sobie karty anielskie i wyszła mi karta zabawy. To by mi się przydało. Problem w tym, że ja nie bardzo wiem co to jest zabawa. Ja się bawić nie lubię. Nawet tego słowa nie lubię. Nie wiem co bym mogła robić by to można było zaliczyć do zabawy. Jak się bawią dorośli przy czym nie chodzi mi o tańce, koncerty disco polo czy festyny. Czy czytanie powieści albo malowanie to zabawa? Czy wszystko co robię na luzie to zabawa? Tylko jak na luzie. Ja nie podchodzę do zycia na luzie.

Wczoraj znowu było spiecie z Krzyskiem. Poszło telewizor. Nie będę tu wszystkiego ze szczegółami opisywać, bo to nie ma sensu. Fakt, ze mi naubliżał i wyszedł do sypialni trzaskając drzwiami. Ja nie czuję sie winna. Nie ma co narzekać. Teoretycznie mogę sie rozwieźć ale cenię sobie wygodę a przy nim ją mam. Jest jaki jest ale węgiel przyniesie, drewna narąbie, meble przesunie, zakupy przytaszczy. Samej by mi z tym było ciężko. Ja już od dawna podchodzę do naszego związku rozsądkowo. Od dawna nie wiem co to miłość małżeńska, co to ciepło, czułość, bliskość. Czasem mi żal tego wszystkiego, wspominam i czasem do tego tęsknię. Kto mi jednak da gwarancję, że kogoś odpowiedniego jeszcze spotkam. Teraz praktycznie żyjemy obok siebie... Czy wszystkie miłości tak sie kończą?

Kupiłam olejki eteryczne. Na razie 3 - drzewo różane, cynamon i grejpfrut. Ten ostatni obok stresów ponoć pomaga na odchudzanie. Następne w kolejności to ylang ylang, pomarańcza i sandałowy.

Po wczorajszym narzekaniu, że jestem zniechecona, dziś przyszedł inny nastrój i pojawiła się motywacja do odchudzania. Tym razem już czekam na dietę. Będzie her balife i jeden posiłek białkowy. Myślę by pociągnąć z 3 miesiące.Tyle razy juz próbowałam, że zwycięstwa, czyli spadku wagi do wagi w normie nie widzę. Celem jest walka, bo nie mogę się poddać i odpuścić. Nie mam prawa bardziej przytyć. Jednak jakieś zmiany są konieczne. Teraz przytyłam choć w zasadzie odrzuciłam chleb. Myślałam, że tyję tylko od niego. Muszę więc ograniczyć też inne węglowodany do 100g dziennie. Moze to coś da. Tylko jak zaakceptować liczenie kalorii juz na stałe? A moze mogę policzyć jakiś czas i nauczyć się nowego sposobu odżywiania. Mogę jeść tak jak kiedyś na diecie niskowęglowodanowej jeden posiłek z węglowadanami typu makaron, ziemniaki. Do tego coś białkowego albo sałatka, serek? Tylko co zrobić z napadami głodu psychicznego? Czy można się nauczyć braku reakcji na ochotę do jedzenia. W moim przypadku to chyba nałóg...:( Zarty się skończyły. Od dziś ograniczam węglowodany...

Czytam Mężczyźni tez chcą być kochani. Autorka jest psychologiem. Książka jak do tej pory nawet do mnie trafia. bardziej niż Dlaczego mężczyźni kochaja zołzy. Są w niej ćwiczenia więc szybko nie przelecę. To co we mnie uderzyło to to, że wreszcie zrozumiałam, że wszystko w związkach zależy ode mnie, od podejścia. Nie ma co obwiniać mężczyzn. Wściekanie się na faceta to niepotrzebne podtrzymywanie gniewu, a ten jest szkodliwy. Można oczywiście wspólnie pracować nad związkiem ale w tym przypadku obie strony muszą być chętne.Jeśli trafi sie mężczyzna toksyczny, który nie chce pracować nad związkiem to nie warto go zmieniać na siłę, wychowywać. Jeśli jest bardzo toksyczny to można przecież odejść. Książka jest raczej skierowana do samodzielnych, niezależnych kobiet. Autorka sporo pisze o feminiźmie...

Wczoraj było wino i robienie dżemu z porzeczek czerwonych.

Zdałam sobie sprawę, ze od kilku dni jestem smutna. Nie poważna jak zwykle ale smutna. Z S nie mam kontaktu, bo go nowu zablokowałam i nie jest ważne o co. O całokaształt. Jestem juz ta relacją bardzo zmęczona. Wyczerpana. Prześladują mnie sny o kończeniu czegoś, o odchodzeniu. Słucham wyciszającej muzyki i chwilami przychodzą mi myśli, ze gdybym sobie popłakała byłoby mi lżej. Nie potrafię jednak płakać. Przesladują mnie myśli, ze mój koniec będzie tragiczny. Boję się starości, samotnosci. Tak potrwa jeszcze jakiś czas. Od wtorku chyba koniec tego. Mam nowe plany ale nie o tym teraz... Nie, nie nowy facet. Zadnych facetów wiecej. Odżyję w marcu 2024 roku. Niestety saturn dotknie Krzyśka i moja mamę...

A z drugiej beczki to mam sie z czego cieszyć. Jesteśmy w miarę wszyscy zdrowi. Mam wygodny dom. Mam co jeść. Mamy pracę i braki finansowe nas nie dotyczą. Mam swoje hobby. Mam moje serducha, które mnie kochają - Mikusia i koty. Niektóre moje zwierzęta wręcz sie narzucają z czułoscią. Taki Mikuś, Rozunia, Mruczuś, Aronek, Majeczka wciąż się przymilają i tylko je kochać. Mam Krzyśka i on mi pomaga ogarnąć codzienność. POnoć można mieć wszystko co się chce no moze prawie ale nie można mieć wszystkiego.

WEdług prognoz długoterminowych już po lecie i oby tak było...Cieszy mnie to...:)

Kupiłam książkę z aromaterapii droższą ale nie tą najdroższą...

Zainteresowały mnie kraty w oknach i okazało się, ze na sasiedniej ulicy jest firma, która moze je zrobić. Na razie mnie interesują dwie. Obie od strony podwórka. Trzeba najpierw wstawić okna, zrobić elewację i wtedy wsawiać kraty. Nie wiem czy sie uda w tym roku. Później zrobie też kraty od frontu. Interesuje mnie też zabezpieczenie drzwi wejściowych. Tu by musiały być kraty gęste, bo chcę drzwi normalne otwierać i zależy mi żeby koty nie uciekły... Teraz po tym ostatnim włamaniu nie mam poczucia bezpieczeństwa. Krzysiek już na sam pomysł jest wściekły... Nazywa mnie łupiskórką tak jakbym wcale nie zarabiała. Fakt dochody mam zwykle niższe od niego ale niewiele niższe. Inna sprawa, ze on potrzeb nie miewa- jedzenie tanie, piwo, krzyżówki i potargane koszulki to wszystko co potrzebuje. W domu może być zimno i brudno, remont zbędny, nowe wyposażenie też, ogród zadbany również. On przez te wydatki na moje potrzeby chyba się poswieca, a ja tego nie doceniałam, bo uważałam że robi to też dla siebie. Skoro poswiecenie to z jakiego powodu? Czy uważa mnie za kobietę w jakiś sposób wartościową i wartą poświeceń czy po prostu obawia się, że go wystawię z walizkami za próg. Wylewny nie jest jak twierdzi i o uczuciu juz dawno przestał mówić. Nie ma w nim serdeczności, ciepła. Szanowana też się przez niego nie czuję. Jest leniwy i wygląda na to, że to co robi w domu i praca zawodowa to też z jego strony poswiecenie. Do tego mnie obsługuje- podaje wszystko o co poproszę, robi kawę, herbatę. Chyba powinnam go bardziej docenić. Tylko jak? Przecież gdybym się zaczęła troszczyć i matkować toby mógł mnie zacząć lekceważyć. Nie wolno mężczyzom nadskakiwać. Mam być partnerką, a nie służącą. To jak doceniać? Słownie doceniam ale czy to wystarczy?

Koniec tygodnia i ja myślę bywreszcie iść do kaplicy. Mam czas i nie ma upału. Czuję potrzebę by iść. Powinnam opłacić mszę za bliskich.

Poza tym będzie wypoczynek, czyli luz. Działalności z gatunku nic nie muszę. Będzie dużo czytania i na pewno działalność typu medytacje z tym że będzie tego wiecej niż w tygodniu. Moze będzie malowanie obrazu.

Od kilku dni myślę nad moja kondycją. W środę byli geodeci i musiałam z nimi wyjść na drogę, a że świeciło słońce wróciłam półzywa. Do przejścia było ze 100 m i później trochę stania. Wrócił temat mojej sprawności. Jest kiepsko. Energii w czasie słonecznej pogody brak. Fakt jestem otyła i mam chory kregosłup i nie mogę sobie z tym poradzić. Niby chudnę ale tyję, a ból kręgosłupa przechodzi na chwilę. Nie wiem czy to wiek. Nie widzę już za bardzo szansy na zmianę tego faktu. Nie wierzę, że jeszcze kiedyś będę bardziej sprawna, że słońce będzie mnie cieszyć, a nie przerażać. Dieta za miesiąc i pewnie znowu tylko 4 kg mniej. Pewnie później je nabiorę i znowu nic na stałe nie zrzucę. Jestem okropnie zniechęcona. POwinnam zrzucić minimum 10 kg, a nie idzie.

Koniec tygodnia i trzeba wyjść po warzywa. Moze będą porzeczki to kupię na dzem, bo już żelfix mam. Bardzo nie lubię wychodzić z domu, a juz rano szczególnie. PO warzywa trzeba. Trzeba dzień wcześniej zrobić paznokcie i przed wyjściem włozyć lepsze ciuchy. To czy Krzysiek patrzy nie bardzo mnie interesuje. Jeśli znajdzie kochankę w co wątpię, to raczej nie modelkę ani nie zadbaną pania z klasą. Ludzie jednak na mój wygląd mogą patrzeć, a patologii robić z siebie nie zamierzam. W domu to co innego. Tu zawsze jest coś do roboty, a porzadnych ciuchów szkoda... Fartuszków nie uzywam...

Nie wiem czy Krzysiek wyrobi do emerytury. Cały tydzień da radę z tym, że w srodę z trudem. No a w sobotę tragedia po prostu. W poprzednią wrócił tak zmęczony, że nie miał siły mówić. W sobotę pracy jest więcej, a on jest nadgorliwy i zasuwa, bo nie chce by mu ktoś pomagał. Tym razem był wiatr i za każdym śmieciem trzeba było po placu biegać. Robota podła, ale do ochrony sie nie nadaje, bo jest mruk, a innych zakładów pracy chronionej w poblizu nie ma. On ma umiarkowany stopień niepełnosprawnosci i w normalnej pracy sobie nie da rady a i pracować nie moze. Zostały mu prawie trzy lata. Ja emerytura za rok ale nie mam zamiaru z pracy rezygnować.

Chcę wejść głębiej w aromaterapię. Mam  olejki eteryczne 100% naturalne i eksperymentuję. Czytam i wybieram olejki dla siebie. Nie wszystkie olejki na których pisze, ze sa naturalne takie w istocie są. Często maja domieszki, a takie nie działają. Teraz chcę wybrać zestaw na stresy, ale chodzi mi o takie olejki które też pomagaja na ból. Taki jest np. kadzidłowiec. To olejek drogi i muszę na niego zarobić. Na razie uzywam bergamotki. Chcę też kupić lawendę i miętę. Ta ostatnio ponoć tłumi apetyt... Muszę kupić drzewo herbaciane. Używam go do higieny intymnej.

Od jakieś czasu stosuję magnesy na punkty akupunktury. Na początek zajęłam sie stresem, a ostatnio bólem pleców. Gdy przykleiłam magnes po raz pierwszy poczułam goraco w plecach. Zobaczymy...

W drugiej pracy nie pracuję juz tydzień. Są odwołania, bo jest za duzo ankieterów, a za mało ankiet. Niby pracuję dłuzej na wróżbach ale i tak mi to nie pasuje. Pewnie moje dochody za VIII ledwo przekrocza 3000. Mało...:( O innej pracy nie myślę. Nie chcę pracować na cały etat, bo moja główna praca to doradca ezoteryczny. Ta prace kocham i w niej sie spełniam. Praca dodatkowa moze byc tylko na umowę zlecenie lub o dzieło no i musi być niepełny etat. Nie ma tu wielkiego wyboru. Do tego mój wiek i niewielkie doświadczenie w pracy biurowej. Praca jest dla mnie ważna. Nie wyobrażam sobie, że miałabym nie mieć własnych pieniedzy. Muszę Być niezależna. O tym by ,,wisieć'' na mężczyźnie nigdy nie myślałam. Pracowałabym nawet wtedy gdyby mój facet miał bardzo wysokie dochody. Inna sprawa, że na panów zamożnych nigdy nie polowałam. Wolę w tym względzie równowagę. Pan z pasjami, rozwijający się bardziej by mi odpowiadał niż ktoś zapatrzony tylko w zarabianie pieniedzy.

Od kilku dni pies u sąsiadów ujada jak wściekły. Wczoraj medytacja była nieudana...:(

Wczoraj byli geodeci. Teraz sprzedaż działki powinna ruszyć. Czekam juz na te pieniadze, bo chcę kupic laptop z win 10. Kupię i schowam, bo stary działa. Kupię też chyba smartfon, bo mój siada. 2 lata minie mu w styczniu chyba i nie wiem czy wytrzyma. Muszę mieć tani telefon z dobrym aparatem. Nie potrzebuję bajerów ale zdjęcia robię.

Pogoda w kratkę i praca na dworze kuleje. Staram się mimo to działać, bo przelotne opady codziennie. Nie mogę już zwlekać i odkładać. Teraz kończę koszenie.

Teraz jest czas na robienie wina. Myślę o tym. Jeszcze sama wina nie robiłam. Pamiętam gdy będąc dzieckiem zrobiliśmy z tatą wino z czerwonych porzeczek. Gdy tata wyrzucił owoce upiły sie kury, bo zjadły. Tyle moich doswiadczeń. Na razie wybrałam zestaw do wyroku wina z hibiskusa. Balon mam ale chyba kupię nowy w koszu.

Chcę kupić dyfuzor do olejków aromatycznych. Myślę by kupić też olejków ale naturalnych. Chcę zestaw odkażający i przeciw stresowy. Aromaterapia jest cenna i skuteczna. Lepiej jednak zapobiegać niż leczyć...

Ludzie już pomidory zbierają, a moje nadal zielone. W przyszłym roku pomidory jednak będą i chyba będzie ich więcej. Nie będzie za to dyniowatych, bo ogórków mało i mają po 2 cm. Cukinie i dynie podgryzły ślimaki, a dbałam. Na pewno będą brokuły, bo dziwaczne rosną ale zbieram i jem. Niezawodna jest poza tym kalarepa i sałata. Z kalafiorów nic nie wyszło. Będą selery i pietruszka naciowa. Będą papryki.

Muszę kupić kilka garnków- 1- 2l , 1 około 3 i jeden 1,5 l. Teraz nie mam w czym gotować. W niedzielę gotowalam makaron, w drugim zupę i już lecza nie było do czego kroić. Przez to pól dnia siedzę w kuchni, bo muszę czekać. Drażni mnie to, bo i inne sprawy mam przecież. Jestem co prawda kura domową ale nie na pełny etat...

POgoda cudowna. Pada od rana. Uwielbiam...

W moim ogrodzie teraz się sporo dzieje. Kwitnie między innymi klematis odmiana dzwonki i białe kwiatki, które nie wiem skąd się wzięły i nie wiem co to. Te kwiatuszki są bardzo trwałe. Kwitną już któryś z kolei tydzień. Są skromne ale mnie cieszą tym bardziej, ze zrywam je do wazonu. Nie zakwitł za to w tym roku biały klematis. Jest przyduszony i moze dlatego. W ogrodzie przed domem jakiś czas temu posadziłam morelośliwę albo śliwomorelę. Drzewko trwa, wypuszcza liście ale nie kwitnie. Nie wiem czy miejsce jest nieodpowiednie czy taki egzemplarz sie trafił. Ja już po tych kilku latach zaczynam tracić cierpliwość i jestem bliska usunięcia drzewka i posadzenia np. róży. Dziś jeśli pogoda pozwoli wyjdę trochę uporządkować ogród przed domem. Mam też jeszcze reszte koszenia. Pól godziny dziennie jestem w stanie popracować fizycznie. Działam przeważnie codziennie. Drugie pól godziny to działalność w domu. To plus joga to cały ruch jaki mam. Poza tym kanapa.

Jakiś czas temu, kilka lat temu porobiłam szydełkiem sporo poduszek z włóczki. Lubię takie babcine klimaty.  Dbam o te poszewki jak mogę i umiem ale po tych wielokrotnych praniach juz nie wyglądaja dobrze. Chyba trzeba będzie znaleźć czas i zrobić nowe. Niby mam jeszcze poszewki ale jedna jest np. w kolorze owczej wełny. Zbyt jasna do pokoju dziennego gdzie na kanapie leży Mikuś, a łap mu nie wycieram i stado kotów. Włóczki sporo mam. Teraz tylko czas muszę znaleźć.

Kwiatki doniczkowe, które kupiłam niedawno pięknie rosły oprócz mirtu. Ten trwał ale nie rósł. Cieszyłam sie że trwa ale niespodziewanie usechł. Nie wiem czemu. Był i podlewany i pryskany. Błędem mogło byc to, ze go nie przesadziłam po zakupie. W najblizszym czasie wszystkie rosliny rosnące w tych doniczkach w których rosły, przesadzę. Wiem, że nie pora ale tak będzie lepiej. Zobaczymy ile z nich zimę przetrwa.

Przeglądałam ostatnio Bloogera i po raz kolejny uświadomiłam sobie swój prosty gust. Na blogach pelno zdjęć typu magiczny, wyjątkowy moment. Ktoś podaje ciasto na trawie przy krzewie róży i jest obok zapalona świeca, są koronkowe serwetki. Ktoś inny pokazuje zdjęcie filiżanki kawy na tarasie. Obok poduszki, serwetki, porcelanowy talerzyk z ciastem, ręcznie szyta lalka, ozdobna kapa. Tego typu zdjęcia moim zdaniem są pozowane i sztuczne. Nikt chyba nie wynosi lalki na taras gdy chce odpocząć. Te zdjęcia są może piękne, wysmakowane ale nie trafiaja do mnie, bo nie pokazują codziennego życia takiego na gorąco. Dla mnie właśnie te codzienne chwile są cenne. A moze to tylko ja biegam po ogrodzie w gumiakach i pracuję w nie zawsze czystych rękawiczkach i ciuchach?

Już sierpień. Ostatni miesiąc lata i wakacji. To mnie cieszy. Wrzesień już będzie spokojniejszy. Pracy koło domu będzie mniej ale nie mniej remontów. Pogoda fajna, bo chłodniej i chyba już od dziś wrócę do jogi. Nie ćwiczyłam miesiąc. Jeszcze pełnia lata i nie ma co o jesieni mówić ale ptaki zachowują sie dziwnie. od kilku dni są przeokropnie głodne i jedzą na potęgę. Zjadają litrowy garnek pszenicy dziennie. Tyle co jesienią. Już u mnie żółte nawłocie, a one faktycznie dojrzewają pod koniec lata... Koty dużo jedzą. Na POdlasiu też mozna dostrzec oznaki jesieni. Czyżby faktycznie miała przyjść w tym roku wcześniej?

Teraz bardzo oszczędzam, bo mam dużo pilnych waznych wydatków. Oszczędzam głownie na jedzeniu, a to oznacza wyjadanie zapasów ze spizarni i bardziej pracochłonne posiłki. Jeszcze miesiąc normalnego jedzenia, bo od września znowu dieta. Dziś kotlety z brokuła, kasza pęczak z sosem miesno grzybowym i jajecznica z cebulą. Krzysiek ma jeszcze chleb z wędliną. On je mięso i wędliny. Ja nie muszę. Będzie też kompot z ostatnich papierówek. Wczoraj była kasza czarna z leczo ze spiżarni, kotlety z cukini i serek wiejski. Staram się jeść trochę mniej. Jutro chcę zrobić kluski z warzywami i fasolą, kotlety z kalafiora i sałatkę. Krzysiek oprócz tego codziennie zjada trochę wędliny. Ostatnio kupił dużą paczkę parówek cienkich. Były tanie i licho wie ile w nich mięsa i co jeszcze w nich jest.

Teraz staram sie dłuzej pracować na portalu z wrózbami. Trzeba zarobić na opłacenie mszy wieczystych rodziców Krzyska. Mam do kupna dwie drogie książki. Jedną z homeopatii i drugą z aromatoterapii. Jeszcze ich nie kupiłam. Powinnam kupić nową bieliznę, a konkretnie dolne niewymowne. Powinnam opłacić mszę w kościele. Powinnam kupić ze 2 pokoszulki męskie, bo chodzę w zniszczonych a wstyd. Nie dość, że są poplamione akrylami, to jeszcze Mikuś mi powygryzał w nich dziury. Chodzę w tym dziadostwie po domu, bo mi sie nie chce do pracy przebierać. Trzeba opłacić Legimi na miesiąc.

Spodobały mi się kraty kute na oknach i drzwiach. Moze zamontuję...

Dziś Krzysiek jedzie na zakupy spozywcze. Musi mi też kupić magnez.

Coś złego sięostatnio ze mną dzieje, bo ciągle jestem głodna. Wczoraj zjadłam 6 placków z cukini i ziemniaków i było mi żal, że tylko tyle. Normalny człowiek je takie 3. Tyle daja w restauracji. Ważę dużo i nie mam prawa przytyć więcej. Teraz tyję juz od wszystkiego nie tylko od pieczywa, którego praktycznie nie jem. Zaczynam sie martwić.

Nowy tydzień. U mnie ma byc pracowity, bo mam prawie we wszystkie dni działać w pracy dodatkowej. Muszę w sierpniu zarobić na opał - drewno. Chcę je kupić we wrześniu. Nie wiem jeszcze co kupię. Na razie mam około kubika mieszanego pocietego do palenia. Będę mieć wkrótce ścinki poprodukcyjne i zobaczę czy one nadają się tylko do porabania na podpałkę czy sa na tyle duże by nimi też palić. Jeśli tak to zamiast klocków kupię ścinki. Są tańsze i powinnam sama je pociąć. Nie trzeba by kupować pilarki.

Już prawie sierpień, a to oznacza póżniejsze lato. Jest szansa na chłodne, rześkie noce. W ogrodach i sadach bogactwo. Ja zbieram brokuły, dochodzą pomidory. Zebrałam ostatnio trochę malin i wiśni. Czekam na kalarepy. Jeszcze trochę a dojdą śliwki. Cały czas robię przetwory. Teraz poleci szybko do Matki Boskiej zielnej i już można czekać na sejmiki bocianów. 

Kupiłam pelargonie na cmentarz i jakieś słabo kwitnace przyszły. Problemem sa tez deszcze. Sterczą teraz takie zielone badyle i nawet paczków nie widać. Nie ma sensu zawozić ich na cmentarz. Chyba je posadzę i wystawię przed dom. Na cmentarz zawizę znicze.

W tym roku jestem zadowolona z większości róż. Nie zakwityły 2 i już na Allegro nie kupię. Koleżanka, która uprawia róże od wielu lat twierdzi, ze warto kupić w szkólce róż. Te co nie zakwitły, solidnie przycięłam. Zobaczymy co z nimi. W tym roku chcę kupić kolejne róże do donic. Chyba kupię 2 pnące i jedną nizszą. Na ten moment mam wybrane. Wsadzę w październiku. Bardzo bym chciała kupić różę parkową- białą. Nie bardzo mam miejsce ale kombinuję...

Coś u mnie w pracy problemy ostatnio. Niektórzy ankieterzy nie pracują mimo gotowości. Odwoływane są całe zminany. Wystawiana jest lista. Ja ostatnio miałam w piatek pracować ale zostałam odwołana. Całej I zmiany nie było i ankieterzy zostali przesunieci. No nie wiem nie wiem. Czyżby to problemy chwilowe związane z urlopami? Oby się nie posypało, bo ja w sierpniu miałam zamiar pracować więcej. Oby się udało..