Pamiętnik odchudzania użytkownika:
araksol

Dziś Krzysiek siedzi w domu i będziemy wędzić schab. To cały rytuał znany mi od dawna. Wędził mój dziadek i wędził tata. Teraz to spadło na mnie. To znaczy dogladanie, bo opał przygotowuje Krzysiek. Tym razem schabu jest mało, bo tylko kilogram. Zawsze chcę też wędzić boczek i może ryby, albo może kurczaka dla Krzyśka, ale później wychodzi inaczej. Tym razem mięso leży w solance tylko pięć dni. Powinno leżeć od 6 do 8-9. Chyba jednak tragedii nie będzie. Kiedyś wędzona była też kiełasa i szynki. Bywało wędzonek i 20 kg. Więcej się wtedy jadło, szynki i schaby były potężne. Znam też szynki wołowe. Miewały i 10 kg. Pamiętam wielkie, grube plastry jedzone bez pieczywa z dodatkiem musztardy lub chrzanu.

Wczoraj udało mi się zrobić pierniczki. Jutro pewnie będą pierogi. Sprzątanie kończymy. Dziś z 15 minut w sieniach. Jutro pólki w dziennym. W środę podłogi i koniec... Nie jest jednak jakoś super posprzatane. Jest porządek wszędzie, ale na wypucowanie juz energii nie mam. Kiedyś sprzatałam gruntownie z polerem na meblach. Teraz tylko porzadki robię...

U mnie w domu gdy byam dzieckiem oprócz pierniczków, piekło sie ciasta. Były kruche i sypane grubym cukrem. Zdobiły choinkę.

Wczoraj Krzysiek ubrał choinkę... Jeszcze tylko stroiki zostały i szopka...

Odkąd jem węglowodany ciągle jestem głodna. To głód psychiczny, bo fizycznego nie czuję wcale. Już bym chciała by był styczeń i żeby zaczęla sie dieta, bo się męczę. Pieczywa razowego nie mam gdzie kupić, a zwykłego powinnam sie wyrzec raz na zawsze, bo tyję od niego...

Wczoraj Krzysiek krzyczał na Pikusia i Pikuś go ugryzł. No i dobrze. Niech nie wrzeszczy na wszystkich po kolei i na wszystko. Wszyscy już maja tego dość...

Chyba dojrzewam by kupić coś ładnie pachnącego. Moze świece, może olejki zapachowe, może kadzidełka, a może kosmetyki. Perfumy mam. Dezodorant mi kupił ostatnio Krzysiek. Był tani i nawet ładny. Kończą się plyny do kąpieli i mydła. Świece niby mam, ale tęsknię za nowym zapachem. Chcialabym coś świątecznego, ale nie wiem czy dojdzie.

Opłatek już mam i mam świecę z Caritasu.

Nadal siedzę nad kartkami. Dziś może skończę. Chcę też poczynić portret. Miałam zrobić jakieś bombki decoupage, ale chyba nie dam rady w tym roku.

Wykupiłam kurs skrócony opiekuna osob starszych i jestem bardzo zadowolona, bo otworzył mi oczy. Moja mama była bardzo trudna całe zycie. To wina charakteru i prawdopodobnie chorej psychiki. Teraz jest trudna jeszcze bardziej i to już niestety starość. Muszę się z tym pogodzić i przestać ja obwiniać. Młodsza nie będzie i zmienić na lepsze sie nie jest w stanie. Muszę wiele rzeczy zaakceptować, ale muszę też chronić siebie i stawiać granice. Do poświęcenia sie jej nie jestem zdolna i nie powinnam mieć wyrzutów sumienia z tego powodu. Pomogę ale w tym co jestem w stanie znieść. Jeśli chodzi o sprzatanie czy towarzystwo trzeba szukać innych rozwiązań. Mama musi do nich dojrzeć. Na razie znosi, ba akceptuje brud w domu, brak porzadku i niedopraną odzież. Co więcej uważa, że to jest normalne i usiłuje mnie przekonać, żebym i ja tak żyła. Twierdzi, że nikt do mnie nie przychodzi, to mieszkanie nie musi być zadbane. Według niej nie trzeba malować i nic kupować. Ja też cichów nie potrzebuję, bo nigdzie nie chodzę. Nie wiem skąd jej się to wzięło. Na obce osoby w domu nie pozwala. Nie pozwala na remont. Już prawie nie gotuje. Je wszystko gotowe. Ja jej tylko raz w tygodniu smażę kika kotletów mielonych. Jest roszczeniowa, agresywna, niewdzięczna,władcza, nieufna i bardzo uparta. To jest normalne. Niektore osoby starsze takie są. Co prawda zawsze taka była ale teraz już trzeba to zaakceptować. 

Ostatnio z parapsychoogii pracuję intensywnie z wizualizacją. Teraz pracuję też z moimi bliskimi zmarłymi. Zapraszam ich do mojego świata by trochę z nimi pobyć, przypomnieć sobie co robili, jacy byli, ale tylko dobro. Nad tym się skupiam. Przypominam sobie, to o czym dawno zapomniałam i wzruszam się...

Wszystkie prezenty juz przyszly. Wybrałam kosmetyki i świece zapachowe. Nie mamy nic jeszcze dla corki chrześnika Krzyska. Krzysiek ma dziś kupić. Kupi też lampki na choinkę i jemiołę. Krzysiek juz swoją wodę dorwał i się nią pryska. Ja sobie wykupiam na prezent kurs i nic innego mieć nie będę choć świece mnie kusiły. Zawsze prezenty kupuję sobie sama. Wtedy są trafione. U mnie w domu gdy byłam dzieckiem prezenty były tyko dla mnie. Za to imieniny były celebrowane i prezenty każdy dostawał. Wtedy w domu mieszkalo 7 osob. Było o kogo dbać.

W tym roku ma być choinka sztuczna. Marzę o pachnącej, zywej ale nie ma kto kupić i strasznie mi drzewka żal gdy przychodzi czas, żeby je wyrzucić. Chciałabym w doniczce, ale raz, ze są małe, a dwa, ze niekoniecznie przetrwają. Zabawki mam stare z domu Krzyśka i mojego. Pamiętaja nasze dzieciństwo. Mam też sporo ozdob wykonanych przeze mnie metodą decoupage. U mnie w domu zawsze były 4 choinki w tym jedna sztuczna u cioci Ali. Ciocia nie była sentymentalna, ani romantyczna czy bardzo kobieca. Choinkę jednak ubierala. Nie lubiła swojego mieszkania i nie dopieszczała go. Było surowe. Jednym z przejawów jej kobiecości byy robotki ręczne. Pięknie haftowała. Robiła szydełkiem nawet firanki. Na drutach robiła swetry. Wszystko to robiła gdy byłam bardzo mała. Później przestała i nigdy nie dowiedziałam sie czemu. Chyba była nieszczęśliwa gdy została wdową i nie miała do tego głowy. Ciocia nie miała dzieci. Byla chrzesną mojej mamy i zawsze ja wolała ode mnie. Druga ciocia, siostra babci też dzieci nie miała. Obie ciocie dzieci straciły mimo matki połoznej...

W tym roku Wigilia będzie u mnie. Mama przyjść nie chce. Woli być sama. Nie toleruje ani Krzyśka ani Adriana. Krzysiek jest dla niej obcy i traktuje go jak wroga. Uważa, ze nie powinnam być z nim. Chciałaby, zebym była sama. Zazdrości mi, ze Krzysiek mi pomaga. Wydaje mi się, ze żaden mężczyzna z którym bym była, by jej nie pasował. Bardzo żałuję, że tu wrócia z Kamesznicy. Tam by jej było lepiej...

Z Sebastianem się pokłóciłam. Źle mnie potraktował po pijanemu, a ja uniosłam się honorem. Nie żałuję i mam dość. Już nie będę wyrozumiala. Wspierać można kogoś kto zasługuje i jest wdzięczny. Nie mam cierpliwości do niego nawet jako do kolegi. Teraz mam kaca moralnego i muszę to odreagować. Wstyd mi samej siebie i urągam sobie za głupotę... Już nigdy żadnych relacji z alkoholikiem, ktory nie chce się leczyć. Szkoda czasu, szkoda zaangażowania i nerwów. Nie ma sensu oczekiwać od alkoholika odpowiedzialnego zachowania na poziomie. Nie ma co oczekiwać rozsądku, opanowania i empatii. Nie jest do tego zdolny gdy za duzo wypije, a Sebastian chce pić, chce sie upijać. Nie wiedziałam, ze alkohoizm to degeneracja umysłu, zmiany psychiczne. Nic nie wiedziałam o alkoholiźmie. Byłam naiwna. Żal mi go było, że nikt go nie rozumie i nie wspiera. A w czym? W piciu... Czułam, ze kurs terapii uzależnień otworzy mi oczy, że dużo się zmieni w naszych relacjach. Muszę go skreślić, bo mam dość swoich problemów i nie będę sobie ich mnożyć. Gdyby chciał walczyć, pomogłabym. Wykorzystywać się nie pozwolę... Ja nałogow nie mam i mam prawo oczekiwać znajomych, a tym bardziej partnerow na moim poziomie. Czas uruchomić poklady milości własnej i szacunku do siebie.

Nadal maluję kartki...

Zaczęly mi przychodzić paczki z prezentami, a ja rano muszę odbierać i nie śpię, bo Krzysiek w pracy. Czekam na weekend. Będę spała do 13, albo i dlużej.

Wczoraj był brat Krzyśka z paczką na święta. Kupił między innymi napoje, żeby Krzysiek nie nosił. Będzie miał lżej. Przyszły mi ruszta do pieca i są dobre. Strasznie mi ulzyło, bo palenie było koszmarem. Nie myślałm o kupnie nowych, bo nie wiedziałam, ze takie sa w sprzedaży. Wydawało mi się, że moje są nietypowe, a tu niespodzianka.

Nadal pracuję nad wizualizacją. Idzie mi. Kolory mi czasem się pojawiają i częściej widzę na zawołanie coś w ruchu. Zależy mi dojść w tym do perfekcji. Chcę widzieć na zawołanie moich bliskich przodków w ruchu. Teraz najczęściej widzę wszystkich tak jak na obrazie, zdjęciu. To jest pewnien niedosyt.

Ostatnio ogrzewam sypialnię sposobem odziedziczonym po przodkach. Po prostu otwieram drzwi z pokoju dziennego, a Krzysiek ich pilnuje, żeby koty nie weszły. To się całkiem dobrze sprawdza. Temperatura się szybko wyrównuje. Do tej pory gdy było za gorąco otwierałam okno. Zaćmilo mnie chyba i na tak prosty sposob nie wpadłam...

Zauważyłam, ze ja wcale nie jestem nowoczesna. Nie tęsknię też za większym komfortem niż znalam z lat wcześniejszych. Gdy byłam dzieckiem było CO w dużym domu, ale rozpalane po południu. Rano było chłodno. U cioci w małym domu CO nie było i paliło sie tylko w piecu w kuchni. Kochałam ciocię i całe dnie u niej przesiadywałam. W domu moich rodziców na wsi tez Co nie było. Były piece. Przywykłam i tak mi było dobrze. Gdy kilka lat ogrzewaliśmy dom gazem było mi w sypialni za goraco. Po kryjomu chodziam do babci i ciągle przekręcałam piec na mniejsze grzanie. Do tego otwieralam okno, a bliscy się denerwowali, ze gaz wypalam niepotrzebnie. Nadal lubię stare meble i to co stare, solidne, trwałe.

Maluję kartki akwarelowe. Później je powykańczam, ozdobię...

Wczorajszy dzień był aktywny, ale i tak wszystkiego co chciałam nie zrobiłam. Dziś chcę sporo zrobić, bo czas mnie goni. Krzysiek jedzie na zakupy, a później musi sprzątnąć drewno spod komórki mamy, bo nie ma jak facet z węglem podjechać. Mama narzeka coraz bardziej. Już nic robić nie chce i gdyby siły nie miała jeszcze bym pojęła. ale ona ma tylko ochoty jej brakuje. Chciałaby tylko książki czytać i papierosy palić i nic więcej  nie robić. No niestety musi. Ja jej chciałam gotować, ale sie nie zgodziła. Zakupy ma załatwiane i wszystko poza domem. W domu jednak musi robić, bo nie ma kto. Chciałam poszukać pomocy domowej, ale nikt sie nie zgłosił. No i mama płacić nie chce. 

Wczoraj dostałam materiały z kursu terapii uzależnień. Wygląda to bardzo dobrze i chyba na dwa kolejne kursy u nich sie zdecyduję. Jeden to opiekun osob starszych i drugi Terapeuta kryzysowy. Przy tym drugim kursie trzeba wybrać specjalizację i ja chyba sie zdecyduję na pomoc rodzinie dysfunkcyjnej. Kursy nie sa tanie. Zwłaszcza ten drugi, ale chyba warto je skończyć. Ten pierwszy mi sie przyda w związku z mamą. Niby miałam dużo do czynienia z osobami starszymi i wolę je niż dzieci, ale mama jest przypadkiem szczególnym. Babcia była aniołem przy niej, a była starsza.

Mój syn nadal szuka mieszkania. Ma być po remoncie, z osobna lazienką i co. Nie chce pokoju. Gdyby się wyprowadził to moze ja pomyślę o przygotowaniu pokoju pod wynajem? Trochę się tego boję, bo lokatorzy bywaja różni i moze być probem sie ich pozbyć jakby coś było nie tak.

Ostatnio robilam porzadek w pracowni i zdałam sobie sprawę, ze nie robiam kartek od roku. Coś pewnie przed świętami zrobię. Myślę o akwarelowych. Kartki tego typu mi sie bardzo podobają, ale teraz mało kto kartki wysyła. Ja dołączę do prezentów. Odkąd sprzedałam maszynkę do wykrojnikow, przestałam się scrapbookingu uczyć. Inna sprawa, że ja chciałam robić tylko kartki, a zarabia sie na czym innym. Popularne są np. zaproszenia.

Marzlam w sypialni, bo Krzysiek nie zamknął okna gdy wietrzył i było otwarte dwa dni...

Wczoraj w nocy tak zmarzłam, ze obudziłam Krzyśka, żeby mi wyciągnął pierzynę. Spałam pod dwoma kocami i z pierzyną na nogach z termoforem. W sypialni jest 15 stopni, a więc ciepło jak dla mnie. Chyba się delikatna robię.

Krzyśkowi ZUS przyznał na stałe całkowitą niezdolność do pracy. Może teraz pracować tylko w zakładach pracy chronionej. Jak się uda to dalej będzie pracować na targu. Do innej pracy i tak się nie nadaje, bo za duża presja. Do ochrony iść nie chce, bo kontakt z ludźmi...

Sprzedałam kolejną akwarelkę na Allegro, ale obniżyłam jej cenę z 60 na 45 zł za A4. Chyba wszystkie pejzaże przecenię. Nadal maluję i nadal są to akwarele. W nocy mi się to śni. To moze być wpływ afirmacji, które robię. Robię też na wagę i tu jeszcze odzewu w nocy nie mam. Robię, że ważę 68 kg i na jawie już tyle mi przychodzi do głowy, gdy o wadze myślę. To już jest jakiś postęp. W nocy śnią mi się szczupe kobiety, ale nie ja...

Wczoraj miałam sporo wróżb na portalu. Napisał stały klient z Kanady i zarobiam ponad 100 zł. Cieszy mnie to, bo chcę kupić kursy. Dziś zaczynam serię zabiegów Reiki na ogólne wzmocnienie. Kientka jest w okresie klimakterium i kiepsko to znosi. Reiki ja wyciszy. Będę robić zabiegi wieczorem, to i spać będzie lepiej.

Krzyśkowi się nie podoba, ze chcę jeździć skuterem, a o samochodzie słuchać nie chce. Twierdzi, ze coś mi sie moze stać. Boi się. Jeśli chodzi o skuter to myślę by jeździć blisko domu. Tu ruchu dużego nie ma  i jedna droga, a właściwie dwie. Mogłabym jeździć do sklepu. Gdybym się poczuła pewniej to wchodzi w rachubę przychodnia, poczta i Biedronka 3 km dalej. Tam już ruch jest nieco większy. Do centrum miasta tam gdzie jest rondo, tramwaj i sygnalizacja świetlna, jeździć nie muszę, bo po co? Pytanie jeszcze co by ludzie powiedzieli gdyby mnie na skuterze zobaczyli? Znowu by  była sensacja.

Dziś może zrobię pierniczki i posprzatam ze dwie pólki w szafce. Tyle nielubianych prac wytrzymam. Pierniczki jeszcze ok, ale szafka? Poźniej będzie nauka i moze akwarela. Mam do postawienia karty na poł roku dla stałej klientki.

Kupilam ruszt do pieca i oby był dobry. Wykupiam kurs terapii uzależnień. Czekam o meila z rachunkiem do wplaty. Kurs jest skrocony, ale coś się już dowiem. W tym samym miejscu są też inne interesujące kursy. Zobaczymy jak to funkcjonuje i co kurs jest warty i ewentualnie coś jeszcze kupię. Wszystko zależy od tego jak długo zejdzie mi z tym co wykupiłam. Mam czas do około 15-20 I, bo poźniej przyjdzie mi kurs psychologiczny z ESKK.

Prawie na sto procent Sebastian przyjedzie jednak na święta. Chcemy by został do Nowego Roku. No i oby awantury nie było. Prezenty kupione - 10 osób. Jeszcze tylko muszę zrobić kartki...

Kombinuję z paznokciami, bo chcę zlikwidować podpiłowane brzegi. Mają być paznokcie proste...

Nowy tydzień będzie pracowity. Powienien być, bo święta coraz blizej. Mam skończyć sprzatanie. Zostały resztki w sieni i jedna szafka w domu. Trzeba zrobić pierniczki i może juz pierogi na Wigiię. Trzeba by zmienić pościel w pokoju dziennym.

Caly czas mam naukę parapsychologii i dziś też będzie. Jeszcze kilka dni chcę posiedzieć nad kursem teoretycznym na prawo  jazdy AM. Zaczęlam to chcę skończyć. Co z tym dalej pocznę, to nie wiem. Dziś będzie może portret.

Tyć przestałam, ale bardzo uważam, choć kalorii nie liczę. Jem dwa posiłki dziennie w tym jeden bardzo obfity. Wczoraj było prawie pol tortownicy domowej babki łaciatej na raz. Od pewnego czasu raz w tygodniu jest u mnie ciasto. Piekę z tym, ze szybkie, tanie i proste. To najczęściej coś typu babki na oleju, czasem z owocami lub jakieś kruche. Na święta może będzie sernik o ile Adrian przyjdzie. Resztę ciasta kupię po kawałeczku, bo nie chcę się przejeść i przytyć. Ostatnio zainteresoway mnie ciasta bez pieczenia, ale nie wiem czy w to wchodzić... Chyba takie pokusy mi niepotrzebne przy mojej wadze...

Zdecydowałam się na dietę organiczną po Nowym Roku. To już prawie sto procent pewne. Myślę o trzech miesiącach. Będzie ograniczenie węglowodanów i kalorii. Myślę, że schudnę, bo skończy sie podjadanie skoro normalne jedzenie będzie zabronione. Już nie będzie, bo tu kawałeczek i tam kawałeczek. Jak zakazane, to zakazane. Myślę o trzech miesiącach o ile będzie waga spadać. Może wytrzymam te trzy miesiące i obym 73 kg na wadze zobaczyła. Toby było jeszcze 7 kg nadwagi, ale chcę ważyć 63 kg. Marzenie to 58.

Wczoraj zadzwoniłam na policję i mi powiedzieli, ze dorosle osoby na skuter do 50 nie muszą mieć prawa jazdy AM. Na samochod juz trzeba. Myślę o skuterze. Mogłabym kupić w tym roku i jeździć blisko domu. Gdybym się wprawiła i nabrała odwagi, tobym zrobiła kategorię AM i pomyślała o czterokołowcu.

Cały tydzień czekam na niedzielę, bo chcę długo spać. Dziś mi sie udało  do 14:30 choć Krzysiek włączył telewizor i słyszałam go przez ścianę. On chyba nie lubi ciszy, bo gdy mnie w pokoju dziennym nie ma, coś zawsze właczy. Siedzi wtedy na fotelu pod oknem, rozwiązuje krzyżówki i jednym uchem słucha. Ja też teraz często coś słucham, ale ja mam z tego korzyść, bo sie wyciszam. On słucha wszystko jak leci w tym reklamy.

Ostatnio zaniebdałam trochę jogę. Nie tak do końca zaniedbałam, bo ćwiczę codziennie. No prawie. Nie ma jednak postępu, bo sie o postęp nie staram. Wykonuję codziennie te same asany, ale tak na luzie bez wysiłku w celu osiągnięcia coraz lepszych pozycji. Miłam ćwiczyć szpagat i ani mi w głowie. Straciam co osiągnęłam, a niewiele mi brakowało. Z ćwiczeń na kręgosłup chyba zrezygnuję, bo nic mi nie dały. Z rowerka zrezygnowałam, bo mnie podniecał psychicznie, a ja dążę do spokoju i wyciszenia. Do sklepu nie chodzę, a więc spacerów nie mam. Mam 15-20 minut ruchu dziennie oprócz normalnych codziennych zajęć. To niby i tak duzo jak na mnie, ale mam jakiś niedosyt jednak.

Zainteresował mnie samochód na który nie potrzeba prawa jazdy. Ciągnie do 45km i tyle mi wystarczy. Kiedyś były ograniczenia do 40 km i wszyscy tyle jeździli, a ja bardzo nie lubię szybkiej jazdy.  Musiałabym zarobić na to sama, bo Krzysiek uważa to za fanaberię i ma rację. Myślę najpierw o kursie na prawo jazdy AM i skuterze. Na skuter może da... Kurs prawa jazdy to koszt u mnie 1000 zł i 10 godzin teorii plus 10 jazd. Pytanie tylko gdzie te jazdy i gdzie później egzamin... Nie wiem też czy bez skutera w domu i dodatkowych jazd zaliczyłabym egzamin praktyczny. No i trochę wstyd zbłaźnić sie przed 14 latkami. Wczoraj wykupiłam dotęp do testow i bardzo dobrze mi idzie... Tylko czy to ma sens ? Koszty spore, a ja z domu nie wychodzę i trybu życia zmienić nie chcę...

Weekend oznacza wypoczynek. Będzie sporo spania i będzie ulubiona działalność. Będzie dużo lezenia i będzie unikanie pracy w domu. Krzysiek za to dziś pracuje. Dniówkę będzie miał ciężką, bo święta za pasem i ludzie zakupy robią. Krzysiek woli sprzątać niż pracę w ochronie, bo nie lubi kontaktu z ludźmi. Musi pracować w zakładzie pracy chroninej, bo tylko w takim zakładzie sobie radzi. W normalnych jest zbyt duża presja.

Chciałabym wyjść na spacer, zrobić trochę zdjęć, poczuć przyrodę. Niestety nie mam jak, bo Krzyśka nie będzie, a sama nie pójdę. Moze jutro. Ostatnio sporo o odpoczynku na łonie natury myślę. Kiedyś sporo czasu spędzałam na dworze. Teraz jestem tyko czasem. Dziś może pojdę odśniezyć. Najpierw muszę nagrzać w domu,  żeby wrócić do ciepłego.

U mnie są roje myszy. Myśalam, ze jest gniazdo, ale koty złapały juz więcej. Kajtek łapie jak szalony. Nieraz po dwie dziennie i końca nie widać. Myszy tworzą dom, bo kiedyś  na wsiach przed erą paneli, wszędzie były. Bez przesady jednak. Mam ich juz dość.

Prawie na 100% idę od lutego do szkoly. Jeśli sie uda zostanę instruktorem ds terapii uzależnień. Szkoła jest zaoczna, ale mieści sie blisko. Zjazdy są co dwa tygodnie przez dwa dni. Wymagana jest 50 % obecność. To oznacza, ze bym musiała wychodzić z domu dwa razy w miesiącu w soboty. Dam radę, bo to rzadziej niz na zajęcia z malarstwa. Teraz zajęcia są prowadzone online i wcale sie nie pogniewam jeśi będzie tak nadal.