Pamiętnik odchudzania użytkownika:
araksol

Jeśli chodzi o szkołę przepadłam z kretesem. ZAjęcia są bardzo interesujace. Zdobyłam kilka książek i wiedzę poszerzę. Kilka pewnie jeszcze kupię. Na razie mam na oku cztery. Interesują mnie też książki dla psychologów z tego tematu tj z tematu uzależnień. 

Już teraz widzę, ze wychowawywalam sie w rodzinie patologicznej. Myślałam, ze była dysfunkcyjna, ale nie. To, że stosowano wobec mnie przemoc fizyczną to patologia i nic nie zmieni faktu, że wtedy to było powszechne. Dzieci dostawały w skorę, bo rodzice nie umieli inaczej. Tak wtedy dzieci wychowywano i jeśli kary fizyczne przeplatały się z wyrazami miłości, to degeneraci nie wyrastali. Raczej. U mnie był taki probem, ze moja mama nie była wylewna. Nie okazywała mi miłości, nie było przytulania i czułości, a ja ciepła bardzo potrzebowaam. Tego dystansu i chłodu mnie nauczyła i tak samo wychowywałam mojego syna. No i skutki są jakie są. Adrian jest nieczuły, agresywny i jest nałogowcem. Ja miałam miłość od innych członków rodziny i on miał. Ja wyszlam na ludzi, a jemu sie nie udało. Ja kiedyś też stosowałam psychodeliki, ale w celach uzyskania transu/szamanizm/. On to robi by się zabawić i licho wie po co jeszcze. To, że taka drogę do uzyskania transów wybrałam było błędem. Teraz to osiągam w inny sposób, ale wtedy tej wiedzy nie mialam i dostępu do niej. Działałam po omacku i myślałam, ze robię dobrze. Działalam z innych pobudek, ale też bylam od tych środkow uzależniona i też niszczyłam sobie zdrowie. Wyszłam z tego sama, albo raczej przy pomocy mojego przewodnika duchowego, ktory w wizjach mi uświadomił, ze to zła droga. Jestem mu wdzięczna. Czy Adrianowi sie uda nie wiem. Chciałam mu opłacić psychiatrę i psychologa ale nie chce. O czytaniu mowy nie ma. Motywacji też nie ma. Teraz muszę uważać, żeby nie brnąć we wspoluzależnienie. O tym będzie na następnych zajęciach.

Na razie jest wojna, bo wczoraj w nocy po 4 stukał w ścianę i okno. Był naćpany i chciał wody. Zadzwoniam po policję. Dziś mu zabroniłam przychodzić, bo postraszyłam, ze oskarżę o nękanie. Jeśi nie przestanie założę sprawę o eksmisję.

Poza tym już przygotowuję się do świąt, czyli sprzatam. Dziś chcę zrobić łazienkę z tym, ze jeszcze przed samymi świętami coś zrobię. Na razie robię schowki, półeczki. Dziś muszę też napisać tekst ezoteryczny. Wypadało by wcześnie zabrać się za pracę.

Na obiad będzie porka z cebulą. Powinna być ze sloniną, ale słoniny nie uzywam. Potrawę nauczył mnie robić Sebastian. Bardzo ją lubię, bo to typowy zapychacz- mąka i ziemniaki...

Tak teraz wyglądam. Jeszcze kika kiogramow i nawet ramiona zaakceptuję. :) W tym roku już mam szansę.

Wczorajsze zajęcia przebiegły bez zakłóceń. Szkołą jestem zachwycona. Dziś kolejne zajęcia. Wstałam o 7, bo obiecalam sobie, ze będę codziennie spokojnie zaczynać dzień. Staram się nie zaczynać dnia od smartfona i komputera. Jest spokoje zaplanowanie dnia. Jest medytacja wdzięczności. Jest zrobienie kawy-inki z mlekiem, nakarmienie stada. Później budzę Krzyska i gdy wyjdzie z sypialni siadam przed komputerem i spokojnie czekam na lekcje. Teraz chodzę  spać o 1, a zasypiam 15-30 minut poźniej. Będę musiała dziś odespać, bo potrzebuję minimum 8 godzin snu i z tego nie zrezygnuję. Zastanawiam się czy nie zejść do polnocy. Na razie mam do napisania dwie prace. Obie do końca marca.

Nadal nie jem mięsa poza rybami. Ryb też mi szkoda, ale z nich nie zrezygnuję, bo chodzi o moje zdrowie. Nie chcę mieć niedoborów. Tak chyba będzie do czasu kolejnego etapu diety. Wtedy będę musiała do mięsa chyba wrócić, bo nie będę chudła...

Mój piec w pokoju dziennym dogorywa, bo kopci się drzwiczkami. Tak się dzieje gdy na dworze niż. Powinnam go oczyścić, ale podejrzewam, że to nic nie da, bo drzwiczki już nieszczelne. Węgiel, ktory kupiłam tez jest trudny, bo rozpala się wolno, ale dużo ciepla daje. Gdyby Sebastian był, toby moze zmienił uszczelkę przy szybie. W tym roku muszę juz kupic nowy zgodny z ustawą ekoprojektu.

Pikuś zrobił się okropnie kapryśny jeśli chodzi o jedzenie. Jakiś czas temu odmowil jedzenia w kuchni i trzeba było nosić talerz do pokoju. Teraz nie chce jeść puszek dla psów. Je tylko kocie i kocie chrupki. Tlusty nie jest. To, ze obsikuje mi biblioteczkę i zostawia niespodzianki na podłodze to juz szczegół. Mama twierdzi, że to starość. Ma już swoje lata.

W piątek mama zastała na podwórku dużego psa, ktory zjadał obierki i rozmoczony chleb z kompostnika. Trzeba mu zacząć wystawić jedzenie. Nie moze byc głodny. Ciekawe czy jest czyjś?

Wczoraj Adriana przywiozła policja. Był w stanie nienormalnym i zdemolował szpital. Teraz albo zapłaci za szkody albo pójdzie siedzieć.

Kupiłam jedną książkę do szkoły i muszę kupić kolejne. Niby nie są wymagane, ale sie przydadzą. To podręczniki dla studentów. Książki nie są tanie.

Ostatni portret...:)

Dziś pierwsze zajęcia w szkole. Oby wszystko przebiegło tak jak trzeba. Zajęcia powinny być dla mnie bardzo interesujące. Jutro kolejne zajęcia i oby jak najdłuzej były przez internet, bo wyjazdy mi się nie uśmiechają i kontakty z ludźmi też. To się moze nieco zmieni, bo robię afirmacje Ja Agata lubię kontakty z pozytywnymi ludźmi.

Dzisiaj po południu będzie trochę sprzątania, bo na fotelu w sypialni mam dwie gory - nowe ciuchy i pranie. Na razie ciuchow kupować nie będę. Chcę poczekać do czasu aż zejdę do rozmiaru 42 dol. Na razie kupuję rozmiar 44/46.

Dziś mniej jedzenia, bo zdecydowałam sie jednak na dwa dni w tygodniu takie coby wagę utrzymać. Na razie cieszę się jedzeniem. Jem około 900-950 kalorii. Będę dodawać chyba do 1300 i obym nie tyła. Mam wagę paskową i w maju chcę zrzucić kolejne 4 kg. To by było około 75. Jeśli się uda to następny prog przekroczę. Kiedyś trochę czasu ważylam 76 kg. Waga 76 kg oznacza, że zostanie 10 kg nadwagi. Mnie nie zależy na szczupłości i wylaszczeniu się. Mam schudnąć dla zdrowia do wagi w normie. Może trochę mniej, bo chodzi za mna waga 63 kg. Tyle kiedyś wazyłam i byłam nawet zadowolona. Na razie liczę kalorie, ale trochę na oko, bo nic nie ważę. Liczę na lyżki bardziej. To zdaje egzamin i nie zajmuje czasu. Gdy skończę odchudzanie chcę jeść około 1200 kalorii. Nie będę głodna przy tej ilości i metabolizmu raczej nie będę naprawiać. Po co? Tyle mniej więcej jadałam na codzień cale zycie i czulam sie dobrze. Ja całymi dniami leżę. Mam tylko najwyżej okolo godziny lekkiego ruchu dziennie w tym często siedzenie u mamy w fotelu:) W sezonie będzie nieco więcej, bo dojdzie ogrod.

Unikanie białej mąki i Siofor zdają egzamin, bo nie mam ataków głodu po posilku. Zaczynam nabierać nadziei na 73 kg w tym roku. Jeszcze dwa etapy po 4 kg i powinno się udać...:)

Wczoraj Krzysiek zajrzał do szamba i panika była zbędna, bo jeszcze brakuje z pol metra do przepelnienia. To  powinno z tydzień wytrzymać. Moze nawet pranie zrobię.

Poza tym wiosna. Wszystko topnieje i wczoraj trochę nieśmiało wyjrzało słońce. 

Nadal roztopy. Z dachów kapie i śnieg szybko znika. Dziś moze uda się zajrzeć do szamba. Czeka pilne pranie i to nie jedno. Gdy śnieg stopnieje wypompuję szambo i będę działać. Teraz sprzątam w domu około 15 minut dziennie, ale i tak tego nie widać, albo raczej widać tylko trochę.

Mam nowy plan i Sebastian na teraz sie zgadza. Chce by u mnie był w lecie miesiąc i starał sie ograniczyć stopniowo picie do 2 piw dziennie. Chcę załatwić psychologa i leki na akoholizm. Mam baklofen i mam chlorprothixen. Tym alkoholizm się leczy. Ja już będę miała semestr nauki za sobą. Na leki nie chce się zgodzić. No zobaczymy... Trzeba mu pokazać inne życie, bo teraz jest tylko praca i picie. Jest trochę towarzyskości, jest sluchanie muzyki i wędkowanie, telewizja. Wedlug horoskopu indywidualnego ma zdolności do muzyki, rysowania, rzeźby w drewnie, literatury. Coś wspominał o rzeźbie. Moze by się udało czymś go zainteresować. Pasje wzbogacaja życie i mogły by go odciągnąć od picia. To plan, tylko czy wypali? Zmienny jest.

Stabilizacja wagi przebiega bez zakłóceń. Dziś 950 kalorii. Będzie ryba w panierce ma ktorą dawno mialam ochotę. Będzie chleb razowy orkiszowy ze świezym ogorkiem, surówka z kapusty kiszonej i marchwi i kotlety z kalafiora. Cały tydzień udało mi się nie jeść mięsa wieprzowego. Tak chcę trzymać.

Moja mama znowu ma uwagi, że zglosiłam sie na terapię. Uważa, ze nic zlego mi nie zrobiła i wymyślam. Twierdzi że byłam krnąbrna, nieposłuszna i że traktwowala mnie odpowiednio. Uważa, że nie jestem obiektywna i nie mam prawa na nia narzekać.

Wczoraj miałam makaron bezglutenowy. Smakował normalnie, ale bardzo mało urósł.

Jestem po pierwszej sesji z psychologiem. Będą następne. Myślałam, że jestem zablokowana emocjonalnie, ale nie. Bywa we mnie złość i to słuszna, bo nie mam pozytywnych osób w pobliżu. Mam prawo sie wściekać gdy sa przekraczane moje granice. To normalne. Myślałam, że coś nie tak ze mną, bo nie potrafię płakać, ale nie bo wzruszam sie na filmach i płaczę ze złości. Dostałam trochę rad i będę pracować nad sobą. Kolejne sesje będą w czaie nieobecności Krzyśka, bo robił mi na złość i wchodził w czasie sesji cztery razy.

Myślę o terapii DDD i jest to zaawansowane, bo się umówiłam. Dziś mam pierwszą sesję. Zobaczymy czy będę zadowolona. Myślę o jednej sesji miesięcznie. 

Adriana już do kuchni nie wpuszczam, bo kradnie i kłamie. Ostatnio dalam mu sobie zrobić makaron to jeszcze ukradł pol kartonu mleka, ktore miałam na kika dni. Wyjadł też chleb, ktory Krzysiek miał na drugi dzień. Krzysiek przez niego głodował, bo do sklepu daleko i nie miał kto pojść. Poza tym na chleb sa zapisy i jest tyko rano. Nie będę go żywić skoro pracować nie chce. Teraz utrzymuje sie z żebractwa i uważa to za pracę. To jest jego sposób na życie i tak chce robić dalej. Do tego pije, ćpa i odkrył dopalacze. Mamie przeszkadza i ona jest za tym, żeby go usunąć z domu i wymeldować. Ma dzwonić na policję... Ja przychyam się teraz do tego choć byłam jeszcze niedawno przeciwna. Ostatnio opisałam problem na forum i wszyscy mi radzili by zrezygnować z parasola ochronngo, bo jest pasożytem i się może na mnie wyżywać gdy juz będę bezradna. Jeśli spadnie na dno to jest jeszcze minimalna szansa, że się odbije. Jeśli mam mieć wyrachowanego, wrogo nastawionego syna przestępce, to juz lepiej nie mieć go wcale. Gdyby się ogarnął i z potrzeby serca chciał kontaktów szczerych i pełnych wzajemnego oddania, to oczywiście do kontaktów wrocę. Na razie się nie łudzę, bo musiał by go cud odmienić. Uważam go za degenerata.

Staram się rozwinąć moją dzialalność dobroczynna dla dobra kotów. Teraz weszłam w kontakt z trzema osobami, które organizuja bazarki na facebooku. Zaproponowałam usługi zabieg Reiki i wrożba z tarota. Gdyby ktoś był zainteresowany, toby zapłcił, a ja bym usługę wykonała. Pieniądze by oczywiście poszły na koty.

Książka o empatii jest dla mnie trudna. Ja tylko empatyczna bywam. Częściej się blokuję psychicznie, żeby czyiś zlych emocji nie łapać. Moi bliscy sa dla mnie trudni to i blokuję się często. Robiłam sobie test i jestem średnio empatyczna ale z tego daru nie potrafię korzystać. Uzdrawianie siebie czy innych za pomocą empatii jest możliwe, ale dla mnie trudne i nie wiem czy jest sens tą metodę ćwiczyć. Inne metody są dla mnie łatwiejsze. Książkę skończę czytać, bo sama wiedza jest cenna. Na razie ćwiczę się w tym by na empatię zwracać uwagę i na emocje też...

Roztopy. Czuję wiosnę. Czas chyba wkrotce pomyśleć o zakupie kwiatow. Katalog mam. Kupilam świecę. Nowy zapach yankee. Na razie małą. Gdy mi dopasuje kupię większą. 

W sobotę mam pierwsze zajęcia w szkole. Rozpoczynaja sie o 8 i trwają prawie do 15. Trochę się denerwuję, bo zajęcia online i nie wiem czy nie będzie problemów technicznych. Temat na pierwszych lekcjach to patologie wspolczesnej rodziny i postępowanie z osobami uzależnionymi. Zajęcia są też w niedzielę. Tym razem nie pośpię.

Myślę o terapii DDD. Chodzi mi o odreagowanie reacji z mamą, bo nie traktuję jej za dobrze. Sama mnie źle traktowala czasem. Nie okazywała mi serca, krytykowała mnie, szantażowała, nie zauważaa moich potrzeb, nie liczya sie z moimi uczuciami, stosowała przemoc nie tylko psychiczną. Byly i są wyzwiska, kaprysy. Powinnam jej to wybaczyć i mieć do niej wiecej cierpiwości. Moze serca, a nie mam. Drażni mnie, a ja mam wyrzuty sumienia. Jest juz starsza i ma prawo być trudna w obejściu, uparta, nawet niestabilna emocjonalnie. Ona się już na lepsze nie zmieni i to ja powinnam być teraz mądrzejsza i bardziej o nią zadbać. Dobro darowane innym wraca, niekoniecznie od tej osoby, której sie go daje. Poza tym chcę sie skupić na tym co w każdej osobie dobre, na sercu, a nie na tym co złe. Taką drogę uważam za słuszną.

Sporo mamie zawdzięczam mimo wszystko. Nauczyła mnie miłości do zwierząt i natury, wsi. Nauczyla mnie kochać dom i książki... Zaszczepiła zainteresowanie ezoteryką, medycyna naturalną. Dzięki niej jestem wyzwolona jeśli chodzi o sprawy damsko-męskie. Po niej odziedziczylam szacunek do przodków i tradycji tej związanej z rodziną.

Pojawiło mi się marzenie. Na razie nikomu nie mówię o tym. Nie wiem czy coś z tego wyjdzie. Marzę o tarasie za domem. Takim zadaszonym z kanapą i stołem. Całe lato bym tam siedziała. Problem w tym, ze na razie nie mogę dołączyć pokoju Adriana, bo w nim czasem bywa. Taras by był przy tym właśnie pokoju. Rozwiązanie by było gdyby mama dała Adrianowi mieszkanie po babci. Niestety nie chce dać... Miejsce na taras jest ideane. Strona zachodnia, miejsce zaciszne. Sporo zieleni - sosna, świerk, jabłoń, forsycja. Obok jest niejsce na wędzarkę. Drzwi z domu już są. Taras by nie był duży. To i koszt niewielki. Nie myślę o podwyższeniu. Raczej chodzi mi o placyk betonowy i zadaszenie, bo chcę też siedzieć w czasie deszczu no i słońca nie lubię.

Nadal mniej czasu spędzam w internecie. Mam za to czas na czytanie książek. Teraz to pozycja o empatii Duchowa moc empatii. Książka jest bardzo interesująca dla mnie. Jakieś wnioski będą po przeczytaniu. Zauważyłam, że bardziej do mnie trafiaja pozycje o duchowości i rozwoju wnętrza. Bliżej mi do mentalności ludzi wschodu niż zachodu. Szukam wyciszenia, harmonii, unikam zgięłku, pędu, rywalizacji, nadmiaru słów. Wycofałam się wgłab siebie i w zacisze domu. Dobrze mi z tym. Trochę w moim życiu zmieni szkoła...Czekam na pierwsze zajęcia...

Teraz ćwiczę po 20 minut dziennie. To na przemian joga i qigonag. Calanetics ćwiczę co drugi dzień, ale tylko jedno ćwiczenie na brzuch/100 powtórzeń/bo przypuszczam, ze ono poprzez wzmocnienie mięśni brzucha będzie działać dobrze na kręgosłup. Nie o urodę tu chodzi. Zastanawiam się jednak czy nie powinnam wykonywać różnych ćwiczeń jogi. Teraz ćwiczę tylko to co wzmacnia kręgosłup. Inne ćwiczenia też by były ważne, bo o sprawność mi chodzi. Chcę ją dłużej zachować. Jeszcze nie wykupiłam ćwiczeń qigong w Akademii Dao. Chyba trzeba wkrótce. To też ćwiczenia na kręgosłup. Na razie nie jest ze mna tak źle. Węgiel przynoszę i jestem w stanie klęknąć na podłodze coby kota spod łóżka wygonić. :) To jest postęp. Oby trwały...

Ostatnie prognozy, ktore widziałam podawały, ze od czwartku odwilż. To pocieszające, bo juz cała sterta prania czeka na wypompowanie szamba. Krzysiek chodzi w brudnej kurtce, a ja niewymowne piorę ręcznie. Trzeba by wyprać kapy w pokoju dziennym, firankę i poduszki ozdobne. Święta przyjdą szybciej niż się spodziewam.

Wczoraj na klawiaturze mojego laptopa siedziała mucha. Prawdziwa, żywa mucha, ale trochę niemrawa. Nie znoszę much... Za to wiosnę witam z ulgą w tym roku...

Jest nadwaga i koniec diety. Tego etapu oczywiście. Dziś będzie już 900 kalorii, a caly tydzień 900-950 i około 400-450. Dzisiaj zjem ziemnieki odpiekane z jajkiem sadzonym. Do tego sałatka z fasolą i majonezem i barszczyk. Te ziemniaki i fasola śniły mi się po nocach.

Od kilku dni mniej czasu spędzam w internecie. Ograniczyłam zwłaszcza portale społecznościowe. Za to więcej czasu spędzam z książką. 

Po przeczytaniu książki Zacznij myśleć jak mnich wiele zrozumiałam. Sporo w życiu zmienię. Postawię na miłosierdzie, poświęcenie, pokorę, wdzięczność i służbę. Będę starała się nad tym pracować, bo książka do mnie trafiła. Mam mądrego przewodnika duchowego i go słucham, a on mnie dobrze prowadzi.To się kłóci z wyrwaniem się ze ,,szponów" wspoluzależnienia. Podświadmomie czułam, że to wszystko jest ważne, a to wspoluzależnienie mi wcale nie ciąży. Ważna jest też drahma, czyli zajęcia zgodne z karmą. Dla mnie to zajęcia artystyczne, fotografia, poezja, litertura, zajęcia harytatywne, przytułki dla zwierząt, ezoteryka, bioterapia, wrożka, a także praca z uzależnieniami. Do tego dochodzi psychologia i psychoterapia. Prawie wszystko to robię, bo i tu wybrałam intuicyjnie. Jestem wdzięczna mojemu przewodnikowi duchowemu, bo moje zajęcia to nie tylko pasje, ale i powołanie. Sporo nauki jeszcze przede mną, a właściwie nauka do końca życia. Chyba tylko psychologiem mi się nie uda zostać. A może? 

Wprowadziłam z powrotem dziennik wdzięczności. To ma bardzo dobry wpływ na mnie. Rano robię medytację wdzięczności z Gosią Mostowską.

W zachowaniu dobrego samopoczucia caly czas, przeszkadzają mi moi bliscy, a raczej ciągłe spięcia z nimi i ich toksyczne zachowania i nastroje. Jestem bardziej empatyczna niż myślałam, że jestem i te nastroje mi sie udzielają. Pewna mądra osoba twierdzi, że na każda toksyczną osobę potrzeba kontaktow z trzema pozytywnymi. Problem w tym, ze moi bliscy sa wszyscy w jakimś stopniu toksyczni, a innych kontaktów praktycznie nie utrzymuję. Mam tyko dwie  pozytywne koleżanki z którymi kontaktuję sie bardzo rzadko... 

Przychodzi do mnie na podworko jakieś zwierzę o większych łapkach, bo zastałam tropy. Nie wiem czy pies czy lis...

Dziś ostatni dzień niższej kaloryki. Jutro juz koniec tego etapu diety. Ufff...:) Teraz tylko to utrzymać do maja. Nie może być łakomstwa przynajmniej do czasu aż osiągnę 1300 kalorii. Z taką kaloryką już tyć tak szybko nie będę. Zastanawiam się czy w trakcie stabilizacji nie zrobić sobie jednego dnia w tygodniu o kaloryce 300. Nie liczę na spadki, ale moze to pomoże utrzymać wagę...

Oszczędność Krzyśka ma już znamiona absurdu. Chce rozpalić w piecu kominkowym 5 patyczkami o dlugości 20 cm i grubości niecałych dwóch, a w piecokuchni 7. Oszczędza gazety i olej. Czasem mu sie udaje rozpalić. Wczoraj rozpalal 4 razy i sie poddał. Mnie naubliżał gdy wzięłam 16 patyków do piecokuchni. Specjalnie policzył. Rozpaliam od razu i się uspokoił. Muszę palić ja... Jednak z powodu tego ubliżania, po raz kolejny dotarło do mnie, że z człowiekiem psychicznie chorym życie bywa ciężkie.

Sebastian kilka dni temu kika godzin komuś odśnieżał i teraz jest chory. Ma gorączkę, katar i boli go gardło. Nie ma lekow ani na leki. Nie ma na papierosy, piwo i jedzenie, bo leży w domu. Strasznie się martwię, bo się umęczy. Oby mu przeszło po szałwi i herbatach rozgrzewajacych, bo tylko to ma. Ja mu leki i jedzenie kupię dopiero w wtorek, ale licho wie kiedy dojdą. Niech sobie będę wspóluzależniona, ale uważam, że trzeba pomagać. Nie widzę też nic złego w tym, że pomagam facetowi. Nie tylko facetom wypada pomagać. Jest równouprawnienie i pomoc facetowi wcale nie ujmuje mu męskości.

Ja mam problem, bo kilka dni temu usiłowałam odśniezyć i nie miałam siły. Śnieg był twardy, ubity i nie podołałam. Strasznie mi bylo żal Krzyśka, że on to musiał zrobić po ciężkiej dniowce. Na siebie sie wsciekłam. Myślałam nawet o siłowni.

Mam też problem z mamą, bo zaczyna zapominać i nie zawsze kojarzy. Co gorsza nie zdaje sobie z tego sprawy i podejrzewa nasze złe zamiary. Chce się wyprowadzić. Nie wiem co będzie dalej...Starość jest straszna...

Kolejny probem to szambo. Jest chyba przepełnione, a pompowanie niemozliwe, bo samochód nie wjedzie. Nie mogę prać i muszę lać mniej wody do wanny. Wczoraj Adrian wrzeszczał, ze mam prymitywne warunki i KAZAŁ mi to zmienić. Jeszcze czego. Dostał mieszkanie to niech sobie urzadzi nowocześnie. My przetrwamy...

Teraz pozytywy:

- mniejszy ból kręgosłupa

- ciepło w domu

- powodzenie w nauce

- nowa wiedza ale o tym sza do jutra

- kwiatki w domu przetrwały

- dieta

- parę groszy honorarium autorskie/niespodziewane/

Koniec tygodnia. Luty zmierza do końca i tylko patrzeć jak zima się też skończy. Wyglądam na wiosnę choć pracy fizycznej mogę mieć więcej, bo dojdzie ogrod. Nie bardzo mam nadmiar energii by temu podołać, ale liczę na to, że w ciepłe pory roku kości nie będą tak boleć. W tym roku chcę kupić do ogrodu przed domem trochę roślin. Są do zagospodarowania dwa miejsca. Jedno już i drugie dopiero wtedy gdy sasiad zrobi podmurówkę. To kilka metrów, ale  rabatki sa wąskie. Ciągle coś się robi, ale niestety dom i posesja nadal nie wyglądają porządnie. Trochę mnie to zniechęca i denerwuje. Mama już nic nie robi i płacić nie chce. My nie mamy energii ani funduszów by dbać o wszystko. Inna sprawa, że robi się tylko to co trzeba, bo nikt o generalnym remoncie nie myśli. W tym roku chcę tylko dwie podmurówki zrobić, wyciąć dwie suche śiwy i może wyciąć chaszcze w ogrodzie za domem. Do tego będzie malowanie sień i pokoju dziennego i cmentarz. Dość. Może też się uda zniszczyć perz w jednym miejscu. To już zależy od pogody.

Dieta się zdecydowanie kończy. Dziś już nadwaga, ale pociągnę jeszcze do poniedziałku.  Trochę się boję zycia po, bo trzeba będzie liczyć kalorie. Teraz potrawy proste, ale później będą bardziej skomplikowane i liczenia więcej. Chcę dojść do 1300 kalorii. To będzie około 79kg i  około 1700 kalorii CPM dla osoby leżącej. Ja muszę w tej chwili odejmować około 350 kalorii. Jeśli nie odejmę to tyję i to szybko:( Dziś więcej jedzenia w tym brukselka z jajecznicą. Czekam do poniedziałku i  zjem odpiekane ziemniaki z jajkiem sadzonym. Czekam juz na to. Czekam też na sałatkę z majonezem i strączkowymi. Jest nadwaga i tym samym koniec tego etapu odchudzania, bo kaloryka jest już bardzo niska. Dieta trwała trochę ponad miesiąc. Teraz będę dodawała po 100 kalorii co tydzień. Może jeszcze coś spadnie. Węglowodany, te najbardziej tuczące czyli biała mąka będą co drugi dzień. W pozostałe dni wprowadzę strączkowe i moze kasze. Nie mam prawa przekroczyć 100 g dziennie. Za jakiś czas wrócę do ciast, ale raczej to będą serniki bez spodów i serniki na zimno. Nie będzie na razie słodyczy i chipsów. Będzie cola 0 i majonez. Cały czas będę wagę i kalorie kontrolować. Nie ma prawa wzrosnąć i byle do maja. Wtedy kolejny etap. Może 75 kg zobaczę i oby do 6 z przodu...

Przyleciały sikorki i jedna strasznie płakala. Kupiam kule z tłuszczu i ziaren, ale zanim przyjdą na szybko zrobiłam karmę w domu. Użyłam smalcu i pszenicy. Siatkę mi dała koleżanka. Powiesiałm nieco w cieniu tak by koty nie dosięgły. Oby ptaszki ją znalazy. Biedne głodują teraz, a mrozy męczą je dodatkowo. Chciałam kupić słoninę ze skorą , ale z tym problem teraz. Moj nowy karmnik jeszcze nie jest odwiedzany, ale na placyku przed domem jest tłum...